นะ...นี่มัน ผู้ชายกับผู้ชายเหรอ?
'อื้อ...อื้ม..'
ภาพตรงหน้าปรากฏขึ้น
ไม่มีการเริ่มต้นอะไรทั้งนั้น
เด็กหนุ่มคนผมสีฟ้าที่ตัวเล็กก่วาคนอื่นกำลังดูดอมแก่นกายของชายสี่ห้าคนล้อมรอบเขาคนเดียวอยู่ภายในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า..ดูก็รู้ว่าชุดแบบนั้นคือชุดของนักกิฬาบาสเก็ตบอล
ตะ...แต่ทำไม
เด็กคนนั้นรูปร่างเหมือนเขาทั้งหมด แม้จะไม่เหมือนที่หน้าตาแต่..
'ทุกคน..รักผมให้มากก่วานี้สิ'
'ได้เลย...ใส่เข้าไปเร็วๆฉันก็อยากจะเอาบ้าง'
เพียงแค่คำพูดนั้นเท่านั้น
คุโรโกะหน้าตาตื่นทันที ไม่รู้ว่าจะเริ่มทำอะไรดีก่อน ใบหน้าร้อนผ่าวเมื่อมองไปยังแก่นกายขนาดมหึมาของชายที่ล้อมรอบเด็กคนนั้น
ดวงตาสีฟ้ากลมใสฉงนและสงสัยแต่ถึงจะอย่างนั้นความอยากรู้อยากเห็นก็ยังชนะเขาอยู่ดี
'อ๊า!..อ๊า
ดีจังเลย...ใส่เข้ามา'
อืก...
ร่างบางที่นั่งอยู่บนเตียงกลืนน้ำลายอืกใหญ่หลังจากมองไปที่ความเป็นชายที่แทงเข้าแทงออกจากบั้นท้ายขาว
ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าผู้ชายเขาทำกันแบบนี้
"...อืก.."
มือสั่นเทาเลื่อนไปจับขอบกางเกงทั้งๆที่ตายังจ้องมองไปยังหน้าจอ
ชายหลายคนต่างพากันรุมทึ้งเด็กหนุ่มคนนั้นอย่างเมามัน
บางคนก็เอาแก่นกายสอดใส่ปากแดงๆนั่น บ้างก็ใช้ท่อนร้อนถูไปตามหัวนมแดงๆ
"อา..อื้มมม"
ไม่นะ..ทำไมถึงเกิดอารมณ์ละ?...ไม่ได้อยากจะทำแบบนั้นทั้งๆที่ยังดูของพันธ์นี้...แต่แล้วในที่สุดความหวาบหวามก็เข้าแทนที่จิตสำนึก
ร่างบางถอดเสื้อผ้าออกจนเปลือยเปล่านอนคว่ำถูส่วนร้อนของตัวเองที่ตั้งชันลงกับที่นอนนุ่ม
'อ๊าา...อ๊ะ...แรงอีก...กระแทกเข้ามาแรงๆ!'
ใบหน้าหวานหลับตาแน่นใช้มือทั้งสองข้างบดขยี้ยอดอกของตัวเอง
เสียงหอบกระเส่าและความร้อนทำให้สายตาพร่า ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนเลย
รู้สึกแปลก...แต่ดีมากๆ
เพียงแค่ใช้เสียงในหน้าจอเท่านั้นแก่นกายสีแดงของเจ้าตัวก็กระตุกเร่าๆ
ยังไม่พอ...อื่ก....อยากได้อีก...ใครก็ได้
นิ้วเล็กๆคว้านน้ำลายตรงปากของตัวเองก่อนจะแตะลงที่ช่องทางของตัวเองอย่างกล้าๆกลัวๆ
แต่แล้วพอคิดว่ามันจะต้องเจ็บมากแน่ๆนิ้วของเขากลับหายเข้าไปอย่างง่ายดาย
คงเป็นเพราะเขามีอารมณ์อยู่ละสินะ
"อื่ก
อื้อ...ระ...แรง..แรง...ไม่พอเลย"
"อะไรไม่พอเหรอ
เท็ตสึจัง?"
ทันทีที่เปร่งเสียงครางออกมา
น้ำเสียงนุ่มหวานๆของใครอีกคนก็ดังขึ้นมาภายในห้องพอหันไปมองคนที่ปรากฏตัวอยู่หน้ากระจกก็ตกใจทันทีเมื่อเจอเข้ากับ...ตัวเอง
"อ๊ะ..? คะ...คุณเป็นใครนะ?"
เขาถามออกมาอย่างสับสน
หรือว่านี่เป็นความฝัน....ทำไม ถึงมีเขาอีกคนหนึ่งมาอยู่ตรงนี้ได้?
"ผมก็คือคุณไงครับ...เรียกผมว่าคุโระจังได้รึเปล่า?..."
ทั้งหน้าตาและคำพูดทุกอย่าง
ช่างเหมือนกับเขาทั้งนั้น เด็กหนุ่มชึ่งก็คือเขาอีกคนเดินเข้ามาใกล้เขาที่นอนอยู่บนเตียงก่อนจะหันไปมองภายในหน้าจอที่เคลื่อนไหวอยู่
"ดูของแบบนี้....ด้วยเหรอครับ?"
เขาไม่รู้จะตอบยังไง
กับตัวเองที่เหมือนกับฝาแฝดอยู่ตรงหน้า
"ผมมาจากโลกคู่ขนานของนาย...โลกที่นั่น
ผมเป็นพ่อมดนะ เลยสามารถข้ามมิติมาได้"
"พ่อมด....??"
