พุยพุย

วันศุกร์ที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2559

[NC เทพกรีก] ตอนที่ 15 ::ต่อให้ป่วยแค่ไหนก็ต้องสู้ถึงแม้จะสู้มันไม่ได้เลยชักครั้งก็ตามที

มือหนาเลิกเสื้อผมขึ้นสูงก่อนที่อีกฝ่ายจะก้มลงไปที่ส่วนกลางกาย นิ้วเรียวยาวแทรกเข้ามาในช่องทางทันทีพร้อมกับปากอุ่นร้อนที่ครอบลงมาที่อวัยวะเพศของผม ร่างกายสะดุ้งวาบทำอะไรแทบไม่ถูกเมื่อลิ้นอวบตวัดเลียไปตามขนาดของท่อนกาย

"อย่า... แอนธิรอส กะ กำลังป่วยอยู่นะ"

ยาที่กลืนลงคอไปขมยิ่งกว่าอะไรดี แทบจะสำลักเมื่อปากหนานั้นรูดรั้งขึ้นลงเร็วๆ มือจิกลงกับกลุ่มผมของอีกฝ่ายแน่น ร่างกายสะท้านวาบความเสียวซ่านลากผ่านมาทั้งลำตัว

"เดี๋ยวเจ้าก็หาย... ถ้าได้ปลดปล่อยออกมา"

ตักกะอะไรของมั๊ันนน! ที่บอกว่าถ้าได้ปลดปล่อยก็หายนะ!

"อ๊า!... อึก"

ท่อนกายกระตุกเร่าเมื่อลิ้นร้อนตวัดเลียไปทั่วทุกมุม ก่อนที่จะดูดรั้งอย่างแรงจนผมร้องลั่น ปลดปล่อยน้ำรักออกมาเต็มปากของอีกฝ่าย ร่างสูงขยับขึ้นมาดึงผมเอาไปนั่งตัก เกราะของอีกฝ่ายหลุดออกไปตามใจนึก ร่างกายกำยำเปลือยเปล่านั้นลอยเด่นอยู่ตรงหน้า

"อ๊ะ... อ๊ะ อึ๊ก!"

ผมเกาะไหล่ของเจ้าตัวแน่นเมื่อท่อนกายร้อนนั้นแทรกเข้ามา สมองอื้ออึงคิดอะไรไม่ออก ท่ามกลางความสับสนส่วนนั้นกำลังเชื่อมต่อเข้าหากัน

"เจ้าสวยเหลือเกิน สวย... น่ารัก โอเมก้าของข้า"

เสียว... เสียวโว๊ย! ผมร้องอึกอักในลำคอเมื่อแก่นกายขยับเข้าออกช้าๆตอนที่อีกฝ่ายยกสะโพกผมขึ้น เสียงทุ้มกระซิบบอกแค่คำเดิมๆว่า สวย น่ารัก ิยู่แบบนั้นก่อนที่จะกระแทกสวนขึ้นมาเป็นจังหวะ

พับพับพับ

"อ๊ะ อ๊า อ๊า...!"

มือหนารวบหน้าอกผมเอาไว้ก่อนจะกดนวดเบาๆ ลิ้นร้อนแตะลงมาที่ยอดอก เลียไปตามขอบสีแดงก่อนที่จะกัดอย่างหยอกล้อ สายตาคมกริบมองขึ้นมาทำเอาผมหน้าแดงก่ำไปตามๆกัน

"ในที่สุดข้าก็ได้ชายา... โอเมก้าที่น่ารักของข้า"

"มะ ไม่ใช่... ไม่อยากเป็น อ๊ะ อ๊า!"

สวบ!

ร่างสูงใหญ่ที่จูบลงมานั้นทำราวกับผมเป็นขนมขบเคี้ยวขย้ำดูดเลียริมฝีปากที่บวมแดงของผมอย่างสนุกสนานประกอบกับสวนกระทั้นท่อนกายของตัวเองเข้ามาภายในช่องทางด้านหลัง ตอนนี้แทบจะไม่มีแรง ได้แต่ซุกหน้าเข้ากับอกของอีกฝ่ายยินยอมให้ความอวบหนานั้นรั้งร่างกายเอาไว้ มันขรูดเข้ากับผนังลึกจนตอนนี้แทบจะไหลไปนอนกับเตียง มือหนาคว้าเอวผมเอาไว้แน่น เคลื่อนไหวเป็นจังหวะ

"อ๊ะ อึ๊ก... อ๊า อ๊า!"

