พุยพุย

วันพุธที่ 18 มกราคม พ.ศ. 2560

ควรจะเรียกว่า คนที่เคยร่วมเตียง หรือ ชายที่เคยข่มขืน หรือ ผัวกันดี

ร่างบางตอบพลางปีนขึ้นคร่อมอีกฝ่ายไปพลางเอียงคอมองอย่างงุนงง ใบหน้าที่แดงก่ำนั้นบ่งบอกได้ดีว่าอีกฝ่ายเป็นอะไร



"อ๊ะ... อยากได้ตรงนี้อะ ไม่รู้ทำไม"

ลิ้นเรียวเล็กตวัดเลียที่ซอกคอของร่างสูงเบาๆพร้อมกับนั่งทับจุดสูญกลางที่ตั้งซันขึ้นมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว มือของเขาลูบไปตามหน้าท้องผ่านเนื้อผ้าเบาๆพลางสอดมือเข้าไปภายในกางเกง รวบเอาท่อนกายใหญ่รูดรั้งอย่างรู้งาน

"พอความทรงจำไม่มีแล้ว น่าสนใจมากกว่าที่คิดอีกนะ"

ดวงตาสีทองวาววับนั้นจ้องมองคนที่นั่งบนตักถูร่องสะโพกไปมากับต้นขาแกร่งก่อนที่จะยืดตัวขึ้นถอดเสื้อผ้าออกจนหมด

จุ๊บ จุ๊บ

"แฮ่ก... อ๊ะ ใหญ่จัง"

ตัวเขาแทบจะไม่มีสติ มองแก่นกายที่อยู่ในอุ้งมืออย่างกับเป็นของรางวัลความร้อนและความแข็งขึงนั้นแผ่ซ่านออกมาก่อนที่ปากของเขาจะอ้ากว้าง งับเอาความเป็นชายนั้นเข้าสู่ปากทันที

"ทราย..."

เฮดิสกัดฟันกรอด มองภรรยาที่น่ารักของตัวเองอย่างหลงใหล ใคาจะไปคิดว่าพอประกาศตนว่าเป็นภรรยาของเขาแล้ว อีกฝ่ายก็ฉลองชัยชนะด้วยการดื่มของมึนเมาเข้าไปจนเพ้อ ขณะที่กำลังนั่งอยู่ในรถ ก็ไม่วายใช้ปากให้กับเขาโดยที่ไม่ยอมให้ตัวเขาแตะต้องอีกฝ่ายเลย ใบหน้าเคลิ้มๆนั้นขยับขึ้นลงเป็นจังหวะ ตวัดเลียไปตามความยาวของท่อนกายดูดกลืนเมือกใสอย่างเอร็ดอร่อย มือหนาจับศีษะของคนตรงหน้าเบาๆ ซันเข่ายกขึ้นให้ร่างเปลือยตรงหน้านั้นดื่มกินส่วนสำคัญอย่างถนัด

"อื้ออ อุก... อื้มม"

"พอรึยัง?"

ทรายส่ายหน้ารัวๆเมื่อโดนถาม เจ้าตัวขยับตัวขึ้นหมอบคลานสี่ขาก่อนที่จะใช้นิ้วขยายช่องทางด้านหลังด้วยตัวเองเฮดิสพ่นลมหายใจร้อนๆออกมามองใบหน้าของคนรักที่เมาไม่รู้เรื่องอย่างรักใคร่ อวัยวะเพศที่ดุนตรงแก้มเป็นรูปร่างน่ากลัวนั้นโดนลิ้นเล็กกวาดต้อนทุกที่

"ไปเรียนมาจากไหน หืม?"

"อึ่ก... อาร์ออด อื้อ!"

พร่วด...

น้ำรักมากมายทะลักเข้าสู่ลำคอลึกเมื่ออีกฝ่ายกดหัวเขาเอาไว้ กลิ่นคาวขุ่นเหนียวนั้นยึดติดกับลำคอ รสชาติขมปร่าละลายอยู่ภายในปากเมื่อถอนริมฝีปากแดงๆนั้นออกมา

"แฮ่ก... อ๊ะ อา"

ทรายรีบปีนขึ้นคร่อมท่อนกายที่บวมเป่งขึ้นมาอีกรอบ ก่อนจะกดสะโพกของตัวเองลงกับส่วนนั้นเบาๆ มือหนารวบเอวบางเอาไว้แน่นพยายามสวนขึ้นไปเนิบๆช้าๆจนเสียงครางหวานเล็ดลอดออกมาจากปาก

"อา... เฮดิส อื้อ อ๊ะ!"

สวบ สวบ

ร่างสูงมองคนตรงหน้า ท่วงท่าที่กดสะโพกของตนเองเข้าหาเขานั้นช่างน่าหลงใหล ความเป็นชายผลุ่บเข้าออกน้ำสีใสเชื่อมต่อพวกเขาเข้าด้วยกัน

"เธอนี่มัน... อ่อยอย่างที่พอร์ชบอกจริงๆ"

"อื้อ อ๊ะ ก็อ่อยแค่กับพวกคุณ นั่นแหละ อ๊า"

ทุกครั้งที่นั่งทับอย่างอ่อนแรงท่อนกายก็ขรูดเข้ากับผนังลำไส้จนร่างบางบิดตัวเกร็ง มันทั้ง...ร้อน แล้วก็แข็ง เสียดเเทงเข้ามาภายในนี้จนรู้สึกดีไปหมด

"เฮดิส... อ๊ะ อึ๊ก แรงอีก... สิ"

พั่บ พั่บ พั่บ

เรียวแขนโอบกอดต้นคอของอีกฝ่ายพลางรับแรงกระแทกจากด้านล่างอย่างอ่อนแรง ริมฝีปากที่โดนจูบราวกับถูกช่วงชิงอากาศไปเฮดิสจับร่างตรงหน้าพลิกนอนหงายทันที

"อ๊ะ... อื้อออ!"

พออีกฝ่ายมาอยู่ด้านบนแล้ว ร่างกายราวกับถูกควบคุมแก่นกายร้อนขยับเข้าออกถี่ระรัวจนปากทางบวมแดง เรียวขาตวัดโอบเอวแกร่งแน่นร้องครางหวานหู

"ยังไม่พอใช่มั้ยละ?"

"อื้อ... เอาอีก อ๊ะ เฮดิส เอาอีก"

สวบ!

"อั่ก... อ๊ะ"

ร่างบางบิดตัวเร่าเมื่อคนข้างบนกระแทกเข้ามาจนสุด เสียงหยาดธารหลั่งไหลเข้ามาในช่องทางลึกดังก้องภายในหัว ร่างกายสั่นระท้านเมื่อความเป็นชายถอนออกมาพร้อมกับน้ำรักที่ไหลตามออกมา

"มะ... ไม่เอา อย่าเอาออกนะ"

เสียงอู้อี้จากทรายดังขึ้นรวบเอาเอวหนาเข้ามาใกล้พลางถูไถร่องสะโพกเข้ากับแก่นกายที่อ่อนตัวลง

"เธอนี่มันเหลือเกินจังนะ"

เฮดิสตำหนิอย่างเอ็นดูก่อนที่จะส่งส่วนนั้นเข้าไปในโพรงลึกอีกครั้ง


"ฉันจะทำจนกว่าเธอจะร้องไห้เลยละ..."

1 ความคิดเห็น: