ร่างบางถอยร่นจนหลังซิดผนังห้องเมื่อถูกมือหนารุกคืบเข้าหาพยายามจะถอดเสื้อที่เปียกปอนนั้นออกให้
“คุโรชิน
อย่าดื้อสิ!”
“อ๊ะ…”
ทันทีที่ถูกมือใหญ่กอบกุมหน้าอกนั้นอย่างไม่รู้ตัวเสียงหวานก็หลุดครางออกมาอย่างไม่ได้ตั้งตัวทำให้มุราซากิบาระชะงักงัน
มองหน้าอีกฝ่ายนิ่ง
คุโรโกะนั้นพยายามพลั่กดันอีกคนออกไปแต่ไม่เป็นผลเมื่ออีกคนนั้นเคลื่อนตัวเข้ามาใกล้เรื่อยๆ
“มะ…มุราซากิบาระคุง…ใกล้…เกินไปแล้วครับ”
“คุโรชิน
น่ารัก”
เสียงหุ่มนั้นหอบแล้วพูดออกมาสัมผัสข้างหูเบาๆ
ผมสีฟ้านั้นซุ่มไปด้วยน้ำฝนแนบเข้ากับแก้มนวน
แสดงให้เห็นถึงความเซ็กส์ซี่ที่พวกผู้ใหญ่ชอบทำอยู่บ่อยๆในหนังสือของอาโอมิเนะ
ร่างสูงก้มลงหอมแก้มอีกฝ่ายก่อนจะลากผ่านสู่ลำคอ
มือใหญ่เค้นคลึงงหน้าอกเบาๆสลับกับถอดเสื้อกักให้
“มันร้อน…อึ่ก”
สองร่างเปลือยเปล่านั่งช้อนกันในอ่างอาบน้ำที่คับแคบลิ้นร้อนลากผ่านแผ่นอกที่โนกนูนทันที
มือเล็กๆเกาะเกี่ยวรอบคอนั้นร่างกายสั่นสะท้านไปด้วยความรู้สึกแปลกๆ
ไม่รู้ว่าทำไมถึงมาอยู่ในสภาพแบบนี้ เพราะจูบที่หวานนั้นทำให้สมองเบลอไปชั่วขณะ
พอรู้สึกตัวก็อยู่ในสภาพแบบนี้ซะแล้ว
“คุโรชิน…ฉันทำได้ไหม? เข้าไปข้างในนี้ได้ใช่ไหม?”
“อ๊ะ…ฮ้า”
ไม่พูดเปล่านิ้วเรียวยาวนั้นเลื่อนลงมาถูไถที่กรีบสวาททันที
เมื่อเพียงแค่แตะนิดหน่อยความรู้สึกวาบหวามก็พุ่งขึ้นสูงจนเขาเองต้องกดสะโพกลง
ไม่นะ…รู้สึกดีแปลกๆ
“อึ่ก
ฉันจะ…ท้อง”
“ไม่เป็นไรๆ…ฉันจะใส่ถุงยางนะ”
มุราซากิบาระพูดพรางหอมแก้มฟอดหนึ่ง
ก่อนจะหยิบถุงยางขนาดเหมาะกับความเป็นชายของเขานั้นมาสวมใส่ทันทีพร้อมๆกับนิ้วเรียวที่สอดแทรกผ่านกรีบรักเข้าไป
ทำเอาร่างกายของคนที่ช้อนทับอยู่นั้นสะท้าน หน้าอกที่ขยายใหญ่ถูกลิ้นไล้ซิมไปทั่ว
ความร้อนของร่างทั้งสองพุ่งขึ้นสูง
มัวเมากับอารมณ์ที่ไม่เคยได้รู้สึกมาก่อน
ช่องทางสวาทถูกกดลงมาจดจ่อกับแท่งร้อนเมื่อพร้อมที่จะถูกสอดส่าย มุราซากิบาระ
มองยิ้มๆกับใบหน้าหวานเยิ้มของอีกฝ่าย
น่ารัก…
“อ๊ะ…อึ่ก”
ผนังนุ่มตอดรัดแน่นเมื่อความเป็นชายแทรกผ่านเข้ามา
เสียงผลุ่บเข้าไปดังก้องในหัวของคุโรโกะ พอเห็นว่าท่าจะเจ็บ
คนที่มีผมสีม่วงก็พยายามปลุกเร้าอีกฝ่ายเพื่อเป็นการทำให้อีกฝ่ายหายเกร็งทันที
“เข้าไปแล้วนะ…คุโรชินเป็นของฉันแล้วนะ
ห้ามไปทำแบบนี้กับคนอื่น ไม่ว่าจะเป็นอาคาชิน”
“อึ๊ก…อ๊า”
พูดไปก็กระหน่ำแทงเข้าออกไปด้วย
เสียงน้ำกระฉอกออกมาจาอ่างมากมายแต่ก็ไม่ได้อยู่ในความมสนใจของทั้งสองเลย
ร่างสูงขย้ำหน้าอกแน่น
“รู้สึกดีไหม?”
“อึ่ก
ดี ดีค่ะ…”
น้ำตาหยดแล้วหยดเล่าไหลผ่านแก้มเพราะความรู้สึกดีถึงได้ร้องไห้ออกมา
ร่างสูงกดสะโพแน่นก่อนจะปลดปล่อยออกมาในที่สุดแม้จะเสียดายที่มีถุงยางมันกลั้นไว้
แต่ก็ดีใจที่อีกคนเป็นของเขาซักที ร่างเล็กทรุดลงอิงแอบอีกฝ่ายเมื่อเสร็จกิจกรรม
หอบแฮ่กด้วยความเหนื่อยอ่อน
ถูกทำซะแล้ว….
“อ๊ะ…ตื่นแล้ว”
“เท็ตสึยะ?”
ทันทีที่ลึมตาขึ้นมา ภายในห้องพักที่คุ้นเคยข้างๆตัวมีสมาชิกทีมคนอื่นๆล้อมรอบมองดูอย่างห่วงๆ
พอเห็นว่าเขาลืมตาขึ้นมาถึงได้ทำหน้าดล่งอกกันใหญ่
“เป็นห่วงแทบแย่แนะ…ไม่เป็นไรนะ?”
เขาพยักหน้าเบาๆก่อนจะยิ้มตอบให้ทุกคน
เขาฝัน…ว่ากลายเป็นผู้หญิงด้วยละ…
“กลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้ว
ดีจังนะ”
“ถึงแม้จะอยากให้เป็นผู้หญิงอยู่ก็เถอะ”
เอ๊ะ…?
“อ้าว
ก็…คุโรโกจจิเป็นไข้หลังจากที่ฝ่าฝนใช่ไหมฮะ?
พอฝนหยุดมุราซากิบารัจจิก็แบกกลับมา…”
“งั้นเหรอครับ?”
ไม่ใช่ฝัน งั้นสินะ…งั้นก็หมายความว่า
เขามองไปที่อีกคนที่นั่งกินขนมอยู่ตรงมุมห้องก่อนจะถูกรอยยิ้มของอีกฝ่ายส่งมาให้
งันเหรอ…ไม่ใช่ฝันสินะ
มุราซากิบาระพยักหน้าก่อนจะทำท่าจุ๊ปากเบาๆจนคุโรโกะขำออกมาน้อยๆ
แล้วพูดออกมาจับใจความได้
‘เป็นความลับนะ’
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น