พุยพุย

วันเสาร์ที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2560

คุโรโกะ เท็ตสึยะ [Kuroko X Kuroko]

นะ...นี่มัน  ผู้ชายกับผู้ชายเหรอ?

'อื้อ...อื้ม..'

ภาพตรงหน้าปรากฏขึ้น ไม่มีการเริ่มต้นอะไรทั้งนั้น เด็กหนุ่มคนผมสีฟ้าที่ตัวเล็กก่วาคนอื่นกำลังดูดอมแก่นกายของชายสี่ห้าคนล้อมรอบเขาคนเดียวอยู่ภายในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า..ดูก็รู้ว่าชุดแบบนั้นคือชุดของนักกิฬาบาสเก็ตบอล

ตะ...แต่ทำไม เด็กคนนั้นรูปร่างเหมือนเขาทั้งหมด แม้จะไม่เหมือนที่หน้าตาแต่..

'ทุกคน..รักผมให้มากก่วานี้สิ'

'ได้เลย...ใส่เข้าไปเร็วๆฉันก็อยากจะเอาบ้าง'

เพียงแค่คำพูดนั้นเท่านั้น คุโรโกะหน้าตาตื่นทันที ไม่รู้ว่าจะเริ่มทำอะไรดีก่อน ใบหน้าร้อนผ่าวเมื่อมองไปยังแก่นกายขนาดมหึมาของชายที่ล้อมรอบเด็กคนนั้น

ดวงตาสีฟ้ากลมใสฉงนและสงสัยแต่ถึงจะอย่างนั้นความอยากรู้อยากเห็นก็ยังชนะเขาอยู่ดี

'อ๊า!..อ๊า ดีจังเลย...ใส่เข้ามา'

อืก...

ร่างบางที่นั่งอยู่บนเตียงกลืนน้ำลายอืกใหญ่หลังจากมองไปที่ความเป็นชายที่แทงเข้าแทงออกจากบั้นท้ายขาว ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าผู้ชายเขาทำกันแบบนี้

"...อืก.."

มือสั่นเทาเลื่อนไปจับขอบกางเกงทั้งๆที่ตายังจ้องมองไปยังหน้าจอ ชายหลายคนต่างพากันรุมทึ้งเด็กหนุ่มคนนั้นอย่างเมามัน บางคนก็เอาแก่นกายสอดใส่ปากแดงๆนั่น บ้างก็ใช้ท่อนร้อนถูไปตามหัวนมแดงๆ

"อา..อื้มมม"


ไม่นะ..ทำไมถึงเกิดอารมณ์ละ?...ไม่ได้อยากจะทำแบบนั้นทั้งๆที่ยังดูของพันธ์นี้...แต่แล้วในที่สุดความหวาบหวามก็เข้าแทนที่จิตสำนึก ร่างบางถอดเสื้อผ้าออกจนเปลือยเปล่านอนคว่ำถูส่วนร้อนของตัวเองที่ตั้งชันลงกับที่นอนนุ่ม

'อ๊าา...อ๊ะ...แรงอีก...กระแทกเข้ามาแรงๆ!'

ใบหน้าหวานหลับตาแน่นใช้มือทั้งสองข้างบดขยี้ยอดอกของตัวเอง เสียงหอบกระเส่าและความร้อนทำให้สายตาพร่า ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนเลย รู้สึกแปลก...แต่ดีมากๆ

เพียงแค่ใช้เสียงในหน้าจอเท่านั้นแก่นกายสีแดงของเจ้าตัวก็กระตุกเร่าๆ ยังไม่พอ...อื่ก....อยากได้อีก...ใครก็ได้

นิ้วเล็กๆคว้านน้ำลายตรงปากของตัวเองก่อนจะแตะลงที่ช่องทางของตัวเองอย่างกล้าๆกลัวๆ

แต่แล้วพอคิดว่ามันจะต้องเจ็บมากแน่ๆนิ้วของเขากลับหายเข้าไปอย่างง่ายดาย คงเป็นเพราะเขามีอารมณ์อยู่ละสินะ

"อื่ก อื้อ...ระ...แรง..แรง...ไม่พอเลย"

"อะไรไม่พอเหรอ เท็ตสึจัง?"

