“ท่านพี่…อื่ก”
แก่นกายใหญ่โตลุกล้ำเข้ามาในช่องทางอย่างง่ายดาย
แขนเรียวตวัดโอบรัดรอบคอของอีกคนแน่นเพื่อหาที่ยึด
ร่างกายถูกหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว
ช่องทางตอดรัดราวกับจะออดอ้อนให้อีกคนปลดปล่อยเข้ามา
ร่างกายถูกสั่งสอนให้เชื่อฟังแม้กระทั่งร่างกายตัวเองก็บังคับไม่ได้
แค่ถูกหยอกล้อหน้าอกความเป็นชายของแข็งชูชันสู่สายตาทันที
“อ๊ะ…อะ อ๊ะ อ๊า”
“อุ…เท็ตสึยะ…”
ระหว่างที่รับความต้องการจากคาซามัตสึไปก็ร่ำไห้ไปอย่างสุขสมเมื่อความเป็นชายฝังแน่นยังส่วนลึกของร่างกายกลุ่มผมสีฟ้าเขยื้อนไปตามจังหวะที่ถูกกระแทกผ้าปูที่นอนภายในห้องโอ่อ่าหลุดหลุ่ยเพราะถูกกระซากแน่น
“ท่านพี่
ท่านพี่ ดะ ได้โปรดเถอะ ฮื่ก มันรู้สึกดี”
น้ำตาที่แปรเปลี่ยนเป็นไข่มุขสาดกระจากลงบนเตียง
ทำให้คาซามัตยิ้มอย่างพอใจ
มีแค่เขาคนเดียวที่จะทำแบบนี้กับเท็ตสึยะได้มีแค่เขาที่สามารถถูกโอบรัดจากความน่าหลงใหลนี้
“อ่า
เดี๋ยวสิ อย่าเพิ่งหลับไปนะ เจ้าต้องถูกลงโทษหนักๆ”
คุโรโกะสะท้านเมื่อถูกสับเปลี่ยนตำแหน่งถูกอีกคนพลิกตัวขึ้นให้นั่งทับส่วนแข็งขืนนั่นไว้อย่างไม่ยอมให้หลุดออกมา
ร่างกายเกร็งกระตุกคันยิบๆเหมือนมีไฟฟ้าอ่อนๆแล่นผ่านผนังนุ่ม
แค่ขยับนิดเดียวก็ทำให้เสียงครางหวานหลุดออกมา
“อื่ก
ท่านพี่…”
มือเล็กเกี่ยวรั้งแก่นกายที่ร้อนราวกับไฟของตนชักนำอย่างยั่วยวนอย่างไม่รู้ตัวจนอีกคนจับเอวแน่นกระแทกสวนจนเสียงครางลั่นออกมาด้วยความสุขสมก่อนจะปดปล่อยออกมาจนหมดสิ้น
สมองถูกทำให้ว่างเปล่าเมื่อถูกความเป็นชายของอีกคนฝังลึกเข้ามายังส่วนอ่อนนุ่มที่ยืดหยุ่น
น้ำรักทะลักสู่ช่องทางก่อนจะกดฝังลึกเข้าไปอีกหน
“อ๊า
อ๊า…อ๊ะ ทะ ท่านพี่ รุนแรง…เกินไป…แล้ว”
คุโรโกะส่ายหน้าอย่างอ้อยอิ่งล้มฟุ่บเข้ากับอกหนาของอีกคนอย่างหมดแรงถูกกระทำทั้งๆที่ยังท้องป่องแบบนี้…
“ละ
ลูก…”
“อืม
ไม่เป็นไรหรอก เจ้าตัวน้อยปลอดภัย”
ใช่แล้ว…เขาท้อง เพราะแบบนั้นถึงได้ปฏิเสธสามีของตนที่อยากจะร่วมรัก
ราชาคนนี้ช่างหื่นกาม ทำเอาเขาอ่อนล้าอยู่บ้าง
“อื่ก…หวา ไม่นะ ยะ หยุด”
“บทลงโทษยังไม่จบนะ”
แต่ยังไม่ทันที่จะได้ขัดค้านอะไร
ท่อนร้อนอันใหญ่โตก็ขยายใหญ่ขึ้นมาอีกครั้ง
“อุ
อื้ออ”
ลิ้นหนากอบโกยดูดดุนลิ้นของคุโรโกะด้วยความสนุกเมื่ออีกฝ่ายทำท่าขัดขืนเต็มที่
น่ารัก
“อ๊ะ…อ๊ะ…อร๊างง”
ถูกโถมกระแทกจากด้านบนเสียจนตาพร่าสะโพกของร่างเล็กกระตุกเฮือก
ความเป็นชายที่ถูกรัดแน่นเต็มไปด้วยราคะที่ไม่อาจหยุดยั้ง
เพราะกลิ่นหอมของร่างกายนั้นที่แผ่ขยายออกมาทำให้อีกคนตื่นตัวเข้าไปอีก
ก็เพราะคนๆนี้ยั่วยวนและน่ารักขนาดนี้
ถึงได้ปล่อยให้ไปไหนไม่ได้ อยากจะเก็บไว้คนเดียว
แม้แต่ลูกในท้องก็ไม่อยากให้แย่งความรักจากร่างเล็กไป ทั้งๆที่รู้ว่าเด็กคนนี้ไม่มีทางหนีไปไหนได้แต่ก็วางใจไม่ได้เด็ดขาด
เรียกปากกระตุกยิ้มหลังจากที่กอดร่างนั้นอย่างพอใจแล้ว
คนที่หลับใหลสิ้นสติเมื่อถูกทำซ้ำๆ
เขาจะทำยังไงเพื่อไม่ให้เด็กคนนี้อย่างก้าวออกไปจากห้องนี้กันนะ…เท็ตสึยะที่น่ารัก
จะต้องอยู่ภายใต้อ้อมกอดของเขาเท่านั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น