พุยพุย

วันอังคารที่ 11 เมษายน พ.ศ. 2560

สีแดง [Akashi X Kuroko]

อีกฝ่ายฉีกยิ้มกว้างให้กับเขาขณะที่ส่วนหัวก็สั่นคลอนเพื่อที่จะได้ขยับเข้ามาใกล้ คุโรโกะหวีดร้องสุดเสียงเมื่อร่างกายขยับไม่ได้เลยซักนิด! แก่นกายของคนๆนั้นกำลังขยับเข้าออก!

สวบ

"อื้อออ อื่ก"

ความเย็นตรงส่วนนั้นทำให้ร่างกายแข็งเกร็งไปหมด เลือดสีแดงเข้มหยดแหมะๆลงกับร่างกายของเขาจนกลายเป็นสีแดงที่ย้อมร่างกาย ใบหน้าของเขาซีดเผือกราวกับคนไร้วิญญาน

"เท็ตสึยะ เท็ตสึยะ...จะเอาไปอยู่ด้วยละนะ"

"ไม่...อื๊ออ"

ทำไมละ? ทำไมถึงได้เป็นถึงขนาดนี้ ร่างบางร้องไห้คร่ำครวญอย่างเจ็บปวดเมื่อเล็บของอีกฝ่ายนั้นจิกลงมายังไหล่ของเขา

"ได้โปรดเถอะ ฮื่ก...อาคาชิคุง"

"ไม่มีทางเสียหรอก"

เสียงเย็นๆพูดขึ้น ยิ้มร้ายให้กับเขาที่ร้องไห้ปางตาย แขนขาขยับไม่ได้ ทำได้แต่เพียงพูดออกมาด้วยเสียงแหบพร่าขณะที่รับการกระแทกจากร่างกายที่ไร้หัวนั้น เลือดบนบ่าไหลเอ่อออกมาเพราะเล็บของร่างสูงนั้นฉีกทึ้งจนมีแต่รอยแผลที่ลึกจนเห็นกระดูก

"อ๊ากกกกกก อ๊าาาาาาา!! เจ็บ เจ็บ!"

เหมือนกับกำลังตะถูกกิน ฟันขาวของอาคาชิงับลงยังรอยแผลที่เหวอะหวะก่อนจะดูดดื่มเลือดนั้นอย่างเอร็ดอร่อยไม่สนใจคำอ้อนวอนของคนรักของตน

"ฮื่ก! อา...คาชิคุง"

กร๊วบ

"อ๊ากกกกกก!!"

ชิ้นเนื้อถูกกัดออก ร่างบางร้องลั่นอย่างคนบ้า ช่องทางรักนั้นก็เหมือนกัน ถูกนิ้วมือเย็นๆซำแรกออกกว้างก่อนจะยัดเข้าไปจนมันฉีกขาด จะตายแล้ว...เจ็บจนจะตายแล้ว

"ฮือออออ ไม่นะ...ปล่อยผมนะ!"

"เงียบนะ...ก็บอกว่าจะพาไปด้วยยังไงละ"

อาคาชิยิ้มเย็น กลืนชิ้นเนื้อที่ไหล่ขาวนั้นลงไปก่อนจะแลบเลียฝีปากอย่างกับมันเป็นเนื้อสุดแสนอร่อย หัวของเขาที่ขาดออกไปนั้นลอยเด่นขึ้น ก่อนจะไปติดเข้ากับส่วนลำคอ เสียงกระดูกลั่นกรอบแกรบ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นสูง

"เป็นร่างกายที่...อร่อยมากเลยละ"

"ฮื๊ก!...อื่ก อ๊า!"

ซืบ

แก่นกายที่เย็นจัดจ้วงแทงลงมาอย่างไม่หยุดยั้ง ร่างบางหวีดร้องอย่างเจ็บปวด ร้องไห้ปานจะขาดใจเมื่อต้นขาถูกรั้งขึ้นสูงก่อนจะถูกกัดกินอีกครา

"เจ็บ...จะตายแล้ว ฮือออ"

ในที่สุดแขนขาก็ขยับได้ เขาใช้มือเล็กๆทุบไปที่หัวของอีกฝ่ายอย่างแรง แต่กลับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ขาเล็กๆสั่นงออย่างเจ็บปวดพยายามดิ้นรนแต่ก็ถูกมือหนานั้นนับไว้แน่นจนเลือดคั่งที่ต้นขา

"ก็...จะทำให้ตายนะสิ"

"อ๊ากกกกกกก!!!"

ต้นคอถูกกัดลงอย่างแรงตอนที่อีกฝ่ายเผลอ เลือดสีแดงเข้มสาดกระจายไปทั่วบริเวณจนแดงซ่าน ร่างบางกระตุกเฮือกหลายครั้งก่อนจะเงียบไปในที่สุด เลือดยังไหลออกมาไม่หยุด เสียงกรุ๊บกรั๊บดังขึ้นเงียบๆภายในห้องที่มืดทึบ

ร่างสูงคร่อมอีกคนที่นอนหงายไร้ลมหายใจทั้งอย่างนั้น กัดกินร่างกายสีขาวที่เปื้อนเลือดอย่างอร่อย

"แม้จะตายไป...ฉันก็จะผูกมัดเท็ตสึยะ"

ซู๊ดด กร๊วบ กร๊วบ

เสียงกัดกินยังดังขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่ง...มันเหลือเพียงรอยเลือดที่เต็มเตียง อาคาชิเลียฝีปากอีกครั้งก่อนจะยิ้มร้ายออกมา

"อยู่ในท้องซะแล้ว"

"ฮื่ก..."

มือข้างหนึ่งลูบลงยังท้องของตน ส่วนอีกข้างก็ลูบลงยังหัวของร่างเล็กที่นั่งกอดเข่าอยู่ข้างๆ เจ้าตัวกอดรัดคนรักที่กลายเป็นวิญญาน ก่อนจะหายไปท่ามกลางรอยเลือดที่กระจายเต็มที่นอนและฝาผนัง


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น