“เอาละ
คุโรโกะถอดเสื้อสิ”
เสียงเร่งเร้าดังอยู่ไม่ขาดปากจากชายหนุ่มผมสีน้ำตาลเข้มพูดขึ้นหลังจากที่วางไพ่ลงบนโต๊ะเตี้ยๆภายในห้องพูดออกมาพร้อมกับรอยยิ้มที่คนโดนสั่งให้ทำตามหน้ามุ่ยอยู่ไม่ห่าง
“รับไม่ได้ครับ
ทำไมผมถึงแพ้ละ”
ร่างบางที่นั่งมองไพ่สลับไปมาพูดขึ้นด้วยความตัดพ้อกับคนที่ได้ชื่อว่ารุ่นพี่
พวกรุ่นพี่นัดเขามาแล้วให้มาเล่นไพ่นกกระจอกเนี่ยนะแถมยังมาแพ้อีก น่าอับอายสิ้นดี
โดยกติกาคือคนที่แพ้จะต้องทำตามที่คนชนะบอก แถมเขายังแพ้มาแล้วหลายรอบ
ก่อนหน้าก็โดนสั่งให้เปลี่ยนชุดจากชุดไปรเวทธรรมดามาเป็นชุดนักเรียนหญิง
แถมตอนนี้ยังสั่งให้ถอด…ก็แล้วจะสั่งให้ใส่ไปทำไมก่อนหน้านี้ละ
“ก็นั่นสิ
ฮ่าๆ”
ร่างสูงเกาหัวน้อยก่อนจะขำออกมา
ท่าทางสดใสนั่นผิดกับคำพูดเลยนะครับคุโรโกะส่ายหัวอย่างหน่ายๆก่อนจะลงมือถอดเสื้อผ้าออกโดยที่มีสายตาของคิโยชิจับจ้องอยู่ไม่ห่าง
“ไม่ดีก่วา
มานี่ฉันจะถอดให้”
“ไม่ดีก่วาครับ”
ร่างเล็กตอบปัดก่อนจะปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออก
สายตากระหายของคนที่นั่งอยู่ข้างหลังทำเอาขนลุกวาบเมื่อคิดแบบนั้นมือมันก็หยุดขยับไปเอง
“อ่ะ? ทำอะไรนะครับ?”
“ก็จะถอดให้ไง”
ร่างสูงจับคุโรโกะมานั่งตักก่อนจะถอดเสื้อออกให้โดยที่คนโดนอุ้มอยู่ได้แต่นั่งนิ่งๆให้อีกคนทำตามใจ
ถ้าขัดขืนจะถูกสั่งให้ทำอะไรแผลงๆอีกก็ไม่รู้
“จะ
จับตรงไหนนะ ปล่อยนะครับคิโยชิชัง”
……………………………………ตัดฉับ……………………………………………………..
“อื้อ
ตรงนั้นไม่ใช่นะ!”
ร่างบางดิ้นรนหนีจากตักของอีกคนแต่กลับโดนรั้งโดยแขนแกร่งที่โอบรัดเอาไว้จนขยับไปไหนไม่ได้
“รู้สึกอยากใส่เข้าไปแล้วละ
ใส่เข้าไปนะ?”
ไม่รอคำอนุญาติจากเขามือหนาถูไถลงตรงช่องทางรักที่มีกางเกงในแบบผู้หญิงบดบังอยู่พยายามสอดนิ้วเข้าไปอย่างตั้งอกตั้งใจจนคนที่โดนกระทำอย่างคุโรโกะตัวอ่อนไหวอย่างช่วยไม่ได้อังแอบที่อกของอีกคนด้วยความรู้สึกที่คุ้นเคยดี
แกร่ก
“นั่นกำลังจะทำอะไรนะคิโยชิ?”
