พุยพุย

วันศุกร์ที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560

[Aomine X Kuroko]

"แฮ่ก... ฮิ!"

เสียงครางหวานดังขึ้นเมื่อท่อนกายสอดส่ายเข้ามาภายในช่องทางรัก ความร้อนซึ้นแทรกเข้ามาภายในโพรงลึกจนได้ยินเสียงฉีกขาดของเนื้อเหยื่ิอภายในคุโรโกะมองส่วนสำคัญของอีกฝ่ายที่ฝังอยู่ในสะโพกอย่างผวา ปากที่ถูกมือใหญ่ปิดเอาไว้แน่นนั้นไม่สามารถเปร่งเสียงออกมาได้

สวบ

"นายนะ... เป็นเงาของฉันไม่ใช่เหรอ?"

ดวงตาสีน้ำเงินเข้มนั้นเป็นประกายพร้อมกับแสยะยิ้มอย่างโหดเหี้ยมควงวนภายในช่องทางลึกอย่างไม่หยุดหย่อนจนคนข้างล่างหลั่งน้ำตาออกมา

"อื้อ... อึ่ก อื้ออ! อ๊าาา!"

ทันทีที่มือหนานั้นหลุดออกไป เสียงร้องครวญครางที่เเสรจะเจ็บปวดนั้นก็ดังลั่นห้องเสียงเอี๊ยดอ๊าดบนเตียงดังกึกๆตอนที่ร่างสูงขยับเข้าออก ข้อมือขาวที่ถูกมัดเอาไว้เหนือหัวบิดไปมาด้วยความทรมาน ภายในหัวสับสนทุกครั้งที่ท่อนกายกระทั้นเข้าออกถี่ระรัว

"อย่า... อึ๊ก อาโอมิเนะคุง เป็นอะ... ไรไป ฮึ๊ก"

พั่บ พั่บ พั่บ

เอวบางถูกรวบเอาไว้แน่นขณะที่ถูกดึงให้รับแรงกระทั้นถี่ช่องทางรักคายหยาดเลือดออกมาประปราย กลิ่นสนิมเหล็กนั้นลอยเข้ามาแตะจมูกจนสมองอื้ออึง คุโรโกักรีดร้องปานจะขาดใจพร้อมกับความรู้สึกที่ตีวนภายในอก 

ทำไม

ทำไมละ...? เป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ?

ไม่ใช่ว่า เป็นเพื่อนรักกันงั้นเหรอ?

"อ๊ะ อ๊ะ... อ๊าา"

สะโพกกลมเหยียดโค้งเมื่ออวัยวะเพศชายนั้นกดลึกเข้ามา เสียงเนื้อด้านล่างกระทบเข้ามาดังขึ้นเป็นจังหวะ ก่อรที่อาโอมิเนะจะก้มลงมาจูบปากอีกฝ่ายโดยที่ไม่ได้พูดอะไรซักคำ ลิ้นอวบร้อนตวัดเลียรางกับกำลังดูดเอาวิญญานของเจ้าตัว แรงขยับเขยื้อนนั้นยังคงรุนแรง

"รู้สึกดีใช่มั้ยละ? ขยับสะโพกเองเลยนี่... สนุกใช่มั้ย?"

เสียงเย้ยหยันของชายหนุ่มดังขึ้นมาเมื่อถอนปากออกไป คุโรโกะส่ายหน้าพลันก่อนที่จะต่อว่าอย่างตัดพ้อ

"อ๊ะ... ทะ ทำไมละ ทำไมถึง ทำแบบนี้"

"ก็เพราะว่า ฉันรักนายนะสิ รัก รักมากๆ ฉันเพิ่งรู้ เพิ่งจะรู้ว่ารักนายมากๆ"

ภายในม่านตาของอีกฝ่าย ไม่ได้มีเงาของเขาที่สะท้อนออกมา มันมีเพียงความดำมืดของดวงตาน้ำเงินที่ดูลึกลับน่ากลัวน้้น พร้อมกับมือหยาบที่ยื่นเข้ามาใกล้

หมับ

"อั่ก...!? อ๊ะ... ไม่"

นิ้วมือทั้งห้าที่วางอยู่กับลำคอขาวนั้นค่อยๆกดลงจนอีกฝ่ายเกือบจะสำลักออกมา ร่างบางดิ้นสู้สุดชีวิตแต่ส่วนล่างที่เชื่อมต่อกันอยู่นั้นกลับสอดลึกเข้าไปจนแรงหดหาย สมองพร่าเลือน ดวงตาที่มีแต่น้ำตาร้อนๆนั้นอาบไปทั่วทั้งแก้ม คุโรโกะสะบัดหน้าไปมาด้วยความหวาดกลัว

"ซี๊ด..."

พร่วด

น้ำรักมากมานทะลักเข้าสู่ท้องน้อยของคนตรงหน้าทันทีเมื่อกดนิ้วลงกับต้นคอขาว คนผมสีฟ้านอนแน่นิ่งลมหายใจรวยรินเมื่อมือหนาถอนออกไป รอยนิ้วมือยังคงติดตรึงอยู่บนลำคอ อาโอมิเนะยิ้มเมื่อเห็นอีกฝ่ายไม่ขัดขืน

"นายนะ... โดนฉันฆ่าไปแล้วละ"


และจะ... ฆ่าให้ตายคามือ ถ้านายยังคงไม่เชื่อฟัง นี่มันแค่เริ่มต้น แค่เริ่มต้นเท่านั้นเท็ตสึ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น