ทันทีที่เปร่งเสียงครางออกมา น้ำเสียงนุ่มหวานๆของใครอีกคนก็ดังขึ้นมาภายในห้องพอหันไปมองคนที่ปรากฏตัวอยู่หน้ากระจกก็ตกใจทันทีเมื่อเจอเข้ากับ...ตัวเอง

"อ๊ะ..? คะ...คุณเป็นใครนะ?"

เขาถามออกมาอย่างสับสน หรือว่านี่เป็นความฝัน....ทำไม ถึงมีเขาอีกคนหนึ่งมาอยู่ตรงนี้ได้?

"ผมก็คือคุณไงครับ...เรียกผมว่าคุโระจังได้รึเปล่า?..."

ทั้งหน้าตาและคำพูดทุกอย่าง ช่างเหมือนกับเขาทั้งนั้น เด็กหนุ่มชึ่งก็คือเขาอีกคนเดินเข้ามาใกล้เขาที่นอนอยู่บนเตียงก่อนจะหันไปมองภายในหน้าจอที่เคลื่อนไหวอยู่

"ดูของแบบนี้....ด้วยเหรอครับ?"

เขาไม่รู้จะตอบยังไง กับตัวเองที่เหมือนกับฝาแฝดอยู่ตรงหน้า

"ผมมาจากโลกคู่ขนานของนาย...โลกที่นั่น ผมเป็นพ่อมดนะ เลยสามารถข้ามมิติมาได้"

"พ่อมด....??"

"ครับ...ก็กะว่าจะมาแอบดูตัวเองในอีกโลก แต่ดันมาเจอแบบนี้"

สายตาของเขาอีกคนหนึ่งมองมาก่อนจะยิ้มบาง ชุดที่ใส่อยู่ก็บ่งบอกอยู่แล้วว่าเป็นดั่งที่พูด จู่ๆจะเข้ามาในบ้านคนอื่นกลางค่ำกลางคืนแบบนี้ แถมยังเหมือนกับเขาเปี๊ยบ...คงเป็นไปไม่ได้

"จะว่าไปที่โลกนู้นผมก็คอยรับอยู่ตลอดซะด้วยสิ....เท็ตสึจัง...เรามาทำกันนะ? ได้ไหมครับ?"

"เอ๊ะ??"

ยังไม่ทันที่จะได้ตั้งตัวอะไรเลยด้วยซ้ำไป เขาอีกคนหนึ่งที่อ้างว่าเป็นเขาจากโลกก็ประกบจูบลงมาที่ปากทันที ไม่ทันที่จะได้ประท้วง มือที่ขนาดพอดีกับมือของเขาจับหมับเข้าที่แก่นกายของเขาทั้งๆที่มันยังไม่อ่อนตัวลง

"อื้อ..อื้มมม"

"อื่ก...อ่า หวานจัง..เท็ตสึจัง น่ารักจังเลย"

ทั้งๆที่ตัวเองก็เป็นเขาอีกคนแท้ๆแต่กลับชมเขาว่าน่ารัก ใบหน้าที่เหมือนกันแดงซ่าน น้ำลายใสยืดจนย้อยลงมายังต้นคอของพวกเขาทั้งสองคน

พรื่ด

เพียงแค่พริบตาเดียวเสื้อผ้าที่เขาอีกคนใส่ไว้นั้นก็หลุดออกไปราวกับนักเล่นกล ตกลงไปกองกับพึ้น ร่างกายขาวพอๆกับเขาเคลื่อนมาแนบซิดจนยอดอกกระทบเข้าหากัน

เขาคิดอะไรไม่ออก...รู้เพียงแต่รู้สึกดีมากๆ สายตาของเขาประสานกันเหมือนกับเห็นตัวเองในกระจก

จะเป็นฝันหรือความจริงอะไรก็ช่างมัน...เขาอยากทำมัน

"อื้ออ อ๊ะ...คุณ...อ๊า"

"อื้มม...อ๊า...เรียกผมว่าคุโระจังสิ เท็ตสึจัง"

นิ้วทั้งสิบสอดประสานเข้ากันก่อนจะถูไถร่างกายร้อนและแก่นกายด้วยกัน แลกจูบกันอย่างดูดดื่มจนมัวเมา

"อ๊ะ...ออกแล้วครับ คุโระจัง...อ๊า"

"อื้อ..อื่ก..ออกด้วยกันสิเท็ตสึจัง"

พร่วด

น้ำเมือกสีขุ่นพุ่งขึ้นมาจนถึงหน้าอกของทั้งสองคน ร่างบางทั้งสองกอดจูบกันอย่างแนบแน่นก่อนจะพากันล้มตัวลงนอนที่เตียง

"ขอใส่เข้าไปได้ใช่ไหมครับ? เท็ตสึจัง"

"อื้อ...ใส่เข้ามาเลยคุโระจัง"

เพียงไม่นานความเป็นชายสีแดงก่ำก็ผงาดขึ้นมาอีกหน เขาโดนจับพลิกให้นอนหงาย โดยไม่ต้องให้บอกสองแขนของเขายกขาขึ้นเพื่อเปิดทางให้ตัวเขาอีกคนใส่เข้ามา

ซวบ


"อือ...ฮ๊าา...เท็ตสึจางง...อุ่นจังเลย..ดีจังเลยครับ"

"อ๊าา..อ๊า!...ดีเหมือนกันคุโระจัง ใส่เข้ามาลึกๆเลยสิ"

เขาตวัดขาโอบเอวของตัวเขาอีกคนก่อนจะดันมันเข้ามาเองด้วยความหรรษา แท่งร้อนนั้นเต้นตุบๆราวกับจะระเบิดได้ทุกเมื่อ ช่องทางสีแดงนั้นรัดแน่นจนคนที่อยู่ข้างบนกระตุกอย่างน่ารัก

"คุโระจังน่ารัก"

"เท็ตสึจังต่างหากละ"

ร่างเล็กทั้งสองชมกันพรางหัวเราะคิกคักขณะที่ร่วมรักกันอย่างสนุกสนาน

"อื้อ อ๊าาา!! คุโระจังแรงอีก..แรงอีก"

ตัวเขานั้นหลุ่มหลงกับอารมณ์ทางเพศไปซะแล้ว เมื่อตัวเขานั้นสอดส่ายเข้ามาไม่ยั้ง ทั้งบี้หัวนมที่บวมเบ่งพร้อมๆกับขยับเข้าออก สมองขาวโพลนไม่อยากคิดอะไรอีก เมื่อช่องทางนั้นมันเสียววาบถึงไขสันหลัง

"อ๊ะ..อ๊ะ...ผมจะละลายแล้ว"

ร่างบางผมสีฟ้าที่กระแทกส่วนร้อนเข้ามานั้นบดขยี้หน้าอกของตัวเองอย่างร่านร้อนพร้อมกับทำสีหน้าเคลิบเคลิ้ม ดขาหน้าแดงซ่านด้วยความเขินอายพอมาคิดว่านี่คือตัวเขา ทั้งสีหน้าและท่าทางแบบนี้...มัน น่าอาย

"ตอดรัดเหมือนช่องคลอดเลยย..อ๊าาา! จะแตกแล้วนะเท็ตสึจัง"

เด็กคนนั้นพูดก่อนจะปลดปล่อยออกมาทันที น้ำรักมากมายซึมเข้ากับผนังนุ่มอย่างกับฟองน้ำที่ดูดซับได้

"อื่ก...ครับ..ใส่เข้ามา แตกเข้ามาในท้องของผม อื้อออ!"

ร่างทั้งสองกอดก่ายกันกลมอยู่กับเตียงด้วยท่าทีเหนื่อยอ่อน

ฟอดดด

"เท็ตสึจัง...รักเท็ตสึจังนะ"

เสียงหอมแก้มดังขึ้นท่ามกลางเสียงทีวี ใบหน้าที่คล้ายเขาพูดอย่างเขินอายทั้งๆที่ยังไม่ถอนแก่นกายนั้นออกมา

ฟอดดด


"อื้อ รักคุโระจังเหมือนกัน"

ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะตัวเขาอีกคนจะกลับไป...แต่ว่า เขามีความสุขจริงๆ

"ที่โลกนู้นนะ...ผมถูกทุกคนสอดใส่ละครับ"

ตัวเขาอีกคนพูดขึ้นพรางขยับแก่นกายที่เริ่มตื่นตัวอีกครั้งหนึ่ง
คำพูดนั้นทำเอาคุโรโกะในโลกนี้นิ่งค้างอย่างสับสน

"ทุกคน?"

"ครับ...อื่อ..แต่คนที่ทำเยอะที่สุดคือคางามิคุง...ที่อยู่กับผมในโลกโน้น...คิเสะคุง...ที่เป็นแวมไพม์ชอบทำกับผม..อย่างกับหมาบ้าแนะ"

คุโรโกะในโลกโน้นยู่อย่างไม่พอใจเมื่อนึกถึงแก่นกายที่เสียดแทงเข้ามาพร้อมกันสองสามอันในคราวเดียว

"อื่ก..อ๊า อย่าขยับสิคุโระจังละก็"

เขาตำหนิเมื่อคนที่อยู่ข้างบนกระแทกลงมาโดยที่เขายังไม่ทันตั้งตัว

"ก็แหม...ได้เวลากลับแล้วนี่นา...แล้วก็นะ จะบอกอะไรให้ ที่โลกนี้...ทุกคนก็อยาก...ทำแบบนี้!"

กึก!

"อ๊ะ!? อ๊าาา!!"

"กับเท็ตสึจังกันทั้งนั้นแหละ..."

สติแทบกระเด็นเมื่อแก่นกายเสยเข้ามาถูกต่อมลูกหมากของเขา ร่างกายสั่นสะท้านไม่ต่างจากคนข้างบนเลยชักนิด

"เท็ตสึจัง...อย่าลืมผมนะ...ฮ๊า..กับแก่นกายที่เท่ากับเท็ตสึจังนี้.."

ซึบ

"อ๊ะ..อ๊า"

"แล้วก็...แรงกระแทกจากตัวผมชึ่งก็คือเท็ตสึจังนี้"

สวบ!

"อ๊ะ..อุ่ก..คุโระจัง..แรงไปแล้ว..."

"อื้นน...อื้อ"

ร่างบางที่เคลื่อนตัวอยู่ด้านบนสำลอกหยาดธานอีกครั้ง...ก่อนจะฟุ่บตัวลงจูบแลกลิ้นกับอีกฝ่าย

ความหรรษานั้นเกิดขึ้นอยู่ทั้งคืนจนถึงเช้า...

ร่างบางนอนคุดคู้อยู่บนเตียงอย่างอ่อนแรงมีเพีงแค่ตัวเขาที่หลับอยู่ท่ามกลางเสียงของทีวีที่กลอช้ำไปมา

"อา..."

คุโรโกะตื่นขึ้นก่อนจะหาวหวอดใหญ่ นาฬิกาบอกว่าตอนนี้ถึงเวลาแปดโมง...วันนี้หยุดเรียนนี่ เป็นวันเสาร์..ดีจังเลยนะ

"...!!.. อ๊ะ ฮ๊าา"

อะไรกัน...เนี่ย?... เขาสะดุ้งเมื่อรู้สึกถึงมีอะไรไหลออกจากช่องทางลับด้านหลัง
ใบหน้าของเขาร้อนขึ้นทันทีเมื่อพบสิ่งที่เปียกแฉะอยู่ตรงหน้า...น้ำอะสุจิ ขนาดมากมายไหลซึมออกมาไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเลยนั้น ทำให้เขานึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน....ขณะที่กำลังดูแผ่นหนังที่เพื่อนในห้องยัดเหยียดมาให้ และ มีอารมณ์...ตัวเขาอีกคนหนึ่งปรากฏตัว และ ทำกับเขา....มันไม่ใช่ฝัน

"คุโระจัง..."

เพียงแค่รู้สึกถึงแก่นกายที่เหมือนกับว่ายังสอดค้างอยู่ ตัวเขาก็สั่นเทิ้มเต็มเปี่ยมไปด้วยไฟอารมณ์ทันที

"อื้มมม..."

นิ้วเล็กๆสอดใส่กับช่องทางด้านหลังแต่ดูเหมือนมันจะไม่เพียงพอ...อยากได้..ของใครก็ได้...เข้ามาตรงนี้

แกร่ก..

"คุโรโกจจิ~...ตื่นรึยัง...ฮะ?...อะหวาาาาา!!!??"

เขาสะดุ้งตกใจพอๆกับอีกคนที่ทรุดลงกับพึ้นหน้าห้อง ใบหน้าที่คุ้นเคยของนายแบบหนุ่มยอดนิยมนั้นแดงวาบ เมื่อเห็นเขากำลังขยับส่ายสะโพกไปมาอยู่ต่อหน้าต่อตา

"..คิเสะคุง...เข้ามาได้ยังไงกันครับ?"

เป็นเขาเองมากก่วาที่งงงวยกับคนตรงหน้า...ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่

"กะ..ก็คุโรโกจจิโทรหา..เมื่อเช้าว่าให้มาหา...แล้วก็ประตูไม่บ้านได้ล็อค"

จะต้องเป็นคุโระจังแน่ๆที่โทรหา คนที่เข้ามาพรวดพลาดอย่างคิเสะได้แต่ก้มหน้าลงต่ำไม่ยอมมองอีกคน เพราะกลัวจะโดนดุ แต่แล้วกลับผิดคาดเมื่อเท้าขาวนั้นกลับแนบลงมายังเป้าของชายหนุ่มผมสีทอง...

"คะ..คุโรโกจจิ...อย่าฮะ.."

"หืมม?..อย่าอะไรเหรอครับ?"

เขากำลังอยากทำ...คนๆนี้เข้ามาก็ดีแล้ว...
เท้าเล็กบดขยี้ผ่านเนื้อผ้าอย่างสำราญ แก่นกายพองนูนขึ้นอย่างเห็นได้ชัดจนเขาขำออกมา

"คิก...แค่มองผมที่ช่วยตัวเองก็เป็นถึงขนาดนี้เลยเหรอครับ?"

"อื่ก"

เหมือนกับถูกแทงใจดำ เมื่อเสียงหวานเย้ยหยันในตัวเขา

"อยากใส่เข้ามาไหมครับ?"

พรื่ด

แทบไม่รอช้าเอาคำตอบคุโรโกะลงมือรูดซิบดึงเอาแก่นกายขนาดใหญ่ก่วาของคุโระจังออกมาชมทันที คิเสะนิ่งเงียบลมหายใจหอบถี่ สับสนกับการกระทำของเพื่อนเขา ทั้งๆที่ปกติจะพลักไส แต่ตอนนี้กลับ..

แหมะ

"อื้มม..ใหญ่จังเลยครับ"

น้ำสีขุ่นถูกล้วงออกมาจากช่องทางก่อนจะชโลมลงกับท่อนร้อนของเพื่อนตัวเอง ปีนขึ้นไปตรงตักแกร่ง ก่อนจะหย่อนสะโพกลงทันที

"อ๊ะ...มะ...ร้อนน"

"อื่ก...คุโรโกจจิ"

ดูเหมือนคิเสะเองก็อยากที่จะทำแต่กลับเหมือนกำลังรอคำสั่งจากปากของอีกคน

"ทำตามใจชอบได้เลยครับ...คิเสะคุง"

"หวา...อ๊า..อ๊า!!..คุโรโกจจิ!!"


เมื่อคำสั่งนั้นถูกเปร่งออกมา ราวกับสัตว์ป่าเหมือนอย่างที่คุโระจังบอก แก่นกายนั้นจ้วงแทงไม่ยั้งจนเขาต้องกัดฟันข่มอารมณ์ไม่ให้เตลิด....คุโระจัง...ในโลกนู้นก็รู้สึกแบบนี้เหมือนกันสินะ

รู้สึกดีแบบนี้....


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น