บุปผาที่สอง

"อ๊ะ...อุ....."

ปลายนิ้วเลื่อนมานังร่องสะโพก อาศัยน้ำมันที่เปียกลื่นนั้นแทรกเข้ามา ฮิมูโระกอบกุมใบหน้าของสามีอันเป็นที่รัก ก่อนจะกดจูบอย่างชำนาน คนที่อยู่ใต้ร่างถึงกับขมวดคิ้ว ไม่เคยถูกจูบแบบนี้มาก่อน การถูกสอดลิ้นเข้ามามันทำให้ตัวของเขาแปลกไป เสียงดูดกลืนน้ำลายดังก้องภายในหู ฮิมูโระใช้ลิ้นไล้ไปตามแนวฟัน กลืนกินน้ำลายของอีกฝ่สย พร้อมกับป้อนของตนเข้าไปด้วย ขณะที่ช่องทางที่รัดแน่นนั้นก็

"อย่าได้อดกลั้นเลียทูนหัว อยู่กับข้าท่านย่อมทำตามใจได้ ส่งเสียงออกมาตามที่ใจท่านปรารถนา"

"อ๊า....อื่ก อ๊ะ"

"ดีมาก...ดี....หึหึ"

ช่องทางหุบแน่น และ เปิดโล่ง ฮิมูโระแทรกกายกำยำเข้ามา ก่อนจะดึงทึ้งชุดของเขาออกจนเปลือยเปล่า ภรรยาที่อ่อนโยนก่อนหน้านั้น กลับกลายเป็นอีกคน รอยยิ้มเช่นบุรุษเพศ และ กลิ่นอายที่ดึงดูด คุโรโกะกระตุกร่างเช่นของเล่นเด็ก กำเสื้อของอีกฝ่ายขณะที่ขยับสะโพก ไม่เคยคิดว่าการร่วมสังวาสกับบุรุษนั้นจะสุขสมถึงเพียงนี้

"ฮ๊า...ใต้เท้า ที่รักของข้า ช่างเปราะบางอะไรเช่นนี้"

ความเป็นชายที่แดงก่ำสั่นกระตุกเร่าตรงอยู่หน้า คุโรโกะซุกหน้าลงกับฟูกอย่างขัดเขิน คนตัวใหญ่ยิ้มให้อย่างหลงใหลก่อนจะจับขาเล็กแยกกว้าง

"ได้โปรดใต้เท้า ให้ภรรยาที่ต่ำต้อยเช่นข้าได้สัมผัสถึงความสุขสมที่มิอาจหาที่ไหนได้ อา...ข้า ข้าเป็นภรรยาของท่านเเล้วใต้เท้า"

ซึบ

"อุก...อ๊า อ๊า! ท่าน....หญิง"

น้ำตาคลอหน่วยตาสีฟ้าใส แก่นกายเสียดแทงเข้ามายังโพรงลึก คุโรโกะส่ายหน้าปฏิเสธเมื่อความลึกนั้นทำเอาจุกแน่นท้องไปหมด ยอดอก ถูกลิ้นร้อนนั้นดูดดึงราวกับว่าเป็นขนมหวานรสเลิศ แผ่นอกเหยียดเกร็งเมื่อถูกอัดเข้ามาจนแน่น

“ใต้เท้า ทูนหัว รักเหลือเกินขอรับ”

ฮิมูโระตั้งใจเน้นย้ำตรงจุดไวสัมผัส ร่างกายบางแดงเรื่อกระตุกเราๆราวกับปลาที่พึ่งถูกดึงขึ้นมาจากน้ำ น้ำตาคลอยั่วยวนเสียจนฮิมูโระแทบจะทนไม่ไหว สะโพกอัดแน่นเข้าไปจนลึกทำให้อีกฝ่ายหวีดร้องอย่างสุขสม

“อ๊า อ๊า ท่านหญิง ท่านหญิง”

หยาดธานถูกสาดรดเข้าในโพรงลึก ฮิมูโระจับอีกฝ่ายขึงกับฟูกก่อนจะระดมจูบดูดกลืนเอาลมหายใจของอีกฝ่ายอย่างเร่าร้อนจนสมองมึนงง แขนใหญ่โอบรั้งเอาร่างที่อ่อนปวกปียกเข้ามาใกล้

“ใต้เท้า ยังไม่พอเลยขอรับ”

ท่ามกลางความมืดที่เงียบสะงัดร่างบางถูกดึงขึ้นนั่งตักขณะที่สอดส่าย เสียงอึกอักได้ยินถนัด อีกคนกำลังรู้สึกอึกอัดเมื่อมีสิ่งแปลกปลอมค้างอยู่ข้างใน เจ้าตัวดึงผ้าห่มครุม

“โคงาเนะ”

“ขอรับ นายน้อย”

ชายหนุ่มที่แต่งหญิงคนหนึ่งหอบเอาฟูกเข้ามาในห้องด้วยท่าทีตื่นๆเมื่อมองไปที่คนที่มีอำนาศสูงสุดในประเทศ อ้าปากค้างเมื่อเห็นนายของตนทำเกินเหตุ

“ห้ามมอง”

“ครับครับ ไม่มอง ทำเกินไปนะขอรับ”

ฮิมูโระหาได้ฟังมัน ไล้มือลงกับแก้มนุ่มของอีกฝ่ายก่อนจะขยับร่างกายเพื่อให้โคงาเนะปูฟูกได้ถนัด

“เป็นเยี่ยงไรบ้าง?”

“ตามคาดขอรับ ลูกน้องของโอเอชิน และ ก็ เอ่อ…”

“มีอะไรรึ?”

โคงาเนะอ้ำอึ้งไปซักพักก่อนจะตอบเสียงอ่อย

“ข้าพลาด…พวกนั้น คาดว่าน่าจะเป็นลูกน้องของอนุภรรยาของท่านโชกุนขอรับ”

“งั้นรึ…”

หึหึหึ ฮิมูโระ เอ่ยเสียงเย็น หัวเราะในลำคอราวกับตลกขบขัน พวกนั้นเองก็ ไม่ได้คิดที่จะยอมง่ายๆสินะ

"ออกไปได้แล้ว ขอบใจ"

"ขอรับ"

ฟูกผืนใหม่ถูกปูลง ฮิมูโระวางร่างบางที่อยู่ในอ้อมแขนลงกับฟูกช้าๆ ก่อนจะขยับสอดตัวเข้าไปกอดอีกฝ่ายแน่น

"ทูนหัว...ทูนหัวของข้า.... เท็ตสึยะ"

ท่ามกลางความมืดที่อันตราย ความอบอุ่นที่ได้รับจากอ้อมแขนของภรรยาเอกผู้แสนงดงาม คุโรโกะซุกหน้าลงกับอกของอีกฝ่าย ทำให้คนที่เป็นภรรยาหัวเราะอย่างเอ็นดู

"ช่างน่าชังยิ่งนัก ทูนหัว"