ความวิปริตที่สาม

เสียงทุ่มดังขึ้นขณะที่ยกขาของเขาไปจูบ ร่างกายเปลือยเปล่านอนแน่นิ่งอยู่กับเตียงสิ่งแปลกปลอมเคลื่อนไหวเข้าออกทางด้านหลัง เขากำลังถูกน้องชายข่มขืน!?

"อื๊ก... อ๊า... ไอ้บ้า หมาบ้า! ปล่อย...ฉันนะ..."

แรงกระทั้นยังต่อเนื่องแก่นกายใหญ่ร้อนที่เคยเห็นอยู่เป็นประจำสอดส่ายสะโพกเข้ามาติดๆดวงตาสีน้ำตาลนั้นจับจ้องมาที่ใบหน้าของเขาพลางยิ้มกริ่ม

"เป็นไงละ พี่ชาย....อยากทำแบบนี้มาตลอด อยากเอาช้างน้อยเข้ามาข้างในนี้มาตลอด"

"อุก... อื้อ อ๊าาา!"

ลูกอัณฑะกระทบเข้ากับแก้มก้น โพรงรักถูกตบตีด้วยความเป็นชายที่สอดเข้ามาสดๆเสียงหวานหวีดร้องสุดเสียงตกใจกับการกระทำที่ไม่คาดคิด มือเล็กฟาดไปมั่วตามร่างกายของชายหนุ่มถึงกระนั้นน้องชายก็เอาแต่ตั้งหน้าตั้งตาแทงเข้าออกในช่องทางอย่างไม่หยุดหย่อน

"แฮ่ก... อู้วว เสียวจัง ดีจัง...พี่ชายช่องคลอดของพี่ชายดีจริงๆ"

ทำหน้าหื่นกระหายพลางยิ้มระรื่นขณะที่กำลังควงวนไปมา คุโรโกะสะท้านวาบความร้อนที่ฝังแน่นข้างในกำลังเคลื่อนตัวเหมือนกับอัไรชักอย่างทำให้ร่างบางบิดกายเร่าด้วยความหรรษาไม่อาจจะปฏิเสธการกระทำของคนข้างบนได้แม่แต้น้อย

"จะตีข้างในให้เป็นสีขุ่นๆหมดเลยครับ"

"อื้อ!... อ๊ะ อะ"

ประกบจูบลงมาอักครั้งพลางโยกคลอนเป็นจังหวะคลื่นในตัวดังขึ้นร่างกายถูกกอดไว้แน่น ร่างสูงกระตุกกายสั่นไม่กี่ครั้งก่อนที่ความร้อนของน้ำจะสาดเข้ามาในท้อง

"อื่ก... พี่ชาย พี่ชาย เข้าไปแล้ว เอาอสุจิเข้าไปแล้ว"

เสียงแหบพร่าดังใกล้หูพร้อมกับความเปียกซึ้นที่ดังเหนอะหนะคุโรโกะเบ้หน้า รับไม่ได้กับสิ่งที่เกิดขึ้น

"ปล่อย... ฉัน"

"มะ ไม่ได้...ไม่ได้ครับ ผมยังไม่ติดเป้ง"

"คะ คนเราไม่ติดเป้งหรอกไอ้โง่! อ๊า!"

ท่อนกายข้างในใหญ่ขึ้นอีกครั้งทำให้ร่างที่นอนหอบอยู่ใต้ร่างหวีดร้องออกมาความคับแน่นเบียดอยู่ในช่องท้องมันใหญ่ขึ้นก่วาเก่า!?

"กะ ก็ผมเป็นหมาของพี่ชาย ต้องติดเป้งได้สิ..."

เสียงทุ่มต่ำดังขึ้นจ้องมองมาทางเขาพลางยิ้มจนตาหยีไม่ได้รู้สึกผิดกับเรื่องที่กระทำลงไปเลยชักนิดสวนขยับกายเข้ามาตั้งหน้าตั้งตากระดกเอวไม่หยุด

"อื้อ... อ๊ะ อ๊า... หยุด หยุด"

"ไม่... ไม่เอาอะ พี่ชายละก็ รัดแน่นขนาดนี้"

เขาเบือนหน้าหนีริมฝีปากที่จะประกบลงมาลิ้นร้อนไล้เลียไปตามแก้ม ไม่ได้อยากจะทำแบบนี้ ไม่เอาแบบนี้! มีอะไรกับน้องชายงั้นเหรอ มีเซ็กส์กับน้องชาย

"ฉัน... ฉันทำอะไรลงไป"

เสียงพึมพำดังผสมปนเปกับเสียงคราง ใครที่ทำให้หมอนี่เป็นหมา ถ้าไม่ใช่เขา....

"พี่ชาย...."

สวบ

เสียงกระทบเนื้อหนักๆดังขึ้นฟุริฮาตะช้อนร่างที่ไร้สติขึ้นมากอดขณะที่ควงวนแก่นกายไปตามโพรงลึกไม่ได้สนใจเสียงครางเเผ่วที่เจ็บปวดนั่นเลยชักนิด มีแค่ตอนนี้ที่พี่ชายหลับมีแค่ตอนนี้ที่กินได้อย่างเต็มที่

"รัก รัก รักที่สุดเลยครับ พี่ชาย..."

เพราะเป็นพี่ชายถึงได้รัก ชีวิตนี้รักใครอีกไม่ได้แล้ว รักพี่ชายมากก่วาใคร มากก่วาใครชัวิตนี้ก็ให้ได้ให้ได้ทั้งหมด

"รัก... รักมากเลย"

เสียงทุ่มยังคงเพียกหา นอนตะแคงโอบกอดคนตรงหน้าเอาไว้ฝังกายลึกเข้าไปฉีดพ่นน้ำรักที่ไม่มีหมดดข้าไปในท้องจนตึงแน่น

"พี่ชาย... รักผมมั๊ย?"

ภายในความมืดยังมีดวงตาสีน้ำตาลที่ซุกซ่อนอยู่ ในลึกๆของจิตใจก็เอาแต่บอกว่า 'ตอนนี้แหละ ตอนนี้แหละ ลงมือซะ' อยากจะอยู่ด้วยกันไปตลอด อยากจะให้พี่ชายมีแค่เขาคนเดียว พี่ชายรักผมใช่มั๊ย? ถึงพี่ชายจะตีผม ผมก็ยังรัก พี่ชายก็แค่โมโหเอง...ผมนะ... รักที่สุดเลย