NC [เทพกรีก ตอนที่ 5] เสียตัว แต่จะไม่ยอมเสียอิสระภาพ!

ต่อให้ร้องห้ามไปมากแค่ไหน แต่เจ้าตัวก็ยังไม่หยุด เมื่อลิ้นร้อนนั้นแตะลงมาที่ช่องทางลับก่อนที่จะแทรกเข้าไปภายในนั้น รู้สึกจุกแปลกๆจนต้องเผลอจับไปที่เขาของอีกฝ่าย ฮาเดสเเค่เหลือบขึ้นมาดูยกยิ้มก่อนที่จะสอดนิ้วเข้าไป

"อา... อึ๊ก... อ๊ะ"

ร่างกายร้อนวูบวาบไม่มีแรงต้านทานแม่แต่จะต่อว่าสมองมึนงงไปหมด

"ข้ารู้ว่าพลังเทพใช้กับเจ้าไม่ได้ เพราะแบบนั้นวิธีปกติจึงใช้ได้กับเจ้า ผลซ็อคโกแล็ตที่ใช้กระตุ้นอารมณ์กำหนัด เจ้าจะไม่สามารถหยุดสังวาสได้จนกว่าจะผ่านไปหลายครั้ง"

เสัยงทุ้มนั้นฟังแล้วดูสะใจเป็นอย่างมาก นี่มันแค้นอะไรผมรึเปล่าเนี่ยถึงได้ทำกันถึงขนาดนี้

"อึก... ไม่ เอา"

แก่นกายใหญ่ที่ดีดผึงออกมาจากชุดของฮาเดสจ่อลงมาตรงหน้า ผมกลั้นหายใจไม่ยอมมองไปที่ท่อนกายของอีกฝ่าย รู้สึกว่าสมองมันมึนๆปลายส่วนอวัยวะเพศถูไถตรงแก้มจนเมือกสีขุ่นเปรอะไปตามหน้า

"เจ้าทรมาน ข้ารู้ เด็กดี... ลองลิ้มรสมันสิ"

ไม่... ไม่ได้เด็ดขาด นั่นมัน นั่นมันขอผู้ชาย ดุ้นของผู้ชายที่เราเองก็มี จะอมเข้าไปได้ยังไงกัน

"อ๊ะ..."

หนืด

ปากถูกรั้งให้อ้า โดนจับนวดจนรู้สึกซา เหมือนกับมีอะไรมาดิ้นยุกยิกแถวปากผมอ้าปากรับส่วนร้อนใหญ่เข้ามาจนเต็ม รู้สึกคาว คับแน่นไปหมด

"หึหึ... สีหน้าเจ้ายั่วยวนมาก นี่ถ้าเทพตนอื่นมาเห็น คงไม่พ้นที่จะฉุดเจ้าออกไปจากนรก"

มือหนาลูบลงมาที่ผม สางไปมาเหมือนกับลูบแมวก็ไม่ปาน ทำไมถึงไม่เย็นซาให้มากกว่านี้ ไม่ใช่ว่าเป็นเจ้าเเห่งนรกแล้วจะโหดร้ายรึยังไง

แผล็บ

"อึ่ก อ๊ะ"

น้ำเชื้อเริ่มไหลปริออกมาช้า รสชาติขมปร่าที่โคนลิ้นนั้นทำให้ผมเบ้หน้าแต่ทว่าร่างกายของตัวเองกับร้อนขึ้นเรื่อยๆอย่างหยุดไม่อยู่ เลียตั้งแต่ส่วนโคนจนถึงปลายลิ้นก็ตวัดเลียส่วนปลายเน้นย้ำที่ท่อปัสวะอย่างขมักเขม้นเจ้าตัวขมวดคิ้วแน่นพ่นลมหายใจออกมาหนักๆ

"เจ้า... ข้าไม่เคยรู้สึกเช่นนี้มาก่อน"

ราวกับว่าเป็นคำชม เพราะยิ่งได้ยินเสียงนั้นมากเท่าไหร่ปากผมของเริ่มขยับดูดดุนอย่างไม่ปรานี ความเป็นชายแข็งทื่อราวกับหินนั้นซำแลกเข้ามาจนถึงคอหอย ผมเงยหน้าขึ้นไปมองอีกฝ่าย ใบหน้าเหยเกของเทพ... พอรับรู้ได้ว่าทำให้เจ้าตัวพอใจ ผมก็ยิ่งเร่งอย่างรุนแรง

ปึก ปึก

"อุก... อื้ออ"

พร่วด

น้ำรักมากมายฉีดพ่นเข้ามาภายในปากจนเต็ม ไหลเยิ้มลงจนถึงปลายคาง ผมกลืนมันลงไปช้าๆดวงตาพร่าเลือนร่างกายสั่นระริก นี่ไม่ใช่การยินยอม... ไม่ใช่

"เจ้านี่มัน... หัวรั้น"

นั่นไม่ใช่คำตำหนิ มือหนาคว้าท่อนแขนของผมก่อนจะดันให้นอนหันหลังจับสะโพกขึ้นมาโก่งโค้งให้อีกฝ่าย แขนไม่มีแรง ปากสั่นพับๆพูดไม่ออก

"ยะ อย่า... อย่าใส่เข้ามา"

"เจ้าแน่ใจรึ?"

