บุปผาที่สิบเก้า

"ฮะ... อึก!"

พับ พับ

"ท่านบอกว่าจะยอมใช่มั้ยขอรับ?"

"อ๊ะ... อ๊าา!"

ส่วนปลายบดเบียดตรงปากทางจนสั่นระริก ก่อนที่จะถูกดันพร่วดเข้ามาจนสุด เสียงหวานนั้นกรีดร้องอย่างสุขสมใช้มือดันแผ่นอกแกร่งของอีกฝ่ายให้ออกห่างขณะที่ช่องทางลึกนั้นบีบรัดความเป็นชายของฮิมูโระแน่น

"ฮิ... ฮิมูโระ อะ อ๊ะ... อ๊า!"

สวบ...

เสียงดังชัดเต็มสองหู ตอนที่มันถูกดึงออกมาจนสุด แล้วก็เสียดแทงเข้าไปใหม่ เสียงที่ร่างกานถูกล่วงล้ำด้วยความโอฬาร นี่คงจะเป็นการลงโทษ... ปกติแล้วอีกฝ่ายจะต้องใช้นิ้ว หรือไม่ก็เลียตรงนั้นจนฉุ่มไปด้วยน้ำลาย ทำให้เขาเสร็จสมไปครั้งหนึ่ง แล้วค่อยเข้ามาอย่างอ่อนโยนแต่คงเพราะความหึงหวงเช่นนี้ จึงทำให้ฮิมูโระกระทำเช่นนี้

"ใต้เท้า... ใต้เท้า ใต้เท้า..."

อีกฝ่ายมองเขาตาเยิ้ม ยกยิ้มด้วยรอยยิ้มที่สวยหวานขณะที่ขยับสะโพกราวกับกะจังหวะได้ด้วยเสียงหวีดครางของเขา นี่ไม่ใช่การร่วมรักกัน แต่เพื่อทำให้ข้างในนั้นถูกเติมเต็ม ชายร่างสูงผมสีดำสวยนั้นหอบหายใจอย่างรุนแรง ดวงตาปรากฏฉายชัด แววตาที่หึงหวงเขาคุโรโกเกร็งคอให้ตั้งตรงอย่างไม่รู้ตัว ขณะที่โพรงลึกกำลังถูกรุกรานจนบอบซ้ำ ร่างกายถูกกอดรัดยามฤดูหนาว ยิ่งทำให้เย็นยะเยือกเมื่อเสียงทุ้มนั้นกระซิบ

"ของข้า... ของข้า เจ้าเป็นของข้า"

"อื้อ อ๊า อ๊า อ๊ะ....อ๊า!"

ความใหญ่โตนั้นเต้นระริกซ้อนทับลงกับเส้นประสาทภายในนั้น ตื่นตัวจนคับแน่นไปหมดจนนึกกลัวว่ามันจะใหญ่ขึ้นอีกเรื่อยๆ พริบตาที่ถูกกระแทกเข้ามาจนสุด รู้สึกเหมือนกำลังจะถูกหลอมละลาย ช่องทางไวสัมผัสตอดตุบๆจนรู้สึกได้ราวกับว่ามันยินดีกับน้ำเชื้อที่หลั่งเข้ามาภายในท้อง

"อะ... อ๊ะ อา..."

หยาดน้ำสีขุ่นพุ่งทะลักเข้ามายังส่วนลึก ถูกภรรยาแสนสวยของตัวเองนั้นแสดงความเป็นเข้าข้าวเจ้าของอย่างแท้จริง ทั้งๆที่ปกติจะอ่อนโยน แต่ทว่าตอนนี้กลับรู้สึกได้ถึงความหึงหวงนั้น คุโรโกะหอบหายใจ แนบแก้มลงกับไหล่กว้างที่ทับลงมาเพียงครึ่งบนเอื้อมมือไปลูบผมสีดำขลับนั้นช้าๆ

"อึก ขะ... ข้าขอโทษ"

มีเพียงถ้อยคำนี้เท่านั้นที่หลุดออกมาจากริมฝีปากแดงสด ราตรีนั้น เขาถูกกอบโกย และ ย่ำยีจนแทบไม่เหลือสติอะไรเลย