หลังจากที่สิ้นสุด [Avenger] [Tony X Steve] [Fic YAOI] ::All Fic Anime :: Flowers of Darkness :: ลำนำรักดอกไม้พิษ

"อื่ก... โทนี่ ฉันบอกว่าพอไง"

สติฟยังคงเอ่ยปรามด้วยน้ำเสียงขุ่นมัวพลิกร่างหนีแต่กลับโดนยึดต้นขาไว้แน่นจนเจ็บมือของโทนี่เลื่อนไปตรงหัวเตียงหัวเราะหึหึในลำคอ กดปุ่มสีไม้ที่อยู่บนหัวเตียงอย่างคุ้นเคยก่อนจะ

ครืดดดด

ถุงมือเหล็กของไอร่อนแมนประกอบเข้ากับนิ้วอย่างเหมาะเจาะ ก่อนจะมีอีกสองมือพุ่งออกมาจากหัวเตียงกลายเป็นเหล็กที่ยึดมือของเขาทั้งคู่ติดกับหัวเตียงชายหนุ่มผมสีทองอ้าปากค้าง ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะลงทุนขนาดนี้

"โทนี่!"

"จ๋า..."

ท่าทางทะเล้นทำเอาแทบจะหวีดร้องให้ลั่นห้องที่มีการป้องดันสุดแกร่ง ห้องนอนนี้ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อขังเขาเอาไว้โลหะที่เหมือนแร่ชนิทเดียวกันกับโล่ของเขานั้นทำลายยากชนิทที่ยิงไม่เข้า ขนาดค้อนของเทพยังทุบไม่แตก เขาที่พยายามจะออกไปข้างนอกจะต้องถูกขังเอาไว้ในนี้อย่างเดียว เพราะถ้าออกไปข้างนอกคนก็จะหมายหัว อยากจะกำจัดเขาเกี่ยวกับเรื่องที่ช่วยเพื่อนแหกคุกออกมา เพราะแบบนั้นถึงได้รับจดหมายจากเจ้าตัว ให้มาที่บ้านจากนั้นก็ถูกขังเอาไว้ แม้จะปล่อยให้ออกไปข้างนอกบ้างเป็นบางครั้งแต่ก็เหมือนถูกจับตามองอยู่ตลอดเวลา

"ปล่อยฉันนะ มันเหนื่อยมากเลยรู้มั๊ย? นายเอาแต่มีเซ็กส์กับฉันทั้งวันทั้งคืนแบบนี้นะ อื้อ"

อีกฝ่ายประกบจูบลงมาก่อนจะดุนลิ้นร้อนเข้ามาในปาก การไล่ต้อนที่หวาบหวามทำเอาหมดแรงไปเลย

"แหม ฉันดูเป็นอย่างนั้นเหรอ? กัปตันอเมริกา อุจส่าห์ดูแลอย่างดีแบบนี้ อ้อนน่ารักๆหน่อยสิ"

"อ๊ะ... อื่ก โทนี่"

ช่องทางถูกนิ้วทีเย็นเฉียบจากเหล็กนั้นแยกกว้างโทนี่แลบเลียฝีปากก่อนจะกดแก่นกายเข้าไปจนอีกฝ่ายสะดุ้งวาบ ความอุ่นร้อนแทรกเข้ามาลึกช่องทางชุ่มฉ่ำนั้นยังไม่ได้ถูกดึงเอาส่วนที่ยังคงค้างไว้ข้างในออกมา เพราะแบบนั้นช่องทางถึงนุ่มนิ่มจนสอดใส่เข้าไปได้

"นิ่งๆสิ"

ใบหน้าคมบิดเบี้ยวเมื่อช่องทางรักนั้นรัดแน่นขึ้นไปอีก ทั้งๆที่เมื่อคืนก็ทำไปตั้งขนาดนั้นแล้วแท้ๆแต่ก็ยังคับแน่นจนขยับแทบไม่ได้ โทนี่เบียดสะโพกเข้าหาเสียงทุ่มครางต่ำในลำคอ ฟังแล้วเซ็กส์ซี่จนไม่สามารถห้ามใจได้

