คางามิถลกชุดนอนสีขาวนวนขึ้นจนเผยให้เห็นบั้นท้ายที่มีกางเกงในปกปิดอยู่
สิดมือเข้าไปก่อนจะส่งนิ้วเข้าไปในนั้นอย่างเคยชิน
"มันนุ่มมาก..."
"อ๊ะ... อื่ก..."
นิ้วหยาบกร้านควงไปตามผนังร่างบางกระตุกเมื่อถูกเสียดสีตรงที่รู้สึกดี
"ไทกะคุง...เข้ามาเลยครับ"
แก่นกายร้อนที่ถูไถตรงปากทางก่อนจะดันเข้าไปช้าๆคางามิที่นอนช้อนหลังอยู่จับขาอีกข้างยกขึ้นสูงเพื่อที่จะให้บั้นท้ายแยกออกจากกันมากขึ้น
"เท็ตสึยะ... อ่า"
ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ที่เริ่มเรียกชื่อนี้
ชื่อที่อยากจะเรียกมาตลอด พอได้แต่งงานกันถึงได้เรียกอย่างที่หวัง
ซึบ
กระแทกเข้าออกช้าๆเมื่อข้างในมันผ่อนคลายลงมือทั้งสองจับสะโพกแน่นก่อนจะสวนไปมา
ร่างบางครางฮือในลำคอรองรับแรงกระทั้นจากสามีผู้เป็นที่รัก
"อื่อ...."
ความคับแน่นทำให้เสียงหวานครางออกมาอย่างเจ็บปวดปลายท่อนกายกระทุ้งโดนมดลูกจนรู้สึกแปลกๆคางามิขยับถอนร่างออกมาเพียงน้อยนิดเพื่อไม่ให้โดนจุดที่เจ็บได้ก่อนจะตั้งหน้าตั้งตากระดกเอวเบาๆ
"อา...อ๊ะ อื่ก..."
"จะ...เสร็จ"
พร่วดด
คางามิกอดคนตรงหน้าแน่นฝังใบหน้าลงกับซอกคอของอีกฝ่ายขณะที่ปลดปล้อยน้ำรักเข้าไปในมดลูกของภรรยา
"ไท...กะคุง?"
"ขอโทษที่บุ่มบ่ามครับ"
คุโรโกะหัวเราะเมื่ออีกฝ่ายพูดเสียงเบาออกมา
ซุกใบหน้าลงกับไหล่กกกอดเขาอย่างหวงแหน
"ไม่เป็นไรครับ....
สำนึกผิดก็ดีแล้ว.."
คิดว่า
จากนี้ไป...คงจะมีเรื่องอีกมากมายที่ต้องจัดการละนะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น