ชายเสื้อถูกเลิกขึ้นสูงเผยให้เห็นสะโพกกลมกลึงนวลนิ่มสู่สายตา ฮาเดสจ่ออวัยวะเพศสู่ปากทางกดเข้าไปก่อนที่จะถอนออกมา ถูไถที่ปากทางอ้าหุบสีแดงเรื่อแสดงถึงความต้องการราวกับจะแกล้งหยอก

"นะ แน่... แน่สิ อ๊ะ อ๊า...!"

กึก

ส่วนร้อนใหญ่แทรกผ่านเนื้อนุ่มเข้าไปลึกสุดจนเกร็งสะท้านฮาเดสแช่สะโพกนิ่งก้มลงไปกระซิยข้างหู

"เจ้าแน่ใจรึ? แต่ก้นของเจ้ามันดูดของๆข้าเข้าไปเหมือนกับอดยากปากแห้งมานานเลยนะ"

"อึก... ไม่จริง ไม่ใช่"

สวบ

"จริงที่สุด ได้ยินเสียงมั้ย? มันดูดของข้าเข้าไป เสียงดังจั๊บๆ น่าอายใช่มั้ย?"

ไม่...

น้ำตาใสร่วงเผาะเมืื่อถูกอีกฝ่ายเหยียดหยาม ผมพยายามดึงสะโพกให้กลับมาทว่าอีกฝ่ายกลับกระแทกเข้าหาอย่างแรงจนเผลอหวีดครางออกมา

ไม่ใช่... ไม่รู้สึก นั่นมันก็แค่เพราะผลซ็อคโกแล็ต

"เด็กน้อย... เจ้ามันก็แค่มนุษย์ผู้โง่เขลา เจ้าหวาดกลัวอะไรรึ? ข้าจะกอดปลอบใจเจ้า"

ลิ้นร้อนนั้นเลียมาที่หางตา ก่อนที่จะกระแทกเข้ามาย้ำๆจนร่างกายโยกคลอน ผมจิกมือลงกับผ้าปูที่นอนแน่น กัดฟันกลั้นเสียงครางของตัวเอง ยอมรับไม่ได้ ยอมรับไม่ได้ว่ารู้สึกดี ไม่ได้รู้สึกดี

สวบ สวบ สวบ

"แฮ่ก แฮ่ก... อ๊า อึก อ๊ะ อ๊ะ"

ผมนอนหอบราวกับสุนัขหอบแดดก็ไม่ปาน ยอมให้อีกฝ่ายกระแทกกระทั้นตามใจชอบ ช่องทางด้านหลังซาบซ่านจนแทบจะร้องไห้ออกมา ก่อนที่ร่างกายจะโดนพลิกให้นอนหงาย มองเห็นรอยยิ้มหยันจากเจ้าตัวที่มองลงมาราวกับจะสมเพศ ผมยกมือปิดใบหน้า กลั้นสะอื้นอย่างสุดความสามารถ

"เจ้าไม่มีทางที่จะเอาชนะข้าได้โอเมก้า ตอนนี้เจ้าเป็นของข้า เป็นราชินีแห่งนรก"

เสียงทุ้มนั้นเย็นเฉียบ และ เด็ดขาดดวงตาสีทองนั้นจ้องลึกลงมา

"ไม่ ไม่เป็นเด็ดขาด... อึ๊ก!?"

"ตรงนี้เหรอ? ที่เจ้ารู้สึก?"

ผมเบิกตากว้างเมื่ออีกฝ่ายนั้นกระแทกเข้ามา ความเป็นชายขรูดลงกับลูกอัณฑะเสียดสีจนทำให้ผมดิ้นพล่านไปมา ร่างสูงค้อมตัวลงมา ใช้มืออีกข้างจับคางผมแน่น ก่อนจะจูบลงมา

"อื้อออ อ๊ะ!"

ลิ้นอวบหนาซอนไซไปตามโพรงปาก ไล้ไแตามแนวฟันอย่างขมักเขม้นรู้สึกแสบที่แก้ม น้ำตาไหลทะลักออกมาราวกับเขื่อนเเตก

ผมจ้องอีกฝ่านปานจะกินเลือดกินเนื้อ คอยดูเถอะ จะหนีออกไปจากที่นี่ให้ได้

"กอดข้าสิ เจ้าคงไม่มีที่ยึดสินะ"

อีกฝ่ายคว้ามือผมไปคล้องคอ แต่ผมกลับจิกลึกจนเลือดอีกฝ่ายหยดลงมา ก่อเกิดเป็นงูสีดำตัวใหญ่หลายตัวเลื้อยหนีลงไปจากเตียง ผมตกใจคว้าคออีกฝ่ายเข้ามากอดได้ยินเสียงหัวเราะภายในลำคอเบาๆ

"อ๊า อ๊ะ... อ๊า อึ่ก"

"เจ้าคงอยากได้คนเฝ้าเจ้าเพิ่มสินะ?"

ผมเม้มปากแน่น ยอมโอบรอบคออีกฝ่ายแต่โดยดีก่อนที่จะฝังหน้าลงกับไหล่ของอีกฝ่ายแน่น

มือหนาโอบศรีษะเบาๆ

สวบ สวบ

"ฮ๊า! อ๊ะ..."

ปึด

น้ำสีขุ่นทะลักเข้ามาภายในท้องฉีดพ่นเข้ามาอยู่นานโดยไม่มีหยุด ผมดีดดิ้นออกมาจากอ้อมแขนของอีกฝ่าย แต่ทว่ากลับไม่หลุด เจ้าตัวยังคงกอดผมเอาไว้แน่น จับเปลี่ยนท่านอนตะเเคงโดยที่อีกฝ่ายซ้อนตัวอยู่ด้านหลังเปลี่ยนท่าทั้งๆที่อวัยวะเพศไม่หลุดออกจากช่องทางลับ เหมือนถูกปิดเอาไว้ขาผมสั่นระริก น้ำเชื้อยังไหลเข้ามาไม่หยุด นี่มัน นานเกินไปแล้ว!

"อึ่ก... อื้ออ"

ผมพยายามแกะมือที่โอบลงมา แต่ไม่เป็นผล ต่อให้ไม่ใช้พลังแต่หมอนี่ก็ยังมีแรงมากกว่าผม อีกฝ่ายดึงผ้าห้มสีดำนั้นขึ้นมาคลุม งูตัวใหญ่หลายตัวเลื้อยขึ้นมาบนเตียง ดวงตาสีแดงก่ำนั้นจ้องมองมา ผมขยับตัวถอยหลัง

"อ๊ะ..."

แต่ส่วนกลางกายที่ฝังอยู่กลับเข้ามาลึกขึ้นอีก ภายในท้องถูกอัดแน่นจนปวด

"เทพจะใช้เวลาหลั่งน้ำเชื้อนานกว่ามนุษย์นัก... เจ้าไม่ต้องกลัว พวกมันกำเนิศมาได้ก็เพราะเจ้า พวกมันจะภักดีต่อเจ้า"

ผมไม่ตอบ จ้องมองไปที่พวกมันที่เลื้อยเข้ามาหาช้าๆก่อนที่จะขดตัวนอนข้างหน้าผมแทบจะเเลกลมหายใจกันเลยทีเดียว ถ้าเชื่อฟังผม ละก็... ให้มันพาหนีจะได้มั้ยนะ?

"แน่นอนว่ามันทำได้ทุกอย่าง ยกเว้นปล่อยให้เจ้าหนี"

ผมหันควับไปมองอีกฝ่าย จ้องเขม็ง ฮาเดสยกยิ้มร้ายยื่นมือมาลูบที่แก้มผมเบาๆก่อนที่จะซุกจมูกลงมาที่คอ

"เด็กน้อย สีหน้าของเจ้าบ่งบอกทุกอย่าง"

ผมนิ่งไปเมื่อได้ยินคำนนั้น ขยับตัวไปไหนไม่ได้ เพราะช่องทางยังคงรับเอาน้ำเชื้อที่หลั่งเข้ามาไม่หยุดอยู่ จะปลดปล่อยนานเกินไปแล้ว!

"ขณะที่หลั่งก็เหมือนกับการเสพสังวาส มันจะดับกระหายเจ้าได้บ้าง หลับซะ"

เย็นเฉียบ... อ้อมกอดนั้นเย็นเฉียบ แต่ก็ไม่ได้หนาวเลยชักนิด ผมถอนหายใจออกมา ก่อนที่จะปิดเปลือกตาลง

ตื่นมาแล้ว... ค่อยหาทางหนีอีกที

เมื่อรับรู้ได้ว่าคนที่อยู่ในอ้อมกอดนั้นหลับไปเพราะหมดแรง ฮาเดสก็ขมวดคิ้วแน่นเป็นปม สุนัขตัวใหญ่ที่มองดูการร่วมรักของพ่อตัวเองนั้นเอียงคอมองอย่างไม่เข้าใจ ไม่เคยเห็นบิดาตนเครียดหนักถึงขนาดนี้

"ปกป้องมารดาของเจ้าสุดความสามารถ อีกไม่นาน เทพบุรุษ และ ซุสจำต้องหาทางแย่งซิงโอเมก้าไปจากที่นี่"

สัตว์นรกทุกตัวต่างก็ได้ยินคำสั่งของนายเหนือหัว ทุกตัวเริ่มเคลื่อนไหวตั้งป้อมปราการให้แน่นหนายิ่งขึ้น

"ห้ามให้ใครเข้ามา ไม่ว่าจะเหตุผลอันใดก็ตาม"

กรร

สุนัขสามหัวนั้นรับคำ ก่อนที่จะวิ่งกระโดดออกไปจากหน้าต่างของห้อง ฮาเดสหันมาสนใจคนในอ้อมกอดอีกครั้ง

"เจ้าเป็นใครกันแน่... โอเมก้า"

...............................................

จุดวาร์ปกลับ

จิ้ม

เทพกรีกฮาเร็มของนุ้งทราย