แต่ก่อนที่จะโดนสอดใส่โดยความป็นชายของคนที่อยู่ด้านหลังเสียงทุ่มดังขึ้นพร้อมกับเปิดประตูพร่วดเข้ามาทำให้ร่างเล็กที่นั่งบนตักนั้นสะดุ้งถลกกระโปงลงด้วยความตกใจ
“อ้อ
นี่เหรอ? ก็ใส่ของฉันเข้าไปแล้วก็กระแทกแรงๆ
ลึกๆ”
“ใช่ที่ไหนกันละไอ้เจ้าบ้า
ใบหน้าแดงวาบเมื่อคำพูดเหล่านั้นออกมาจากปากของรุ่นพี่ที่เคารพอีกคนที่เข้ามาคือรุ่นพี่มิยาจิอยู่ทีมเดียวกันกับมิโดริมะ
ชินทาโร่อดีตเพื่อนร่วมทีม พวกเขาสามคนมีความสำพันธ์กัน
เป็นแฟนกันมาได้สองเดือนก่วา ที่จะบอกก็คือ
เขาไม่ค่อยพอใจที่ได้อยู่ข่างล่างเท่าไหร่แต่พอขึ้นเตียงกะว่าจะกดสองคนนี้ตัวเขากลับโดนหลอกซะได้
แถมยังบอกอีกว่าวันนี้ชวนมาเล่นไพ่นกกระจอก แค่เล่นไพ่ แต่นี่มัน
“อื้อ
ระ รุ่นพี่ครับ”
นิ้วเรียวยาวของมิยาจิทาบทับลงมาตรงยอดอกบิดไปมาพร้อมกับรอยยิ้มร้ายที่มุมปากทำเอาคนที่โดนกระทำสั่นเกร็งด้วยความอึดอัด
แก่นกายอันใหญ่โตถลำลึกเสือกใสเข้ามาตรงช่องทางที่อ่อนนุ่มอยู่แล้วก่อนจะบีบเฟ้นที่แก้มก้นอย่างเมามันโดยไม่สนใจว่าเขาจะรู้สึกยังไง
“อุก
อื้อ”
ความอึดอัดแล่นไปตามช่วงท้องความใหญ่โตของคนที่อยู่ด้านหลังทำเอาแทบจะหายใจไม่ออกจนเขาต้องได้พยายามปรับลมหายใจให้ดีขึ้นสมองมัวเมากับสิ่งที่ได้รับทำเอาความเสียวซ่านแตกพลั่กตามเนื้อตัวร่างกายอ่อนระทวยเมื่อโดนกระทั้นโดนจุดสำคัญ
“อ๊า
อ๊า รุ่นพี่คิโยชิ”
“หือ? คิโยชิ คนไหน?”
“อุก…”
ดวงตาเบิกกว้างหลังจากได้ยินคำถามถูกจับมือไพร่หลังทั้งสองข้างแอ่นอกรับรอยจูบของคนผมน้ำตาลอ่อนด้วยความสุขสม
ร่างกายรู้สึกดี ดีสุดๆ
“อ๊า
คิโยชิ ระ รุ่นพี่เบาลงหน่อย”
“เด็กไม่ดี
ถามว่าบอกคิโยชิคนไหน?”
อย่างกับได้เห้นรอยยิ้มชั่วร้ายจากคิโยชิที่อยู่ทางด้านหลังกับคำถามที่ทำให้เขาสับสน
คิโยชิ คนไหน?
ก้ทั้งสองคนมีชื่อเหมือนกัน!
เสียงแฉะๆดังขึ้นอย่างกับจะบอกว่าถ้าไม่ตอบออกมาว่าเป็นคนไหนก็จะยิ่งโดนสอดคว้านจมลึกเข้าไปอีก
ชึ่งตรงปลายของตรงนั้นยังไม่มีใครสำผัส อยากปลดปล่อย อยากปลดปล่อยมันออกมา
“ทะ
เทปเป”
“ไม่ได้ยิน”
“อ๊า!”
แรงกระแทกจากด้านหลังทำให้เขาร้องเสียงหลงอยากดึงมืออกแต่ก็ทำไม่ได้ข้างหน้าถูกทำด้วยปากของอีกคนดูดเลยยอดอกสีแดงจนเปียกแฉะ
เหมือนกำลังโดนสัตว์โลมเลียอยู่ไม่ห่าง
“ผมจะเสร็จ
รุ่นพี่ ให้ผมเสร็จ ฮื่ก”
น้ำตาไหลพรากเมื่อถูกบังคับให้สมองมันสั่งการตามที่คิโยชิบอก
ตอนนี้อยากเสร็จเร็วๆ ทรมาน
“แกล้งกันแรงไปหน่อยแล้วคิโยชิ”
มิยาจิพูดเสียงขุ่นๆก่อนจะคว้าตัวร่างเล็กเข้ามากอดสอดมือไปทางด้านหลังโดยที่มองท่อนเนื้อของอีกคนผลุ่บโผล่ตรงช่องทางอันเป็นที่รัก
อา อยากใส่เข้าไปเร็วๆ
“ฮะ
ฮะ ก้อยากมีอารมณ์แบบข่มขืนคุโรโกะอยู่นี่นา”
“ระ
โรคจิต”
เสียงพึมพำของคุโรโกะดังขึ้นทำเอาคิโยชิยิ้มแหย
ก็ทำไงได้ร่างกายของคนๆนี้มันน่าทำเรื่องแบบนั้นนี่นา
“อื่ก”
ออกแล้ว
คิโยชิกระแทกเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักเข้าไปในทางรักของคนตัวเล็กที่นั่งอิงแอบกับอีกคนน้ำสีขุ่นทะลักออกมาจนเปื้อนชุดกระโปงไปหมดเป็นภาพที่เซ็กส์ซี่สุดๆ!
