พุยพุย

วันเสาร์ที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2560

สะกดจิต [Kiyoshi And Hyuuga And Itsuki X Kuroko]

คิโยชิยกยิ้มมุมปากขึ้นมาก่อนที่จะกดเขาให้นอนลงกับเตียงนุ่มใช้มือเลิกเอาชุดฟูฟ่องนั้นขึ้นมาจนสุดเผยให้เห็นท่อนกายที่นอนแน่นิ่งอยู่ตรงกลางระหว่างขา

"อย่านะ! ปล่อยผมนะ อย่ามาล้อเล่น อึก!"

นิ้วเรียวยาวสอดแทรกเข้าไปภายในช่องทางลับทางด้านหลังน้ำเหนียวข้นสีขาวนั้นไหลซึมออกมาทันที เขาเงยหน้าขึ้นมองอย่างตกใจ

"ไม่ต้องตกใจหรอก นี่นะน้ำอสุจิของพวกเราเอง"

"มะ ไม่จริง... รุ่นพี่เป็นบ้าไปแล้ว บ้าไปแล้ว..."

เสียงหวานนั้นเอ่ยออกมาอย่างหวาดกลัว เสียงสั่นเครือปนสะอึ้นน้ำตาใสๆไหลอาบแก้มลงมาทันที

"โกหกที่ไหน เธอเองก็จำได้แล้วนี่ว่าทำอะไรลงไปบ้าง"

"ผม... ผมไม่ได้ทำ พวกคุณทำกับผม"

ฮะฮะ เสียงหัวเราะของอิสึกิดังขึ้นจนทำให้เขาหันไปมอง

"ใครกันแน่ที่ขย่มพวกเราจนเสร็จนะ ร้องเสียงหวานครางอ๊าอ๊าควบดุ้นอย่างกับควบม้าขนาดนั้น"

"มะ ไม่มีทาง ไม่จริงหรอก ผมไม่ได้ทำแบบนั้น ฮึก"

ดวงตาสีฟ้านั้นขับน้ำตาใสออกมาท่วมใบหน้า ส่ายศรีษะไปมาปฏิเสธข้อกล่าวหาที่ว่าร้ายดังกล่าวก่อนที่ต้นขาจะถูกยกขึ้นมา

ตุบ!

 คุโรโกะใช้เท้าถีบไปที่หน้าท้องของชายผมสีน้ำตาลเข้มสุดแรง ถลาออกลงไปจากเตียงแต่ก็ถูกมือของใครสักคนจิกกลุ่มผมสีฟ้าแน่น

"ฮึก เจ็บ ผมเจ็บนะ... ปล่อย ขอร้องละ ผมจะไม่เอาเรื่องนี้ไปบอกใครทั้งนั้น ขอร้องละครับ"

น้ำเสียงอ้อนวอนนั้นดังขึ้นมาอย่างน่าสงสารแต่กลับไร้ซึ่งคำตอบร่างกายของเขาถูกอุ้มยกขึ้นสูง แล้วก็ถูกวางลงกับเตียงอีกครั้ง อิสึกิคร่อมทับลงมามองเขาด้วยสีหน้าหยาดเยิ้ม

"เรื่องนั้นไม่ได้เป็นปัญหาซะหน่อย แต่ปัญหานะ มันอยู่ที่เธอต่างหาก พวกฉัน... อยากได้เธอ"

"ไม่ ไม่ ไม่เอา ผมไม่เอา ฮึก... อ๊ะ อ๊าา!?"





สวบ สวบ

"ไม่ อ๊ะ อย่าทำแรงๆแบบนั้นน๊า ผมจะตาย จะตายแล้ว"

คุโรโกะฟุ่บหน้าลงกับอกแกร่งของคิโยชินอนคว่ำทับในชุดแต่งงานสีขาวที่เปรอะไปด้วยคราบน้ำเชื้อสีขุ่น อวัยวะเพศทั้งสามเสียดเเทงเข้าออก มันเข้ามาได้ยังไง... เข้ามาตั้งสามอัน ร่างบางหวีดร้องเสียงหวาน พร้อมกับความเจ็บปวดที่แทรกเข้ามาลึกแค่สองอัน แต่อันที่สามนั้นกดวนไปมาอยู่ที่ปากทาง

"มีเซ็กส์ไม่ตายหรอกน่า ออกจะรู้สึกดีเธอก็รู้นี่"

คิโยชิพูดปลอบพลางจับสะโพกแยกออกกว้าง ใบหน้าเหยเกของคนตรงหน้านั้นยิ่งทำให้เขาเกิดอารมณ์ขึ้นมา น้ำตาไหลอาบแก้ม ถูกพวกเขาทั้งสามคนข่มขืนแบบนี้คงจะเจ็บปวดไม่น้อย แต่ว่า... ก็อยากทำให้เจ็บปวด อย่างทำแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ

"ฮืออ ทั้งๆที่ผมเชื่อใจแท้ๆ อึก... อ๊ะ เชื่อแท้ๆ"

ความเจ็บปวดนั้นสุมอยู่ภายในอก พร้อมกับความสุขสมที่ตีวนอยู่ภายในท้องเสียงเตียงลั่นเอี๊ยดอ๊าดไปตามจังหวะการกระแทก ฮิวงะคุกเข่าอยู่ด้านหลังกดกระทั้นเข้าออกเป็นจังหวะ ขณะที่อิสึกิกำลังช้อนอยู่อีกทอดกดวนท่อนกายไปมาที่ปากทาง ส่วนหัวผลุ่บเข้ามาบ้าง แล้วก็ถอนออกไป

"ถ้าอย่างนั้นก็แย่หน่อยนะ ที่พวกฉันไม่ได้ใจดีอย่างที่เห็นนะ"

ลิ้นร้อนๆจากคนด้านหลังเลียมาที่แก้ม

พับ พับ

"ฮ๊า... ม่าย อ๊าา! อย่าน๊าา อึก"

รู้สึกเสียววาบขึ้นมาที่หน้าท้องทันทีเมื่อถูกกระแทกอย่างหนักหน่วงเสียงเนื้อผ้านั้นดังขึ้นสวบๆ คุโรโกะกัดฟันกรอดแหงนหน้าขึ้นมาสูดอากาศหายใจเข้าปอด แผ่นอกถูกบีบแน่นถูกดูดเลีย ขบเม้มจนเกิดเป็นรอย เขาตาพร่ามองไปที่ใบหน้าของคิโยชิอย่างสับสน ทำไมกันละ... ทำไมถึงรู้สึกดีขนาดนี้กัน

"รุ่นพี่... อึก"

เพราะดวงตาสีน้ำตาลนั้นดึงดูดเขาให้เข้าไปจูบร่างบางตวัดลิ้นเลียขอบปากของอีกฝ่ายก่อนที่จะสอดลิ้นเข้าไปเมื่อปากหนานั้นอ้าออกกว้าง ดวงตาสีฟ้าฉ่ำเยิ้มเริ่มปล่อยตัวให้ด้านล่างถูกกระแทกเข้าออกอย่างปิติยินดี

"น่ารักจังเลยนะ ยอมเป็นของพวกเราแล้วสิ?"

"ไม่... อ๊ะ ไม่"

ลิ้นอวบหนานั้นแทรกเข้ามาตามรอยฟันคุโรโกะเอื้อมมือขึ้นมาจับไปที่ยอดอกของตัวเอง

"ผมไม่ อ๊า! อยากเป็นของพวกคุณ"

"แต่ดูท่าทางคงไม่ใช่แบบนั้นหรอกมั้ง"

สวบ สวบ สวบ

ท่อนกายร้อนๆทั้งสามนั้นสลับกันเสียดเเทงเข้าออก เสียงหวานครางกระเส่าส่ายก้นให้ยอมกระแทกหนักๆ

"มัน...ก็ ไม่ได้แย่ ซะทีเดียว อุบ"

ปากของเขาถูกปิดเมื่อพูดจบน้ำลายใสไหลยืดเป็นทางราวกับน้ำตาลที่ถูกเคี้ยวจนเหนียวเขาหอบครางเสียงหลงหมอบลงกับอกแกร่งของรุ่นพี่ตัวใหญ่

พร่วดด

"อึก อา อา... เต็มเลย เต็มท้องเลย"

