“อ๊ะ?”
ขาทั้งสองขาถูกรั้งให้แยกก้วงออกจากกัน
โดยที่เขากำลังนั่งอยู่บนเตียง ถึงกับต้องทำให้เขาล้มตัวลงนอนอย่างช่วยไม่ได้แม้จะอยากปัดป่ายมือที่รั้งขาของเขาไว้แต่อีกใจหนึ่งกลับอดทนกับสิ่งที่จะเริ่มขึ้น
“มะ
ไม่”
คุโรโกะพลั่กดันคนที่เข้ามาทาบทับอย่างหวาดกลัวเมื่อมือหนาสอดเข้าไปในกางเกงตัวเก่งของเขาโดยที่เขายังนอนสั่นด้วยความกลัวอยู่ตรงนั้น
ไม่ ไม่นะ กลัว….ทำไงดี
“ไม่ต้องกลัวเท็ตสึยะ”
น้ำเสียงทุ่มอ่อนโยนกระชิบข้างหูทำให้เขาหายเกร็งลงไปบ้าง
เสียงคุ้นหูเหมือนกับเคยได้ยินเมื่อไม่นานมานี้กระชิบปลอบเรื่อยๆจนเขาเริ่มจะคลายความกลัวทำไมคนๆนี้ถึงพูดเหมือนกับรู้จักเขา
หรือว่าแค่แสดงไปตามบทบาทเท่านั้น?
“ไม่มีใครเห็นหรอก
ผ้ากั้นไว้นะ”
ทำไมไม่รู้
เมื่อเขาได้ยินคำจากปากของคนๆนี้กลับน่าเชื่อถือขึ้นมาได้ถนัด แรงต่อต้านเริ่มคลายลงเล็กน้อยขณะที่สายตาพยายามปลับโฟกัสเพื่อให้มองไปที่เขาคนนั้นอย่างตั้งใจเห็นได้เพียงแค่เงาลางๆที่ขยับไปมาเท่านั้น
แยกไม่ออกและไม่เห็นหน้าด้วยช้ำว่าคนๆนี้เป็นใครมาจากไหน
“อะ…ตรงนั้น”
มือใหญ่ทำการปลดเปลื้องกางเกงออกก่อนจะจับขายกขึ้นจนสูงเผยให้เห็นส่วนลับที่เจ้าตัวยังไม่เคยได้เห็นมาก่อน
นิ้วเรียวยาวสอดแทรกเข้าไปพร้อมกับเจลหล่อลื่นที่ผสมด้วยยาปลุกเซ็กส์ก่อนจะดุนดันนิ้วแกร่งเข้าไปคว้านจนนุ่มลง
แม้พยายามจะกดดันฝืนเท่าไหร่แต่นิ้วกลับถูกดูดเข้าไปลึกยิ่งก่วาเก่า แรงเสียดสี
และ
การตอดรัดจากช่องทางของตัวเองทำให้อับอายจนถึงที่สุดเมื่อคิดว่ากำลังทำเรื่องที่น่ารังเกียจลงไป
“ผมกลัว…ฮื่ก”
น้ำตาไหลเอ่อข้างแก้มเมื่อนึกถึงสิ่งที่กำลังจะตามมา
ร่างกายสั่นเทาเมื่อนิ้วถูกเพิ่มขึ้นมาอีกครั้ง
มือของเขาถลกเสื้อเชิ้ตลงปกปิดส่วนกางกายทันทีเมื่อเริ่มมีอาการแข็งตัว
หน้าแดงก่ำเพราะความอับอายเมื่อกำลังคิดว่าเสียงของเขากำลังเล็ดลอดออกมาจากปากแล้วทุกคนที่อยู่ในห้องยังได้ยิน
“คนเขาออกไปหมดแล้ว
เหลือแค่เรานะ”
“เอ๊ะ?”
จะ จริงเหรอ? เหลือแค่พวกเขาสองคนจริงๆนะ?
“อื่ก
มะ มันร้อน เอาออกไป เอาออกไป!”
ทันทีที่คิดโล่งใจได้ไม่ถึงเท่าไหร่แก่นกายผึงผายของอีกคนที่ทาบทับอยู่ก็แทงพร่วดเข้ามาทันที
ช่องทางเหมือนจะฉีกขาดเป็นสองส่วนแต่ความรู้สึกเหมือนโดนไฟอ่อนๆซ็อตกลับขยายไปทั่วร่างกาย
คุโรโกะดันคนที่ขยับเข้าออกด้วยความตื่นตระหนกสุดขีดเมื่อสิ่งแปลกปลอมลุกล้ำเข้ามา
ถึงจะทำใจไว้ให้ยอมรับไว้แล้ว แต่ความจริงกลับน่ากลัวก่วาที่คิดไว้
“ม่าย
อ๊า! มันเข้ามาแล้ว เข้ามา ฮ๊า!!”
ร่างกายกระตุกตุบเหมือนกับผู้หญิงที่ถูกกระทำในหนังที่เพื่อนของเขาเคยให้ดู
สมองแข็งทื่อและขาวโพลนไปหมดเมื่อได้ยินเสียงเนื้อกระทบกันอยู่ไม่ห่าง มันกำลังเคลื่อนเข้าออกอย่างกับสัตว์ที่หิวโหย
“มะ
ไม่ พอเถอะ!พอแล้ว
ไม่เอาแล้ว ฮืออ มันน่ากลัว!”