“ตาฉัน”
“อื่ก”
มิยาจิรูดซิบก่อนจะควักเอาแก่นกายสอดใส่เข้าไปติดๆทำให้ร่างเล็กที่นางซบอยู่สะดุ้ง
“ระ
รุ่นพี่ มิยาจิ”
กระแทกเข้าจนสุดทำเอาคนที่เพิ่งถูดปลดปล่อยใส่กลั้นหายใจอย่างเอาเป็นเอาตายเพราะความใหญ่โตไม่ต่างจากก่อนหน้านั้น
“จะทำเบาๆนะ”
บทรักดำเนินไปเรื่อยๆจนเกือบจะเย็นยังดีที่ชวนคุโรโกะให้มาค้างอยู่แล้วเลยไม่เป็นไรพรุ่งนี้เป็นวันอาทิตย์ร่างเล็กนอนแผ่หราอยู่ตรงที่นอนโดยที่หลังจากทำเสร็จคิโยชิพาคุโรโกะไปอาบน้ำโดยที่อีกคนหลับไป
พออาบเสร็จก็พามานอนตรงที่นอนที่ถูกเตรียมไว้สำหรับคนสามคนซึ่งก่อนหน้าทั้งเขาและอีกคนต่างก็ไม่ยอมใคร
เถียงกันว่าจะได้นอนกับคุโรโกะมิยาจิเลยตัดปัญหาปูฟูกที่พึ้นซะเลย
ภายในห้องเหลือแค่คุโรโกะคนเดียวเพราะมิยาจิออกไปชื้อของข้างนอกส่วนคิโยชิก็ออกไปด้วยที่บ้านเลยเหลือแต่ร่างเล็กที่นอนอยู่บนฟูกคนเดียว
แกร่ก
“พี่
ผมขอยืมกรรไกรหน่อยสิ”
เสียงเปิดประตูดังขึ้นภายใต้ความเงียบ
ร่างสูงผมสีน้ำตาลอ่อน
เสียงดังทักขึ้นภายในห้องที่มืดมิด
แสงสว่างสอดส่องเข้ามาภายในห้องนอนของพี่ชายของเขาเห็นเด็กผู้หญิงนอนนิ่งอยู่ตรงนั้น
แฟน ของพี่?
ยูยะสงสัยเมื่อคิดว่าทำไมคนที่นอนอยู่ตรงนี้เข้ามานอนในบ้าน
แต่นอนที่ฟูกแบบนี้แสดงว่ารู้จักพี่ชายของเขาแล้วพี่ออกไปไหน
“น่ารักแหะ”
ดวงตาปิดสนิทพร้อมกับขนงอนยาวและผมสีฟ้าทำให้ยูยะตกตะลึง
น่ารักสุดๆไปเลย
ยื่นหน้าเข้าไปใกล้พรางสังเกตุนิ่งๆเพราะกลัวคนที่หลับอยู่จะตื่นตกใจ
“หอมจัง”
จมูกฟุดฟิดเมื่อเข้ามาใกล้เรื่อยๆลมหายใจหอบถี่เมื่อสำผัสได้ถึงกลิ่นตัวหอมๆของคนที่หลับใหลอยู่ทำเอาความตื่นเต้นแล่นผล่านไปทั่วร่างกาย
“รุ่นพี่…”
เสียงหวานจัง
ทันทีที่คุโรโกะหลุดละเมอออกมายูยะถึงกลับเคลิ้มตามน้ำเสียงหวานของคนๆนี้ทำเอาตัวจะลอยให้ได้
“อ๊ะ? เหวอ!?”
“รุ่นพี่ครับ…”
มือเล็กคว้าคนที่นั่งดูเข้ามากอดแน่นพรางถูไถลำตัวแนบชิดกับอีกคนด้วยความรู้สึกดี
ผะ ผู้ชาย!? ตะ
แต่ว่าน่ารักขนาดนี้ ผู้ชายเหรอ!?