ร่างสูงถอยออกไปเมื่อปลดปล่อยเสร็จนอนลงกับเตียงกว้าง ร่างบางนอนฟุ่บลงกับร่างใหญ่นั้นตามตัวมีแต่คราบน้ำรักเต็มไปหมด ช่องทางด้านหลังมีน้ำอสุจิไหงซึมออกมาจนเลอะตัวของคิโยชิ บางที... เขาอาจจะเป็นคนต้องการมันเองก็ได้ ริมฝีปากนั้นระบายยิ้มออกมา






"สีหน้าของนายดีขึ้นแล้วนี่"

"ครับ ผมหายแล้ว"

เสียงหวานตอบกลับคนที่เป็นคู่หูของตัวเองเบาๆ คางามิมองคนตรงหน้าอย่างสงสัยแต่ก็ไม่หด้คอดอะไร รอยยิ้มสวยนั้นปรากฏอยู่บนใบหน้าตลอดเวลาทั้งๆที่เมื่อก่อนไม่ค่อยจะยิ้มแท้ๆ

"อ่ะ ผมลืมของนะครับ คุณกลับก่อนเลยนะ"

"อะ โอ้"

ดวงตาสีแดงเพลิงนั้นจ้องมองแผ่นหลังของคนตัวเล็กอย่างไม่เข้าใจ ยกมือขึ้นมาเกาหัวแกร่กๆเดินไปคนเดียวเช่นทุกวัน



แกร่ก

หมับ!

"อ่ะ? รุ่นพี่อิสึกิ..."

ทันทีที่เปิดประตูเปลี่ยนเสื้อผ้าของชมรม แรงกอดรัดจากทางด้านหลังก็พุ่งเข้ามาหาเขาอย่างแรง เสียงลมหายใจร้อนๆนั้นรดมาที่กกหูพร้อมกับประตูที่ถูกปิดลง แก่นกายอุ่นร้อนที่แข็งขึนนั้นกระทบเข้ามาที่สะโพก

"นายมาช้านะ"

ดวงตาสีฟ้านั้นฉ่ำเยิ้มมองไปที่รุ่นพี่อีกสองคนของตนที่นั่งมองเขาอยู่บนเก้าอี้ มือเล็กๆรูดซิบเสื้อลง แกะกระดุมเสื้อออกทีละเม็ดทีละเม็ด ตัวสั่นเทิ้มเมื่อลิ้นร้อนนั้นซอนไซเข้ามาภายในปาก

พรื่บ

เสื้อนักเรียน และ กางเกงนักเรียนร่วงลงกับพึ้น รูปร่างบอบบางขาวนวลนั้นมีรอยแดงๆอยู่เต็มไปหมดจนแทบจะไม่มีที่ว่าง บนยอดอกมีห่วงติดอยู่มันถูกสอดเข้าไปในนั้น ยอดอกสีแดงสั่นระริก พอๆกับช่องทางด้านหลังที่ปลดปล่อยลูกบาสของเล่นเล็กๆออกมาจนหล่นสู่พึ้น มือเรียวสวยลูบมาตามหน้าอก หอบหายใจสั่นๆ ท่อนกายด้านหลังเสียดแทงเข้ามาทันที

"รุ่นพี่ วันนี้จะให้ผมเรียกตัวเองว่าอะไรครับ?"

เสียงหวานเอ่ยถามขึ้นมาเต็มไปด้วยแรงอารมณ์ที่สั่นพร่า ขณะที่ด้านหลังกำลังกระแทกกระทั้นเข้ามาอย่างรุนแรงส่วนปลายของอวัยวะเพศชนเข้ากับลูกบาสอีกหลายๆลูกที่อยู่ภายในนั้นขับดันให้มันเข้าไปลึกขึ้นเรื่อยๆ

"วันนี้ แทนตัวเองว่า เมีย เป็นยังไงบ้างละ? แล้วก็ขานรับแบบผู้หญิง"

คิโยชิลุกขึ้นมา ถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกอย่างไม่รีบร้อนใช้มือเอื้อมไปดีดที่ห่วงเหล็กสีขาวดังกล่าว

"อ๊ะ... อ๊า ดะ ได้สิค่ะ ผัวขา"


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น