เขาคิดผิดจริงๆที่มาทำเรื่องแบบนี้
นิจิมูระชัง ช่วยด้วย ไม่เอาแล้ว!
“….ชัง…อ๊ะ”
“หือ?”
เสียงแหบพร่าพร้อมกับการสะอื้นทำเอาภายในช่องทางด้านหลังที่กอบกุมส่วนนั้นของผู้ชายคับแน่น
รู้สึกถึงแก่นกายของอีกคนพองโตขึ้นไปอีกครั้ง ทั้งๆที่บอกให้หยุด ทั้งๆที่
“นิจิมูระชัง…ฮื่ก ช่วยด้วย”
“นะ
น่ารักอะไรขนาดนี้ แต่…หยุดไม่ได้…ขอโทษนะ เท็ตสึยะ ขอโทษ”
ชายคนนั้นหน้าแดงก่ำอย่างเขอะเขินเมื่อร่างเล็กตะโกรชื่อออกมา
ขยับร่างกายอย่างดุดันจนเตียงส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าด
ลิ้นร้อนกอบโกยเอาส่วนที่แข็งชูชันตรงหน้าทันทีเมื่อใกล้ถึงจุดสุดยอด
ดึงทึ้งอย่างน่ากลัวเมื่อเห็นอีกคนหวาดกลัวจนร้องไห้จ้า
“อ๊า!!! ไม่ อย่าออกใส่ข้างในนะ!”
“อื่ก…ทะ เท็ตสึยะ”
ถึงจะพูดแบบนั้นแต่ส่วนที่เป็นช่องทางสำหรับสอดใส่กลับตอดแน่นจนอีกคนเริ่มรู้สึกเจ็บปวดนิดๆอยากจะหยุดอยู่หรอกแต่สภาพแบบนี้
น่าเสียดายออกนะ
ฟื่บ
ผ้าคาดตาถูกแกะออกเมื่อกิจกรรมสิ้นสุดลง
คุโรโกะถึงกับนิ่งไปเมื่อเห็นภาพตรงหน้าแจ่มชัด
เรียวแรงหายไปอยากจะมุดหนีไปกลืนกินไปพร้อมกับผ้าปูที่นอนเมื่อเห็นหน้าอีกฝ่ายใกล้ๆ
คนที่…เขาเรียกชื่อ
“นิจิมูระชัง…”
“อ่า
โทษที ที่ทำรุนแรงนะ”
รอยยิ้มถูกส่งมาให้ก่อนมือใหญ่จะเอื้อมมาเช็ดน้ำตาที่ใบหน้า
ไม่คิดเลยว่าจะน่ารักขนาดนี้ นี่เขาเป็นผู้ใหญ่นิสัยไม่ดีสินะที่มาทำแบบนี้เนี่ย
“ฮื่ก…ทำไมละ? ทำไมถึงไม่บอกว่าเป็นคุณ
ใจร้ายที่สุด!”
“โอ๊ย
ขะ ขอโทษไม่คิดว่าจะกลัวขนาดนี้ ไม่เป็นไรนะ”
นิจิมูระที่อยู่ด้านบนโดนประทุบร้ายทันทีเมื่อคุโรโกะตั้งสติได้
ก็สมควรโดนจริงๆนั่นแหละนะ
เขากอดปลอบก่อนจะใส่เสื้อผ้าให้เมื่อเห็นว่าคุโรโกะสงบลงเมื่อเขาอธิบายเรื่องต่างๆให้ฟัง
ที่จริงแล้วพอรู้ว่าคุโรโกะกำลังหางานใหม่ก็เลยอยากชวน
แต่ถ้ารู้ว่าชวนมาทำแบบนี้ต้องอายแน่ๆ เขาเลยปลอมเป็นคนอื่น
แม้ชายอื่นที่ทำงานให้บอกว่าไม่ต้องลงแรงเอง แต่คนๆจะต้องเป็นของเขานี่นา
ร่างบางนั่งอยู่บนรถเมื่อพวกเขาคุยอะไรกับคนอื่นนิดหน่อย
ถูกสวมเสื้อผ้าหนาเตอะเหมือนกับอยู่ในช่วงฤดูหนาว ตอนนี้เขาร้อนไปหมดแล้ว
“ที่จริงแล้ว…ฉันทำกิจการเกี่ยวกับเรื่องนี้นะ
จริงๆอยากจะพามาทำงาน แต่…ขอโทษนะ”
ร่างบางที่นั่งข้างคนขับเบ้หน้าทันทีเมื่ออีกคนพูดแบบนั้นออกมา
ตั้งใจหลอกให้เขามาทำแบบนี้ โหดร้ายที่สุด
“แต่…ชอบนะ เท็ตสึยะ…”
ลิ้นร้อนสอดเข้ามาเกี่ยวพันกับของเขาเมื่อรถมาจอดที่ชั้นใต้ดินของอาพาทเม้น
ร่างกายนิ่งงันเมื่อโดนขโมยจูบไปแบบดื้อๆ ทำเอาหน้าร้อนผ่าวอย่างช่วยไม่ได้
“ทำกันอีกรอบนะ…”
มือหนากดทับที่สะโพกเมื่อพูดจบ
น้ำกามที่อัดแน่นอยู่ตรงนั้นเขยื้อนไปตามแรงขยับของนิ้วที่ลูบไล้ไปมา คนๆนี้นี่มัน…โรคจิต! แต่ก็ช่วยไม่ได้ ในเมื่อเขาไม่มีอะไรที่จะต้องเสียอีกแล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น