"ฉัน...ขยับไม่ได้ตั้งแต่แรกแล้ว อื้อ อ๊ะ... อ๊า"

สวบ

แรงกระทั้นจากโทนี่ทำให้คนตัวใหญ่ที่นอนอยู่บนเตียงครางเสียงทุ้มออกมา ความรู้สึกสุขสมที่ไม่อาจห้ามทำให้เขาเผลอไผลสวนสะโพกนุ่มกลับจนชายวัยคุณลุงนั้นกระแทกลึกเข้าไปอีก

"อ๊า... อื่ก อุก โทนี่ อย่า อ๊า"

"เสียงดีจังเลยนะอีหนู"

ชายคนนั้นยังคงสำราญกับการกลั่นแกล้งเขาสารพัด สติฟแทบจะบ้าตายเมื่อแก่นกายใหญ่นั้นควานเข้ามาในช่องทางจนทำให้ในโพรงรักเต้นตุบ ท่อนกายของเขาแข็งขึงตามธรรมชาติถูกไล้วนตั้งแต่โคนจรดปลายทำให้อึกอักพูดไม่เป็นภาษา น้ำตาซึ้นไหลออกมาจากหางตาอ้าปากค้างส่งเสียงครวญครางไม่หยุด

"อื้อ... อ๊ะ อ๊ะ"

"ก้นนายนี้ใหญ่จริงๆเลยกัปตัน"

ลิ้นอวบเบียดเข้ามาในปาก กระแทกสุดแรงก่อาจะปลดปล่อยความต้องการในตัวเขาจนสะดุ้ง ความร้อนของน้ำรักทะลักทะลายเข้าไปในรูก้นจนทำท่าดูดดกลืนความเป็นชายของโทนี่ลึกขึ้นไปอีก ส่งเสียงแปลกๆภายในท้องจนหน้าแดงซ่าน น่าอายที่ต้องมาให้เก็นสภาพที่ตกต่ำย่ำแย่ยิ่งก่วาการถูกรุมซ้อมเรียกค่าขนมตอนเรียน  ก่อนที่อีกฝ่มยจะถอยออกไปดึงเอาท่อนกายที่อ่อาตัวออกมาก่อนจะสอดนิ้วเข้าไปแทนยัดน้ำรักให้ลึกขึ้นไปอีก ด้วยท่าทางสนุกสนาน ไอ้... คนรวยโรคจิต

"โธ่ อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ"

จุ๊บ

หน้าผากที่ซึ้นเหงื่อถูกจูบเบาๆ ก่อนที่โทนี่จะสั่งงานจาริสเครื่องคอมพิวเตอร์ที่ถูกสร้างขึ้นมาให้ปิดหน้าต่างกระจก ให้กลายเป็นสีทึบ ชายวัยกลางคนล้มตัวลงนอนข้างๆสติฟที่หมดแรงร่างกายสั่นระริกจากการถูกฉีดพ่น เม้มปากแน่น

"นายมันบ้าไปแล้ว"

"อืม... ก็ใช่"

ท่าทางทะเล้นจนน่าโมโห เขาพลิกร่างหันหลังให้อีกฝ่าย แต่ก็ไม่วายมีอ้อมแขนนั้นรัดจากทางด้านหลังถูอวัยวะเพศลงกับกรีบสะโพกอย่างไม่รู้จักพอ

"สติฟ... อย่าไปไหนเลยนะ"

ทั้งๆที่อยากจะให้อยู่ด้วย.... แต่ก็ยังไปหาหมอนั่น มันก็แค่เพื่อน ก็แค่เพื่อนที่เคยรักกันไม่ใช่รึไง

เขาที่ต้องการอะไรก็ย่อมได้ อยากจะหาทางล่ามคนหลงยุคคนนี้เอาไว้เสียจริง จะได้ไม่ต้องเป็นห่วงอีกต่อไป