พุยพุย

วันเสาร์ที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2560

สามวันของมายุสึมิ [Mayuzumi X Kuroko]

"อึก... อา อา อ๊ะ ตรงนั้น"

ร่างบางสะดุ้งทุกครั้งเมื่อลิ้นร้อนๆนั้นตวัดไปมาที่ข้างในของผนังช่องทางคุโรโกะนอนคว่ำกับที่นอนส่ายสะโพกไปมาอย่างยั่วยวนขณะที่ช่องทางรักกำลังรัดลิ้นสีแดงนั้นแน่นๆ ปลายอวัยวะเพศนั้นถูกรูดรั้งเบาๆ เสียงหวานครางออกมาอย่างลืมตัว

แจ๊ะ แจ๊ะ

"อึก พี่ชาย อร่อย อร่อย อร่อย! อร่อยสุดๆเลยครับ"

ความเป็นชายที่ตั้งชันนั้นถูกดึงรั้งออกมาจากกางเกงก่อนที่จะกดเข้าไปยังช่องทางที่ขยับบิดเบี้ยวไปมา ลมหายใจของคนที่นอนหมอบอยู่กับเตียงนั้นสั่นพร่า
           
"อ๊ะ อา... ไม่ดีเลย ไม่ดี..."

"ดีสิครับ ดีสิก็ผมนะตั้งใจเอาไว้แล้วนี่นา"

น้ำเสียงเย็นเฉียบของเด็กคนนั้นดังขึ้นมา ทำเอาคนที่หอบหายใจอยู่สะดุ้งวาบ ทันทีที่หันไปมองดวงตาแวววาวเป็นประกาย กระหายอยากในตัวของเขา

"มะ ไม่..."
           
คำพูดพวกนั้นมันแปลกๆ...

มายุสึมิขยับสอดท่อนกายเข้าไปภายในสะโพกกลมบดเบียดควงวนไปแบบนั้น

เพี๊ยะ!

"อ๊ะ อ๊า...!? อ๊า! มันเจ็บนะ เจ็บ... มายุสึมิ ทะ ทำอะไร?"

ราวกับว่าตัวเองได้สติกลับคืนมา คุโรโกะหันไปมองเด็กคนนั้นที่แสยะยิ้มออกมาอย่างน่ากลัว ดวงตาสีเทานนั้นไม่ได้ดูเฉื่อยซาเลยแม้แต่น้อย รอยยิ้มน่ารักหายไปแล้ว เหลือเพียงบรรยากาศที่น่ากลัว เขาก้มลงมองส่วนที่เชื่อมต่อกัน อวัยวะเพศของเด็ก... แต่มันกลับใหญ่พอๆกับของเขานั้นสอดใส่เข้ามากระแทกเนิบๆจนแทบจะสำลักความสุขสม

"ฮะฮะ ใครกันแน่ที่น่ารัก ดูสีหน้าตอนกลัวนี่สิ... ผมจะมีเซ็กส์กับพี่ชายให้ท้องไปเลย"

"มะ ไม่... อ๊า! อ๊ะ"

สวบ สวบ

"ผมวางยาพี่เองแหละ วางยาปลุกเซ็กส์ให้พี่ชายร่านอยากได้ดุ้นของผม ผมชอบพี่ ชอบ ชอบ ชอบ!"

แรงกระแทกนั้นส่งผลให้ร่างกายสั่นอย่างไม่อาจห้ามร่างบางโอนอ่อนไปกับสัมผัสนุ่มลื่น และ รุนแรงจากอีกฝ่ายทั้งๆที่เป็นแค่เด็กแท้ๆแต่กลับทำเรื่องแบบนี้ เรื่องที่ผู้ใหญ่บางคนยังทำไม่ได้ คุโรโกะครางลั่น จิกมือลงกับที่นอนเมื่อก้นถูกฟาดอย่างแรง

"ทำไม... อึก อ๊า ทำไมกัน ทำไมกัน!?"

ความร้อนของแก่นกายนั้นทะลวงเข้ามาจนเขาแทบจะทนไม่ไหว ปลดปล่อยออกไปอีกครั้งจนเลอะที่นอน แม้กระนั้นเด็กคนนั้นก็ยังขย่มเขาไม่หยุดขณะที่กำลังถูกเสียดสีภายในช่องทาง เสียงเคาะประตูห้องนอนก็ดังขึ้นมา

"เท็ตสึยะ...? หลับหรือลูก? แม่ซื้อเค้กมาแนะ แล้วลงมาทานด้วยกันกับจิฮิโระนะ"

สวบ

"อึก... อย่า อ๊ะ"

ร่างกายของเขาถูกพลิกให้นอนตะแคงโดยที่เด็กคนนั้นยังคงสอดสิ่งนั้นคาเอาไว้อยู่ขยับเข้าออกอย่างรวดเร็วจนแทบทนไม่ไหว

"เท็ตสึยะ?"

"ตอบสิ ตอบไปเลยว่ากำลังถูกผมข่มขืนนะ พี่ชาย"

ไม่... ไม่นะ มันเข้ามาลึกมากเลย ทะลวงเข้ามาลึกมากๆเลย ใบหน้าหวานนั้นเคลิ้มเมื่อถูกอัดแน่นไปด้วยดุ้นอันใหญ่โต

"ผม... ผมไม่เป็นไรครับแม่ ไว้ผมจะลงไปกินจิฮิโระยังหลับ... อยู่"

"ได้จ๊ะ อ่ะ ลืมบอกไป วันนี้แม่กับพ่อจะไปข้างนอกนะไม่รู้ว่าจะกลับมาเมื่อไหร่"

เสียงของแม่เขานั้นดังขึ้นมาคุโรโกะเอื้อมมือหมายจะคลานลงไปจากเตียงเเต่กลับถูกเด็กน้อยคนนั้นกระแทกอย่างแรง

"อ๊า... ผม เข้าใจแล้วครับ ไปดีมาดีนะครับ"

เสียงเท้าที่เดินตึงตังลงไปนั้นทำให้เขาถอนลมหายใจออกมา ก่อนที่น้ำรักของคนข้างหลังจะปลดปล่อยเข้ามาจนแสบไปทั่วทั้งหน้าท้องคุโรโกะหวีดครางเสียงหวาน ใบหน้าถูกจับให้หันไปจูบกับอีกฝ่าย

"พี่เท็ตสึยะ.... อา เอาอีกมั้ยฮะ? ไม่พอใช่มั้ยละ?"

"อึก..."

ร่างบางหน้าแดงวาบเมื่อถูกถามขึ้นมาเเบบนั้น แก่นกายถูกถอนออกไปช้าๆ จนเขาแอบเสียดายมันอยู่นิดหน่อย คุโรโกะตวัดขาโอบเอวเล็กๆนั้นเข้าหา ร้องขอเสียงหวาน

"ได้โปรดเถอะ จิฮิโระช่วยข่มขืนฉันอีกสิ"

ริมฝีปากของเด็กน้อยยกยิ้มขึ้นมาสอดนิ้วเข้าไปในช่องทางขรูดนิ้วเข้ากับพนังเบาๆจนเกิดเสียงน่าอาย

"ได้สิครับ ผมจะทำไปจนวันตายเลย"


เขาเป็น... ของผมแล้ว

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น