"แฮ่ก... ฮิ!"
เสียงครางหวานดังขึ้นเมื่อท่อนกายสอดส่ายเข้ามาภายในช่องทางรัก
ความร้อนซึ้นแทรกเข้ามาภายในโพรงลึกจนได้ยินเสียงฉีกขาดของเนื้อเหยื่ิอภายในคุโรโกะมองส่วนสำคัญของอีกฝ่ายที่ฝังอยู่ในสะโพกอย่างผวา
ปากที่ถูกมือใหญ่ปิดเอาไว้แน่นนั้นไม่สามารถเปร่งเสียงออกมาได้
สวบ
"นายนะ... เป็นเงาของฉันไม่ใช่เหรอ?"
ดวงตาสีน้ำเงินเข้มนั้นเป็นประกายพร้อมกับแสยะยิ้มอย่างโหดเหี้ยมควงวนภายในช่องทางลึกอย่างไม่หยุดหย่อนจนคนข้างล่างหลั่งน้ำตาออกมา
"อื้อ... อึ่ก อื้ออ! อ๊าาา!"
ทันทีที่มือหนานั้นหลุดออกไป
เสียงร้องครวญครางที่เเสรจะเจ็บปวดนั้นก็ดังลั่นห้องเสียงเอี๊ยดอ๊าดบนเตียงดังกึกๆตอนที่ร่างสูงขยับเข้าออก
ข้อมือขาวที่ถูกมัดเอาไว้เหนือหัวบิดไปมาด้วยความทรมาน
ภายในหัวสับสนทุกครั้งที่ท่อนกายกระทั้นเข้าออกถี่ระรัว
"อย่า... อึ๊ก อาโอมิเนะคุง เป็นอะ... ไรไป ฮึ๊ก"
พั่บ
พั่บ พั่บ
เอวบางถูกรวบเอาไว้แน่นขณะที่ถูกดึงให้รับแรงกระทั้นถี่ช่องทางรักคายหยาดเลือดออกมาประปราย
กลิ่นสนิมเหล็กนั้นลอยเข้ามาแตะจมูกจนสมองอื้ออึง
คุโรโกักรีดร้องปานจะขาดใจพร้อมกับความรู้สึกที่ตีวนภายในอก
ทำไม
ทำไมละ...? เป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ?
ไม่ใช่ว่า
เป็นเพื่อนรักกันงั้นเหรอ?
"อ๊ะ อ๊ะ... อ๊าา"
สะโพกกลมเหยียดโค้งเมื่ออวัยวะเพศชายนั้นกดลึกเข้ามา
เสียงเนื้อด้านล่างกระทบเข้ามาดังขึ้นเป็นจังหวะ
ก่อรที่อาโอมิเนะจะก้มลงมาจูบปากอีกฝ่ายโดยที่ไม่ได้พูดอะไรซักคำ ลิ้นอวบร้อนตวัดเลียรางกับกำลังดูดเอาวิญญานของเจ้าตัว
แรงขยับเขยื้อนนั้นยังคงรุนแรง
"รู้สึกดีใช่มั้ยละ? ขยับสะโพกเองเลยนี่...
สนุกใช่มั้ย?"
เสียงเย้ยหยันของชายหนุ่มดังขึ้นมาเมื่อถอนปากออกไป
คุโรโกะส่ายหน้าพลันก่อนที่จะต่อว่าอย่างตัดพ้อ
"อ๊ะ... ทะ ทำไมละ ทำไมถึง ทำแบบนี้"
"ก็เพราะว่า ฉันรักนายนะสิ รัก รักมากๆ ฉันเพิ่งรู้
เพิ่งจะรู้ว่ารักนายมากๆ"
ภายในม่านตาของอีกฝ่าย
ไม่ได้มีเงาของเขาที่สะท้อนออกมา
มันมีเพียงความดำมืดของดวงตาน้ำเงินที่ดูลึกลับน่ากลัวน้้น
พร้อมกับมือหยาบที่ยื่นเข้ามาใกล้
หมับ
"อั่ก...!? อ๊ะ... ไม่"
นิ้วมือทั้งห้าที่วางอยู่กับลำคอขาวนั้นค่อยๆกดลงจนอีกฝ่ายเกือบจะสำลักออกมา
ร่างบางดิ้นสู้สุดชีวิตแต่ส่วนล่างที่เชื่อมต่อกันอยู่นั้นกลับสอดลึกเข้าไปจนแรงหดหาย
สมองพร่าเลือน ดวงตาที่มีแต่น้ำตาร้อนๆนั้นอาบไปทั่วทั้งแก้ม
คุโรโกะสะบัดหน้าไปมาด้วยความหวาดกลัว
"ซี๊ด..."
พร่วด
น้ำรักมากมานทะลักเข้าสู่ท้องน้อยของคนตรงหน้าทันทีเมื่อกดนิ้วลงกับต้นคอขาว
คนผมสีฟ้านอนแน่นิ่งลมหายใจรวยรินเมื่อมือหนาถอนออกไป
รอยนิ้วมือยังคงติดตรึงอยู่บนลำคอ อาโอมิเนะยิ้มเมื่อเห็นอีกฝ่ายไม่ขัดขืน
"นายนะ... โดนฉันฆ่าไปแล้วละ"
และจะ...
ฆ่าให้ตายคามือ ถ้านายยังคงไม่เชื่อฟัง นี่มันแค่เริ่มต้น
แค่เริ่มต้นเท่านั้นเท็ตสึ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น