พุยพุย

วันอาทิตย์ที่ 28 พฤษภาคม พ.ศ. 2560

ด้วยกันตลอดไป (6)

สวบ สวบ

"อุ... อึก"

"แม่... แม่กระต่ายน้อย แม่กระต่ายน้อย"

ร่างกายของผมเขยื้อนไปตามแรงกระแทกจากทางด้านหลัง แก่นกายร้อนระอุนั้นเสียดแทงเข้าออกภายในช่องทางรักจนเจ็บไปหมด เพราะไม่ได้มีเซ็กส์มาหลายวันตรงส่วนนั้นจึงได้คับกว่าปกติ และ มันก็ไม่ได้เบิกทางเลนทำให้ฟืดจนผมต้องกัดฟันแน่นโอบอุ้มเอาตะวันไว้ภายในอ้อมแขน

"อา ยังรัดแน่นเหมือนเดิมเลยนะ ไม่ได้ทำตั้งหลายวัน ดีกว่าของผู้หญิงพวกนั้นจริงๆ"

น้ำเสียงทุ้มนั้นพูดกระซิบข้างหูพร้อมทั้งกระแทกกระทั้นเข้ามารวบเอวของผมเอาไว้แน่นพลางเอื้อมมืออีกข้างสอดเข้ามาภายในปาก

"อึก... อ๊ะ"
           
ผมพยายามใช้มือปิดไปที่ตาของตะวันแต่ก็ถูกมันปัดออก ร่างของผมถูกกระซากให้ลุกขึ้นนั่งโดยที่ผมยังไม่ปล่อยให้ตะวันหลุดออกไป

"ดูสิ... คนนี้นะของกู ของกูคนเดียว อย่า... บอกรักมัน อย่าอีกเป็นอันขาด"

พี่ต้ามันพูดตะกุกตะกักออกมา พร้อมทั้งกระทั้นสวนขึ้นมาจนจุกไปหมด ผมได้แต่กอดปลอบตะวันเอาไว้แน่นส่งเสียงออกมา มากกว่านี้ไม่ได้... ไม่ได้เด็ดขาด

"อ๊ะ อ๊า อ๊า!"

"ฮึก แม่กระต่ายน้อย... ฮืออ แม่กระต่ายน้อย"

เสียงใสนั้นดังสะอึกสะอึ้นพร้อมทั้งกอดรอบคอของผมแน่น น้ำตาของผมที่กลั้นเอาไว้มานานร่วงผล็อยลงทันที ริมฝีปากของผมจูบซับไปตามแก้มของเด็กตรงหน้าเบาๆ
           
"ไม่... อึก เป็นไร ไม่เป็นไรนะ อ๊ะ... แม่อยู่ตรงนี้แล้ว แม่ไม่เป็นไรครับ"

"รักกันดีเหลือเกินนะ... รักมันเข้าไป"

"อ๊ะ อ๊ะ อึก อื้ออ!?"

พร่วดด

ร่างกายของผมกระตุกเกร็งอย่างต่อเนื่องเมื่อชายหนุ่มจากทางด้านหลังนั้นปลดปล่อยเข้ามาภายในท้องจนตึงไปหมด ผมหอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน ฟุบตัวโก่งโค้งลงกับเตียงโดยที่มันยังคงกระแทกเข้าออกไม่มีหยุด

"อึก... ออกไป ทำกับคนอื่นแท้ๆ ฮึก มึงไปทำกับคนอื่นก็ได้แท้ๆ"

ผมพยายามดันต้นขานั้นออกไปให้ห่างพลางร้องไห้ออกมา เอ่ยตัดพ้ออย่างเจ็บปวดร่างสูงซะงักไปสักพักจ้องลงมามองผม

"รังเกียจ? ผัวคนนี้แล้วงั้นเหรอ? จะเอาแต่เด็กเหี้ยนี่แล้วสินะ มึงรักมันมากสินะ ถึงขนาดเปลี่ยนไปจนเกลียดกูแบบนี้ ที่กูแตกใส่ข้างในมึงแบบนี้... กูไม่ได้ทำกับพวกนั้นสดๆนอกจากมึง อีกอย่างไม่ได้ทำมาตั้งแต่รับเลี้ยงเด็กเวรนี่มาแล้ว..."

สวบ สวบ

"อึก...!"

"รักกันเข้าไป กูเองก็รักมึงขนาดนี้แล้วแท้ๆ อยากหนีไปจากกูเหรอ?"

ผมกลั้นเสียงสะอึ้นที่จุกขึ้นมาที่ลำคอจิกมือลงกับผ้าปูที่นอนแน่นเมื่ออวัยวะเพศนั้นตั้งชันขึ้นมาอีกรอบภายในปากถ้ำ ตะวันจ้องหน้าผมแดงๆร้องไห้จนตาบวมปูด ผมใช้มือลูบไปที่แก้มของเด็กช้าๆ ก่อนที่เสียงกระซิบที่เย็นเฉียบจากด้านหลังนั้นจะดังขึ้นมา ทำเอาผมแทบหยุดหายใจ

"ต่อให้กูตายไป กูก็จะอยู่กับมึง"

ทั้งๆที่เป็นคนเคยนอกใจมาก่อนแท้ๆ... ทั้งๆที่เป็นคนเคยทำให้คนอื่นเสียใจก่อนแท้ๆ
แล้วทำไม... ตอนนี้ถึงมาแสดงสิทธิในความรักตอนนี้กันละ?




ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น