พุยพุย

วันศุกร์ที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560

[Murasakibara X Kuroko]

ครืดด

"อื้อออ อุก..."

"อา น้ารักจังเลย... ตัวเบาเหมือนขนมสายไหมเลยคุโรชิน แฮ่ก ขอฉัน ขอฉันทำเถอะนะ?"

มะ มุราซากิบาระคุง? คุโรโกะเงยหน้าขึ้นไปมองอย่างตื่นๆเมื่อจริงๆแล้วคนที่พาตัวเขามาคือคนๆนั้น กลิ่นอายอันตรายโซยออกมาแต่ไกล ก่อนที่ไหล่ของเขาจะแนบลงกับผนังห้องเก็บของที่มีแค่แสงสลัวสาดส่องเข้ามา

"คะ คุโรชิน"

ดวงตาสีม่วงที่เคยเอื่อยเฉื่อยนั้นเเวววาวขึ้นมาทันทีก่อนที่จะแสยะยิ้ม ประกบปากลงมา

"อึก... อื้อออ!?"

ทุกครั้งที่ลิ้นอุ่นๆนั้นแทรกเข้ามาพัวพันกับลิ้นของเขา ความรู้สึกซาวาบก็แล่นไปทั่วทั้งร่างกายทันที ร่างกายของเขาทรุดลงกับพึ้นเมื่อมือหนาพยายามลูบไล้ไปตามส่วนต่างๆของร่างกาย

"อ๊ะ... อื้อ"

"แฮ่ก คุโร... ชิน"

ชายหนุ่มร่างสูงจับเขาให้นั่งลงกับพึ้นก่อนที่แก่นกายจะจ่อมาที่ริมฝีปากของเขาท่ามกลางความสับสนลิ้นร้อนตวัดเลียไปตามความยาวของท่อนกาย ก่อนที่มันจะสอดส่ายเข้ามาภายในโพรงปากของเขาช้าๆ

"ฮะ... ดีมากเลยคุโรชิน ว่าง่ายจังเลย"

"อื้อ... ฮะ อั่ก"

มือหนาลูบลงมาที่หัวของเขาพลางจิกแน่น ก่อนจะมองด้วยสายตาที่กระหายอยาก มือหยาบไล้ลงมาลูบที่แก้มเบาๆ ก่อนจะปลดปล่อยหยาดธารรักเข้ามาในโพรงปากของเขาจนเต็ม น้ำสีขุ่นกลิ่นคาวนั้นลอยอยู่ภายในนั้น

"เอาละ... จอฉันรับไปละน้า~"

"มะ ไม่ ไม่ใช่แบบนี้ อ๊ะ อ๊า!!"

ช่องทางรักฉีกขาดทันทีเมื่อท่อนกายใหญ่ฝืนกระแทกเข้ามาจนสุด กลิ่นเลือดนั้นลอยอบอวลภายในห้อง พร้อมกับแรงกระแทกกระทั้นทำให้ส่วนลึกนั้นเจ็บแสบจนน้ำตาไหลเอ่อข้างแก้ม

"ฉันอยากข่มขืน คุโรชิน มานานแล้วละ"

"เจ็บ... ฮึก ผมเจ็บ"

ร่างสูงจับอีกฝ่ายนั่งตักหันหน้าเข้าหากัน พร้อมกับริมฝีปากหนาที่ระดมจูบเขาไปทั่วทั้งแก้ม แรงจากด้านล่างขยับสวนขึ้นมาอย่างรุนแรงจนเขาจุกเเน่นที่ท้อง มือเล็กโอบรอบคอหนาแน่น ก่อนจะร้องไห้สะอื้นออกมา

"อ๊ะ... ทะ ทำไม ทำไมกัน"

"เพราะคุโรชิน ไม่สนใจฉันเลย"

สวบ สวบ สวบ

เสียงเนื้อหนันกระแทกขึ้นมานั้นดังขึ้นเป็นจังหวะ เสื้อผ้าที่สวมใส่ถูกฉีกทึ้งออกไปจนหมด คุโรโกะครางเสียงแผ่ว ผสมกับร้องออกมาอย่างเจ็บปวดทุกครั้งที่อีกฝ่ายกระทั้นเข้ามา

"อื้ก... อื้อ อ๊ะ"

"มารักกันนะ คุโรชิน รักกันมากๆนะ ฉันจะรักนายตลอดไป"


เอวบางถูกรวบแน่น พร้อมกับน้ำรักที่ไหลออกมาจากช่องทางสีหวาน คุโรโกะร้องไห้กระซิก ซบหน้าลงกับไหล่กว้าง มะ ไม่ใช่... แบบนี้ ไม่ได้ต้องการ แบบนี้เลย

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น