"โอเมก้า คนสวย... ของข้า คนสวยของข้า"

ภายในหัวได้ยินเพียงแต่เสียงกระซิบของเจ้าตัว อีกฝ่ายกระแทกหนักๆเข้ามาอีกหลายครั้ง ก่อนที่จะหยุดไป

"ไม่... อย่า อย่าแตกข้างใน ไม่อยากท้อง... อั่ก!"

พร่วดด

น้ำเชื้อมากมายทะลักเข้ามาตอนที่กำลังดิ้นหนีอีกฝ่ายมีหน้าตาคร่ำเครียด กดสะโพกผมลงแน่นโดยที่ไม่พูดอะไร

ตุบ

ร่างกายของผมร่วงลงมาที่ที่นอนนุ่ม ต้นขาแยกกว้างเกาะก่ายอยู่ที่ต้นขาใหญ่ของแอนธิรอส สายตาเบลอๆนั้นมองเห็นท่อนกายที่กำยำของอีกฝ่ายสอดประสานเข้ากับตัวผม

"อึ่ก... อ๊ะ แฮ่ก... แฮ่ก"

เหมือนกับว่าอีกฝ่ายฉี่ใส่ข้างใน น้ำเชื้อนั้นทะลักเข้ามาไม่หยุดจนปวดไปตามท้อง ทั้งร้อน และ อึดอัด ผมดึงผ้าห่มมากอดแน่นร่างกายสั่นเทิ้มนอนรองรับน้ำเชื้อที่ไหลเข้ามาไม่มีหยุด

"โอเมก้าของข้า... รัก รัก ข้ารักเจ้า"

แอนธิรอสพึมพำก่อนจะโน้มตัวลงมานอนจับผมที่นอนหงายอยู่นั้นผลิ่กตะแคง เพียงแค่ขยับท่อนกายที่ฝังอยู่ข้างในก็เลื่อนเข้ามาลึก

"แฮ่ก... อ๊า ฮึก... อย่า"

แขนแกร่งนั้นประคองกอดผมแน่น ส่วนนั้นยังคงเชื่อมต่อกันขณะที่พวกผมหันหน้าเข้าหากันอยู่ ชายหนุ่มยังลงใช้นิ้วไล้วนมาตามยอดอก ดวงตาสีทองจ้องลึกเข้ามาสื่อความหมาย...

เพียงแค่เพิ่งจะพบกัน ก็รักได้ขนาดนี้ ช่างเป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์

"พะ... พอแล้ว! อึ๊ก"

ตุบ!

ผมใช้มือฟาดลงกับอกที่มีกล้ามเป็นมัดๆของอีกฝ่ายอย่างแรง แต่กลับสะเทือนจนตรงส่วนนั้นเคลื่อนไหว น้ำในท้องขยับเคลื่อนหมุนวนภายในท้อง มือหนากุมสะโพกผมบีบไปมาจนเข่าอ่อนไปหมด

"ข้ารักเจ้า..."

ผมเม้มปากแน่นจ้องอีกฝ่ายอย่างโกรธๆ... ทั้งๆที่ตัวยังร้อนเพราะเป็นไข้แท้ๆแต่ก็ยังจะทำ ไอ้เลว... ถึงตอนนี้จะรู้สึกว่าร่างกายจะเย็นลงแล้วก็ตามทีเถอะ แต่มันก็เลวอยู่ดี

"น้ำเชื้อของข้า... ทำให้เจ้าท้องได้แน่"

แอนธิรอสพูดอย่างภูมใจกระชับกอดผมแน่น แนบร่างกายแกร่งเข้ามาหา ท่อนกายนั้นยังคงหลั่งอสุจิเข้ามาเรื่อยๆไม่มีหยุด อีกตั้งหลายนาทีกว่าจะหมด... แค่คิดแบบนั้น ประสาทก็แทบจะกินหัวทันที

จุ๊บ จ๊วบ

ร่างสูงก้มลงมาดูดปากผมจ๊วบๆ ใช้ลิ้นเลียไปตามแก้มของผมก่อนที่จะเบียดส่วนล่างเข้ามาอีกครั้ง

"พอ... อ๊ะ อา บอกว่าพอ"

ผมดันอกอีกฝ่ายออกไปเพื่อเป็นการประท้วง แต่ขาของผมที่ก่ายไปที่สะโพกของอีกฝ่ายนั้นกลับถูกดึงเข้าหา ทำให้ส่วนล่างสอดลึกขึ้นไปอีกตัวผมสั่นไม่หยุด

"ข้ารักเจ้า"

สายตาที่สื่อมานั้นเหมือนกับเป็นสายตาของหมา! ไอ้... ไอ้โรคจิต! แล้วแบบนี้กูจะรอดมั้ยเนี่ย!




................................................................
วาร์ปกลับ
จิ้ม


2 ความคิดเห็น: