พุยพุย

วันศุกร์ที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2560

บุปผาที่สิบสี่

"อ๊ะ... อา"

เสียงหวานนั้นครางออกมาเบาๆเมื่อถูกท่อนกายนั้นขยับเข้าออกช้าๆ สะโพกกลมถูกดันเข้าออกช้าๆ เสียงเนื้อผ้านั้นเสียดสีกันไปมาฮิมูโระกระทั้นเสยขึ้นไปเเขนก็รวบเอวของคนที่นั่งตักของตัวเองแน่น

"ใต้เท้า... อึก"

มือหนานั้นคว้าไปที่ท่อนกายของคนตรงหน้า ผมสีฟ้ายุ่งเหยิงไปหมดร่างบางหวีดครางออกมาทุกครั้งที่ถูกอีกฝ่ายนั้นกระทั้นขึ้นมา ความโอฬารทำให้เสียวซ่านจนแทบจะคุมสติไม่อยู่ แท่นกายของเขาถูกรูดรั้งขึ้นลงตามจังหวะการกระแทก ภายในห้องกว้างของท่านหญิงที่มีกลิ่นหอมของดอกไม้ แสงเทียนนั้นวูบไหวทุกครั้งที่มีแรงลมจากชายหนุ่มทั้งสองคน ฮิมูโระคว้าตัวคนตรงหน้ายกขึ้นก่อนที่จะเดินไปยังฟูกที่ถูกปูเอาไว้

"อ๊ะ เดี๋ยว... อึก! ท่านหญิง"

ทุกครั้งที่เดินนั้นความเป็นชายก็จะแทรกเข้าไปลึกขึ้นเรื่อยๆจนจุกแน่นไปทั่วทั้งหน้าท้อง คุโรโกะเม้มฝีปากแน่นหมอบคลานลงกับฟูกหนาอย่างอ่อนแรง สะโพดถูกบดคลึงทุกครั้ง แยกออกจากกันกว้างจนทำให้เห็นอวัยวะเพศนั้นผลุ่บเข้าออก

"อา รู้สึกดีเหลือเกินขอรับ... ช่างดีเหลือเกิน"

ชายหนุ่มขยับตัวทาบทับลงกับแผ่นหลังขาวนวลนั่น ตอบสนองความอยากของตัวเองด้วยการเข้าไปสำรวจภายในช่องลืบลึก ผนังสีสดนั้นถูกคว้านไปมาอย่างแรงจนเกิดเสียงลามกตามมา คุโรโกะกำฟูกแน่น ใบหน้าสวยหวานนั้นบิดเบี้ยวด้วยความสุขสม ทำไมกัน... ทั้งๆที่ควรจะปฏิเสธเพื่อไปทำงานต่อแท้ๆ... แต่กลับรู้สึกดีจนสมองคิดอะไรไม่ออกเลยเเม้แต่นิดเดียว

"อ๊า อ๊า! ท่านหญิง อึก... ฮิมูโระ"

กึก!

ชายหนุ่มที่กำลังสวนกระแทกนั้นซะงักไปแทบจะทันทีเมื่อได้ยินชื่อจากปากของคนที่เทิดทูนกว่าชีวิต มือแกร่งคว้าอีกฝ่ายให้หันกลับมานอนหงาย ร่างบางเบิกตาโพลงอย่างตกใจเมื่อเห็นใบหน้าที่ฉาบไปด้วยความปิติยินดี

"ใต้เท้า... เรียกชื่อข้า"

ราวกับว่าทุกอย่างได้หยุดหมุนไป คุโรโกะกัดฟันกรอดตกใจเมื่อสิ่งที่อยู่ภายในนั้นมันขยายใหญ่ขึ้นมากกว่าเดิม เพียงแค่ถูกเรียกชื่อก็ดีใจถึงเพียงนี้เชียวหรือ?

"เรียกอีกสิขอรับ... เรียกอีก"

"ฮะ... ฮิมูโระ อ๊าา!"

แก่นกายใหญ่ร้อนนั้นสวนกระแทกเข้าไปทันทีลิ้นอุ่นๆสอดแทรกไปตามปากเลียไปทั่วจนน้ำสีใสนั้นเปรอะออกมาจากภายนอก ดวงตาสีฟ้านั้นฉ่ำเยิ้มเมื่อรองรับความสุขสมที่ไม่อาจหาที่ไหนได้ ชายหนุ่มร่างสูงบดเบียดทั้งหมดนั้นเข้าไป หอบหายใจราวกับสัตว์เดรัจฉาน แต่ถึงกระนั้นคุโรโกะก็หาได้กลัวไม่ เอื้อมมือไปคว้าคนตรงหน้านั้นแน่นตอบสนองทุกการกระทำ

"อึก... อื้อออ!?"

ทุกหยาดหยดของสายธารสีขุ่นนั้นทะลักเข้าไปยังท้องของเขาทันทีก่อนที่ฮิมูโระจะกระแทกซ้ำๆรางกับว่าขาดสติไปแล้ว ร่างบางหวีดครางลั่นเมื่อน้ำเชื้อนั้นซึมเข้ามา

"อ๊ะ... ท่านหญิง อึก ฮิมูโระ"

"ของของข้า... ของของข้าเพียงคนเดียว"

ริมฝีปากสวยนั้นพรมจูบไปทั่วทั้งใบหน้าของเขาเพียงไม่นานนักความต้องการก็ขยายใหญ่ขึ้นมาอีกครั้ง





ภายในคืนนั้นเขาถูกกอบโกยเอาเรี่ยวแรงไปทั้งหมด คุโรโกะนอนหลับไม่ได้สติส่งเสียงอืออาภายในลำคอเบาๆขณะที่ฮิมูโระยังคงเติมเต็มความต้องการนั้นอยู่ไม่หยุด แขนแกร่งกอดกระซับร่างตรงหน้าแน่นราวกับว่ากลัวที่จะเสียไป

"จะทำเช่นไรดี... ข้าหวงแหนท่านเหลือเกิน"

ไม่อยากให้ไปอยู่กับใครที่ไหนนอกจากตัวเอง...

"ข้าจะปกป้องท่าน"















2 ความคิดเห็น: