พุยพุย

วันอังคารที่ 20 มิถุนายน พ.ศ. 2560

ตอนพิเศษ


"อย่านา..."

แกร่ก แกร่ก

มือเอื้อมไปด้านหลังฟุริฮาตะที่ตักกับข้าวมาพร้อมนั้นตักแกงกาหรี่ราดบนข้าวอย่างชำนานก่อนจะยกจานแล้วเดินเข้าไปในห้องโถงของบ้าน นั่งลงบนโซฟาก่อนจะถลกดึงกางเกงของพี่ชายสุดทีทรักออก นิ้วเรียวกดแทรกช่องทางที่ยังคงนุ่มนิ่ม เบียดสะโพกของตันที่มีแก่นกายชูชันอยู่เข้ากับร่องก้น ดึงมันออกมารูดรั้งช้าๆก่อนจะกดแทรกเข้าไปในช่องทางที่ิ้าออกตามแรงขับเคลื่อ

"อ๊ะ... ฟุริ ฮ๊า... อื่ก"

ข้าวถูกป้อนเข้ามาจนมันเลอะข้างมุมปากเพราะกำลังอ้าปากครางอยู่ชายหนุ่มจับมาจูบ เลียกินอาหารบนปากของพี่ชายอย่างตละตะกลามจากนั้นจึงเริ่มขยับสะโพก

"พี่ชาย พี่ชาย... อา พี่จ๋า"

ส่วนร้อนข้างในเต้นตุบ ข้างในอุ่นๆนุ่มๆจนอยากจะอยู่ในนี้ไปตลอดกาลฟุริฮาตะป้อนไปพลางขยับสะโพกส่วน ไม่มีทางที่ข้าวจะไม่เลอะเพราะขยับไปมา เสียงหวีดครางดังขึ้นเป็นจังหวะเดียวกับที่โดนกระแทก ร่างกายอ่อนยวบ ยอมให้อีกฝ่ายลุกล้ำเข้ามาข้างในจนสุด ถอนออกไปแล้วก็กนะทั้นเข้ามา ความร้อนแผ่ซ่านจนรู้สึกได้ว่สจะต้องโดนเผาไหม้ไปแน่ๆ

"อ๊า.... อ๊ะ ฟุริ อื่ก... เคี้ยวข้าวไม่ได้นะ อ๊ะ"

"ขอโทษครับ ขอโทษ... แต่ทนไม่ไหวแล้ว"

อยากจะอัดฉีดน้ำกามเข้าไปในท้องผสมเข้ากับข้าวที่เคี้ยวลงไป ให้ล่อเลี้ยงพี่ชายจนอุดมสมบูรณ์เพราะน้ำเชื้อของผม ทุกอนูของร่างกายจะต้องมีแค่สิ่งที่หลั่งออกจากตัวผมเท่านั้น

"อื่ก... แน่นมาก...เลย"

"พี่จ๋าต้องท้องนะ... นะ?"

"อื้อ... ท้องบ้าอะ..."

ก่อนที่จะโต้แย้งลิ้นอวบก็แทรกเข้ามาจนไร้ทางหนี มือหนึ่งตักข้าวป้อน เคี้ยวได้ไม่เท่าไหร่ พอจะกลืนก็ต้องพยายามสุดความสามารถเพื่อให้มันลงคอ แทบจะกระอักความสุขสมจนตาย ช่องทางซาบซ่านจนหยุดที่จะส่ายสะโพกไม่ได้ ร่างสูงกระทั้นถี่ๆ ก่อนจะปลดปล่อยพร้อมกับเสียงกลืนอาหารลงคอ

"ท้องสิ... ต้องท้อง อุ"

ถูกพูดจาน่าอายใส่แบบนั้น ตัวเขาเลยมีปฏิกิริยาไปด้วย

"ฟุริฮาตะ... แฮ่ก อ๊ะ..."

"รักใช่มั๊ย?"

"อื๊ก... อื้อ รัก อ๊ะ... รักมาก"


ทั้งสองพัวพันกะนราวกับงูที่ผสมพันธุ์ก่อนจะถูกดูดกลืน กัดกินจากน้องชายบ้ากาม คุโรโกะพอใจที่เป็นแบบนี้ ราวกับว่าถูกเลี้ยงเอาไว้ในตู้ปลา...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น