แสง และ เงา [Aomine And Kagami And Ogiwara X Kuroko]

 อาโอมิเนะพูดแบบนั้นก่อนจะลงมือถอดชั้นในของคนที่หลับอยู่เบาๆ ใครจะไปรู้ว่านมที่คางามิซงให้นั้น เขาแอบผสมยานอนหลับชนิทอ่อนๆไว้กับผงนมนั่น ริมฝีปากยกยิ้มร้ายก่อนเลียฝีปากด้วยความกระสันเมื่อแผ่นอกเรียบบางของคุโรโกะเผยออกมา

"จะลักหลับเหรอ? ฉันเอาด้วย"

เขาเองก็อยากทำแบบนี้มานานแล้วเหมือนกันแต่เพราะคุโรโกะไม่ชอบเลยไม่ทำ

ร่างกายถูกจับนอนหงายก่อนจะถูกจับขาแยกออกกว้างทำให้เห็นช่องทางรักที่ปิดสนิทสีแดงก่ำเพราะถูกใช้งานอย่างหนัก ทั้งๆที่เพิ่งทำไปเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน แต่เขากลับอยากทำอีกรอบ แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนทุกที เพราะคนที่จะถูกทำนั้นหลับไปไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย

แหมะ

โลชั่นปริมาณมากถูกชโลมไปทั่วตรงจุดลับ นิ้วเรียวแทรกผ่านช่องทางคับแคบก่อนหนึ่งนิ้วก่อนจะคว้านเป็นวงกลมอย่างต่อเนื่อง

"อื้อ.."

แค่ถูกทำด้วยนิ้วเสียงหวานกระเส่าก็เล็ดลอดออกมาจากปากของคนที่หลับอยู่แผ่นอกกระเพื้อมหายใจติดขัดมือเล็กๆถูกกอบกุมแน่นแล้วจับไปวางบนท่อนร้อนของชายหนุ่มอีกคนที่คุกเข่าอยู่ข้างๆ ใบหน้าหวานที่หลับใหลบิดเบี้ยวด้วยความ อาโอมิเนะเองก็กดแทรกลึกเข้าไปในจุดเสียวซ่านของอีกคนร่างนั้นกระตุกเฮื่อกแต่กลับไม่รู้สึกตัว นิ้วถูกถอนออกมาถูกแทนที่ด้วยแก่นกายดำมะเมื่อมใหญ่โตลุกล้ำเข้ามาในช่องทาง

"อ่า...ดีจริงๆแฮะ"

ขยับร่างกระแทกสวนเบาๆเมื่อโพรงถ้ำคลายลงเล็กน้อย เขาจับเอามืออีกข้างของคุโรโกะมาวางไว้บนแก่นกายของตัวเองที่ตั้งซูชันก่อนจะใช้มือนั้นรูดรั้งขึ้นลง เสียงหัวเราะในลำคอดังขึ้นเมื่อเห็นว่ามือเล็กๆนั่นกำลังรูดรั้งถี่ยิบ ขณะที่กำลังหลับกลับไม่รู้ตัวว่าถูกทำอะไรบ้าง เสียงครางหวานลอดผ่านริมฝีปากแดงก่อนจะถูกแทนที่ด้วยความเป็นชายของโองิวาระ

"อุ อื้อออ โองิวะระคุง"

“เบาๆหน่อยเดี๋ยวเท็ตสึหายใจไม่ออก”

ทั้งๆที่กำลังบอกคนอื่นแต่ตัวเองกลับใช้ความเป็นชายทิ่มแทงร่างที่นอนหลับไม่รู้สึกตัวอย่างบ้าคลั่ง ถอนมันออกมาก่อนจะดันส่วนปลายที่เปียกเยิ้ม เข้าสู่ปากทางที่หุบแน่น ร่างกายกระตุกตุบราวกับตุ๊กตาเมื่อโดนกระทั้นเข้าออก

“อ๊ะ อะ อ๊า อาโอ…มิเนะคุง อย่า…”