สมองประมวนผลกับสิ่งที่เกิดขึ้นแต่ขณะที่กำลังจะลุกออกมาจากคนที่นอนกอดเขาอยู่มือเล็กก็คว้าเอามือของเขามาตะปบลงที่ก้นของเขาด้วยความที่ละเมออยู่แล้วเลยไม่รู้ว่าคนที่อยู่ในห้องเป็นใคร
“อื่ก
ข้างในมัน แปลกๆ”
“ละ
ละเมอ แค่ละเมอ”
ยูยะกลั้นหายใจอย่างกดดันนี่มันยิ่งก่วาโดนคู่ต่อสู้บล็อคไว้ซะอีก! แล้วนี่มันอะไร!? ทะ ทำไม
มีน้ำเยิ้มๆออกมาจากตรงนี้ละ
มือหนาสำผัสได้ถึงความเปียกแฉะที่ชิ่งทางรักได้ดีกลิ่นคละคลุ้งไปทั่วเขารู้ว่ามันคือน้ำอะไร
ไอพี่บ้านั่น....
ทำแบบนี้กับคนๆนี้
มะ ไม่ไหวแล้ว
“ขะ
ขอโทษ!”
ตึง ตึง
ยูยะผลั่กร่างเล็กเต็มแรงก่อนจะวิ่งพร่วดออกไปจากห้องด้วยท่าทางหอบเหนื่อย
ทำไม่ได้….
เขาคิดแบบนั้นพรางเดินไปที่เตียงอย่างอ่อนแรง เด็กคนนั้นเป็นของพี่…ทำไม
ถึงทิ้งของแบบนั้นไว้ข้างในเด็กคนนั้น
“กลับมาแล้วครับ”
เสียงดังขึ้นเบาๆในห้องโถงชั้นล่างทำให้เขาดึงสติกลับมา
พี่ชายของเขากลับมาแล้ว?
“คุโรโกะคงยังไม่ตื่น”
น้ำเสียงไม่คุ้นหูดังขึ้นอีก
เพื่อน? แต่ว่า
ถ้าเข้าไปในห้องเด็กคนนั้นสภาพแบบนั้น
เสียงเดินตึงตังผ่านห้องเขาไปทั้งสองคนทำเอายูยะวิตก เด็กคนนั้น…
“ทำไมอยู่ในสภาพแบบนี้เนี่ย”
“นี่นายไม่ได้ล้างไอ้นั่นออกใช่ไหม?”
เสียงของพี่ชายของเขาดังขึ้นด้วยท่อนเสียงตำหนิ
เดี๋ยว…นี่ไม่ตกใจเลยเหรอ?
เขาเอาหูแนบลงที่กำแพงห้องเบาๆ
ภายในห้องมีเสียงคุยกันของพวกเขาทั้งสองคน
“คุโรโกะ
เอ้า อย่าทำแบบนี้สิ”
น้ำเสียงแตกพร่าดังขึ้นทะลุกำแพงมาทำเอาคนที่คิดภาพไม่ออกกังวลใจมือหนาสำผัสลงตรงฝาผนังเบาๆแนบหูเข้ากับกำแพง
แต่แล้วกับมีรูโหว่อยู่ตรงนั้น ทำให้เขามองเข้าไปเห็นข้างใน
ภาพที่เห็นทำเอาตัวซาวาบ เด็กคนนั้นกำลังโดนพี่ของเขาทำจากด้านหลัง แถมด้านหน้ายัง....มีของอีกคนสอดส่ายภายใจปาก
“อื้อ
อุก”
ร่างบางคร่อมลงกับที่นอนเมื่อถูกกระแทกจากด้านหลังด้านหน้ามีมือใหญ่คอยโอบอุ้มเบาๆพรางกระตุกแก่นกายของเขาไปด้วย
“อื่ก”
ตรงข้ามของกำแพงมือหนาถลกกางเกงลงก่อนจะหยิบความเป็นชายของตัวเองออกมารูดรั้งเบาๆ
สีหน้าสุขสมของอีกคนที่โดนกระทำ ทำให้เขารู้สึกตื่นเต้น
มือกระดกท่อนเนื้อแนบเข้ากับฝาผนังอย่างจงใจ อยากใส่เข้าไปตรงนั้น
ตรงที่พี่ของเขาทำ
“แฮ่ก…”
เขาเสร็จ…โดยที่มองคนอื่นร่วมรักกัน….ทั้งสามคนนั้นคบกันงั้นเหรอ?
เสียงครางหวานดังขึ้นเป็นระยะ
ก่อนจะถูกปลดปล่อยใส่ด้านในร่างเล็กอ่อนเปรี้ยทันทีเมื่อถึงจุดสุดยอดนอนหอบโดยที่มีแก่นกายสอดค้างอยู่
ทำเอาชายทั้งสามดูภาพนั้นอย่างกระหาย…
คุโรโกะงั้นเหรอ? ยูยะพึมพำออกมาเบาๆ…น่ารัก สวย….ทำไมถึงเป็นของพี่นะกับเพื่อนของพี่…ทำไม อยากได้
อยากได้มาเป็นของเขา….อยากได้เด็กคนนั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น