เหมือนกับจะรู้สึกตัวว่าถูกข่มขืนขณะหลับแต่ก็เปล่าเมื่อเสียงที่เปร่งออกมานั้นมีชื่อของอีกสองคนนั้นปนอยู่ด้วย ยิ่งครางหวานแบบนั้นเขาก็ยิ่งได้ใจ ยกบั้นท้ายขาวนวนขึ้นสูงตั้งฉากกับลำตัวก่อนจะสวนลึกเข้าไปข้างในจนสุด ปลดปล่อยออกมาทุกหยดจนน้ำสีขุ่นทะลักนองเต็มช่องทางที่เปิดเท่าขนาดความเป็นชายของเขา

“อื่ก…อา”

“สุดยอดเลยเท็ตสึ”

พร้อมๆกับโองิวาระที่เสร็จในปากของอีกคน ร่างกายถึงกับสั่นสะท้านเมื่อถึงจุดสุดยอด

เซ็กส์ซี่อะไรขนาดนี้นะเมียเรา!

“ขอฉันทำบ้าง”

น่าเหลือเชื่อทั้งๆที่พึ่งจะปลดปล่อยไปไม่นานไฟราคะก็ก่อตัวขึ้นมาอีกครา เขาจับคุโรโกะโก่งโค้งก่อนจะรั้งสะโพกกลมกลึงนั้นให้อยู่ในตำแหน่งที่เหมาะสม

“อุ…อื๊ก”

ความแข็งชันสอดส่ายเข้าไปอีกครั้ง ผนังนุ่มที่คลายตัวออกตอดรัดอย่างมีปฏิกิริยาเหมือนตอนที่ตื่นอยู่ ร่างกายแนบชิดจนไร้ช่องว่างโองิวาระกอดรัดจากทางด้านหลังก่อนจะเบียดแทรกเข้าไปถึงอวัยวะภายในสร้างความสุขสมให้กับคนที่หลับอยู่

“ดี อื่ก…อ๊ะ อ๊า ดี อะ เอาอีก”

เพราะเสียงครางนั่นยิ่งทำให้เขาต้องโหมใส่อย่างไม่หยุดยั้งใช้มือหนาลูบไล้ผิวเปลือยเปล่าของคนรัก รู้ๆกันอยู่ว่าเด็กคนนี้ทำท่าจะไม่ไหวแต่กลับไม่สามารถหยุดความตัณหานี้ได้ มือลูบไปบนผิวเนียนลื่นที่เปียกไปด้วยน้ำเชื้อของพวกเขาทั้งสองคน คลึงยอดอกที่แข็งตัวจนบวมเป่งอยู่ตลอดเวลา

กร่อด

เสียงกัดฟันเพราะอดทนที่จะไม่รุนแรงไปมากก่วานี้ทำเอาอาโอมิเนะที่นั่งมองดูอยู่ถึงกับหวาดๆ นี่ขนาดยังใส่ไม่สุดเท็ตสึยังครางลั่นห้องแบบนี้ ถ้าไม่อดทนขึ้นมาเท็ตสึต้องร้องไห้ทั้งๆที่ยังหลับแน่ๆ

“อื่ก อย่ารัดแน่นแบบนี้สิ”

มือข้างหนึ่งบีบเค้นบั้นท้ายก่อนจะบีบแรงขึ้นไปจนสะโพกกลมกลึงนั้นอ่อนนุ่ม เพราะมีร่างกายที่น่าทำเรื่องแบบนี้ถึงได้อยากทำอีกหลายๆครั้ง

ไม่เพียงแต่คุโรโกะที่ร้องครวญครางเพราะการเคลื่อนไหวอันหนักหน่วงแม้แต่เตียงที่มีขนาดใหญ่ก็ยังส่งเสียงคำรามไม่ขาด

“อ๊ะ อ๊า อ๊า…!”

ชั่วขณะที่ความร้อนถูกปลดปล่อย แขนแกร่งกอดกระชับร่างที่ไร้สติจนแนบแน่นแสดงให้เห็นถึงความรักใคร่ที่มากมายเหลือเกิน

น้ำรักไหลเปรอะออกมาจากช่องทาง ระหว่างนั้นก็ถูกชายสองคนอันเป็นที่รักนั้นดูดชิมไปทั่วร่าง นวดเฟ้นทุกจุดจนอ่อนนุ่มทั้งๆที่หน้าอกนั้นควรจะเรียบแบน แต่เพราะถูกเค้นคลึงมานานเลยขยายใหญ่เหมาะมือเหมือนกับของเด็กผู้หญิงที่พึ่งจะกลายเป็นสาวน้อย

“ตื่นมารู้ได้ตายแน่ๆ”

อาโอมิเนะพึมพำออกมาก่อนจะล้มตัวลงนอนข้างๆคุโรโกะส่วนอีกฝากก็มีมือใหญ่คอยลูบหัวอยู่ไม่ห่าง ก่อนจะพากันหลับใหลไปด้วยกันเพราะความง่วงงัน

“พวกนาย ตื่นได้แล้วนะ…”

คางามิที่เพิ่งมาถึงจากการไปทำงาน เพราะเมื่อกลางดึกมีเคสไฟไหม้ที่บ้านหลังหนึ่งเลยออกไปจากบ้าน พอกลับมาก็พบว่าทั้งสามคนนั้นยังไม่ตื่น นี่กะจะนอนอะไรหนักหนา พอเปิดประตูห้องเข้าไปกลับพบว่าทั้งสามกำลังนอนอยู่จริงๆ

“เท็ตสึ ไม่ตื่นง่ายๆหรอก เมื่อคืนจัดหนักไปหน่อย”

อาโอมิเนะขยี้ผมลุกขึ้นมาด้วยความงัวเงียไม่ต่างจากโองิวาระเลยชักนิด ทำให้คางามิถึงกับเอือมกับความโลขแบบนั้น

“พวกแกนี่ ไม่รู้จักพอจริงๆ”

“คางามิคุง…อรุณสวัสดิ์ครับ”

เสียงพึมพำราวกับแมวที่ครางหวือในลำคอพูดขึ้นดวงตาสีฟ้าเยิ้มเหมือนเชิญชวนนั่น ใครจะรู้ว่าคุโรโกะจะมีมุมแบบนี้ทั้งที่จริงๆแล้วเจ้าตัวไม่ได้รู้ตัวหรอกว่ากำลังแสดงท่าทีแบบไหนออกมา มิน่าละ ทำไมพวกที่ชอบเข้ามาเกาะแกะถึงไม่ยอมเลิกรากันง่ายๆทั้งๆที่รู้ว่ามีพวกเขาสามคนแล้วแท้ๆ

“ลุกไหวไหม?”

“อื้อ อุ้ม”

ร่างบางส่ายหน้าก่อนจะทำท่ากางแขนออกคนที่ยอมทำไม่ได้มีเพียงคางามิคนเดียวหรอก แต่เพราะมีชนักปักหลังอยู่นั่นแหละถึงได้ไม่พูดอะไรชักคำแม้จะอิจฉาอยู่ก็ตาม

ร่างสูงรวบตัวคุโรโกะขึ้นอุ้มอย่าง่ายดายก่อนจะเดินออกจากห้องตรงไปที่ห้องน้ำทิ้งไว้เพียงชายหนุ่มทั้งสองที่ถูกสั่งให้ไปทำอาหารเช้า แม้จะอีดออดแต่ก็ยังลุกขึ้นไปทำอย่างที่แล้วๆมา

ภายในห้องน้ำมีเสียงหอบกระเส่าดังเล็ดลอดออกมาเป็นรยะแม้จะถูกกลบโดยเสียงน้ำที่ไหลผ่านฟักบัวก็ตาม ร่างเล็กนั่งตักชายหนุ่มผมแดงก่อนจะโยกตัวขึ้นลงดั่งที่เคยทำให้ทุกๆครั้ง แรงกอดรัดจากแขนทั้งสองข้างถ่วงให้สะโพกกดลึกสำผัสได้ถึงความแข็งชันที่ซำแลกผ่านช่องทางที่รัดแน่น

“อ๊ะ อ๊า… อื้อ”

เสียงครางหวานดังขึ้นเป็นระลอกเหมือนคลื่นน้ำที่ตีวนไปมา ความเป็นชายสอดแทรกเข้าไปยังจุดที่รู้สึกดีจนตาพร่าโอบรัดรอบคอพร้อมกับโดนสอบถามคำถามเดิมหลายๆครั้ง

“บอกมาสิ ตอนที่ฉันออกไปถูกทำแบบไหนบ้าง”

“อุ อื่ก จำ…ไม่ได้ครับ”

น้ำตาไหลลินเมื่อทำให้รู้สึกดี โกหก ทั้งๆที่บอกว่าจะพามาล้างคราบน้ำรักของสองคนนั้นแต่กลับยัดเยียดของตัวเองเข้ามาอีกคน

“หืม…? ไม่ดีเลยนะ รู้ไหมฉันต้องอดทนขนาดไหนเวลาที่พอรู้ว่านายคราง อ๊างๆ ให้กับสองคนนั้นเวลาฉันกำลังทำงานนะ”

“ขะ ขอโทษครับ อื้อ”

คำปลอบถูกแทนที่ด้วยจูบหวานล้ำลิ้นอวบหนาตวัดเลียไปตามแนวฟันถูกดูดลิ้นดัง จั๊บๆ ผสานกับเสียงเนื้อที่กระทบกันด้านล่าง

น่ารัก ภาพที่เห็นตรงหน้านั้นราวกับยังเป็นครั้งแรกที่ได้ทำ เมื่อแก่นกายถอยครูดกับส่วนลึกภายในกายสีหน้าคลั่งสุขนั้นหวานเยิ้มเหมือนกำลังจะละลาย ทำเอาคนที่เห็นต้องกลืนน้ำลายหลายๆครั้ง

“อ๊า อ๊า อุ คางามิคุง คางามิคุง ออกแล้ว”

สิ้นเสียงกล่าวน้ำรักขนาดมากมายก็สาดรดเข้ากับแผงอกของอีกคนพร้อมๆกับคนที่ร่อนสะโพกสวนขึ้นมาทำให้ถึงกับสำรอกความสุขสม คิดอะไรไม่ออกเมื่อถูกสาดด้วยน้ำกามสีขุ่นเข้ากับผนังอ่อนนุ่ม แรงรัดจากอีกคนทำให้แอ่นร่างกระตุก น้ำตาและน้ำลายไหลเยิ้มออกมา คางามิกดจูบแลกลิ้นอีกหนก่อนจะลูบหัวของคนรักเบาๆ

“เด็กดี…”

สติเลือนลางหลับฟุ่บลงกับอกทันที สภาพร่างกายนั้นรับไม่ไหวกับการถูกทำแบบนี้หลายหน ร่ชายหนุ่มอุ้มเจ้าตัวไปซำละร่างกายจนสะอาด ก่อนจะพาตัวออกมาข้างนอก ที่ตอนนี้อบอวลไปด้วยกลิ่นอาหารเช้า

“แกนะ พูดให้แต่คนอื่น”

อาโอมิเนะประท้วงเมื่อร่างบางถูกวางลงบนฟูกที่ติดกับข้างโต๊ะทานเข้าหลังจากที่ใส่เสื้อผ้าสำหรับตอนที่จะนอนให้ สงสัยสองคนนี้จะเอามาวางไว้ที่นี่

เพราะไม่อยากให้คลาดสายตาละสิ

“ฮะฮะ รุนแรงจังนะ”

“พวกแกไม่ต้องมาพูดเลย คนที่ทำให้คุโรโกะไม่มีแรงก่อนคือพวกนายไม่ใช่รึไง”

พอถูกประชดด้วยคำพูดของทั้งสอง คางามิก็ต่อว่าก่อน เหมือนจะไม่จบไม่สิ้น เพราะมันคือชีวิตประจำวันของบ้านนี่อยู่แล้ว  ภายในบ้านที่อบอวลไปด้วยความรักของทั้งสามทำเอาคนที่ยังมีสติอยู่น้อยนิดยิ้มขึ้นมา

เพราะถูกรักมากขนาดนี้ถึงได้ยอมทุกอย่าง นิ้วเล็กเกี่ยวเอาโลหะที่อยู่โอบล้อมนิ้วนางข้างช้ายเบาๆก่อนจะผล็อยหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย ใบหน้ายิ้มจางๆแสดงถึงความสุขที่แท้จริง