"ครับ...ก็กะว่าจะมาแอบดูตัวเองในอีกโลก
แต่ดันมาเจอแบบนี้"
สายตาของเขาอีกคนหนึ่งมองมาก่อนจะยิ้มบาง
ชุดที่ใส่อยู่ก็บ่งบอกอยู่แล้วว่าเป็นดั่งที่พูด
จู่ๆจะเข้ามาในบ้านคนอื่นกลางค่ำกลางคืนแบบนี้
แถมยังเหมือนกับเขาเปี๊ยบ...คงเป็นไปไม่ได้
"จะว่าไปที่โลกนู้นผมก็คอยรับอยู่ตลอดซะด้วยสิ....เท็ตสึจัง...เรามาทำกันนะ? ได้ไหมครับ?"
"เอ๊ะ??"
ยังไม่ทันที่จะได้ตั้งตัวอะไรเลยด้วยซ้ำไป
เขาอีกคนหนึ่งที่อ้างว่าเป็นเขาจากโลกก็ประกบจูบลงมาที่ปากทันที
ไม่ทันที่จะได้ประท้วง
มือที่ขนาดพอดีกับมือของเขาจับหมับเข้าที่แก่นกายของเขาทั้งๆที่มันยังไม่อ่อนตัวลง
"อื้อ..อื้มมม"
"อื่ก...อ่า
หวานจัง..เท็ตสึจัง น่ารักจังเลย"
ทั้งๆที่ตัวเองก็เป็นเขาอีกคนแท้ๆแต่กลับชมเขาว่าน่ารัก
ใบหน้าที่เหมือนกันแดงซ่าน น้ำลายใสยืดจนย้อยลงมายังต้นคอของพวกเขาทั้งสองคน
พรื่ด
เพียงแค่พริบตาเดียวเสื้อผ้าที่เขาอีกคนใส่ไว้นั้นก็หลุดออกไปราวกับนักเล่นกล
ตกลงไปกองกับพึ้น ร่างกายขาวพอๆกับเขาเคลื่อนมาแนบซิดจนยอดอกกระทบเข้าหากัน
เขาคิดอะไรไม่ออก...รู้เพียงแต่รู้สึกดีมากๆ
สายตาของเขาประสานกันเหมือนกับเห็นตัวเองในกระจก
จะเป็นฝันหรือความจริงอะไรก็ช่างมัน...เขาอยากทำมัน
"อื้ออ
อ๊ะ...คุณ...อ๊า"
"อื้มม...อ๊า...เรียกผมว่าคุโระจังสิ
เท็ตสึจัง"
นิ้วทั้งสิบสอดประสานเข้ากันก่อนจะถูไถร่างกายร้อนและแก่นกายด้วยกัน
แลกจูบกันอย่างดูดดื่มจนมัวเมา
"อ๊ะ...ออกแล้วครับ
คุโระจัง...อ๊า"
"อื้อ..อื่ก..ออกด้วยกันสิเท็ตสึจัง"
พร่วด
น้ำเมือกสีขุ่นพุ่งขึ้นมาจนถึงหน้าอกของทั้งสองคน
ร่างบางทั้งสองกอดจูบกันอย่างแนบแน่นก่อนจะพากันล้มตัวลงนอนที่เตียง
"ขอใส่เข้าไปได้ใช่ไหมครับ? เท็ตสึจัง"
"อื้อ...ใส่เข้ามาเลยคุโระจัง"
เพียงไม่นานความเป็นชายสีแดงก่ำก็ผงาดขึ้นมาอีกหน
เขาโดนจับพลิกให้นอนหงาย โดยไม่ต้องให้บอกสองแขนของเขายกขาขึ้นเพื่อเปิดทางให้ตัวเขาอีกคนใส่เข้ามา
ซวบ
"อือ...ฮ๊าา...เท็ตสึจางง...อุ่นจังเลย..ดีจังเลยครับ"
"อ๊าา..อ๊า!...ดีเหมือนกันคุโระจัง
ใส่เข้ามาลึกๆเลยสิ"
เขาตวัดขาโอบเอวของตัวเขาอีกคนก่อนจะดันมันเข้ามาเองด้วยความหรรษา
แท่งร้อนนั้นเต้นตุบๆราวกับจะระเบิดได้ทุกเมื่อ
ช่องทางสีแดงนั้นรัดแน่นจนคนที่อยู่ข้างบนกระตุกอย่างน่ารัก
"คุโระจังน่ารัก"
"เท็ตสึจังต่างหากละ"
ร่างเล็กทั้งสองชมกันพรางหัวเราะคิกคักขณะที่ร่วมรักกันอย่างสนุกสนาน
"อื้อ
อ๊าาา!! คุโระจังแรงอีก..แรงอีก"
ตัวเขานั้นหลุ่มหลงกับอารมณ์ทางเพศไปซะแล้ว
เมื่อตัวเขานั้นสอดส่ายเข้ามาไม่ยั้ง ทั้งบี้หัวนมที่บวมเบ่งพร้อมๆกับขยับเข้าออก
สมองขาวโพลนไม่อยากคิดอะไรอีก เมื่อช่องทางนั้นมันเสียววาบถึงไขสันหลัง
"อ๊ะ..อ๊ะ...ผมจะละลายแล้ว"
ร่างบางผมสีฟ้าที่กระแทกส่วนร้อนเข้ามานั้นบดขยี้หน้าอกของตัวเองอย่างร่านร้อนพร้อมกับทำสีหน้าเคลิบเคลิ้ม
ดขาหน้าแดงซ่านด้วยความเขินอายพอมาคิดว่านี่คือตัวเขา
ทั้งสีหน้าและท่าทางแบบนี้...มัน น่าอาย
"ตอดรัดเหมือนช่องคลอดเลยย..อ๊าาา!
จะแตกแล้วนะเท็ตสึจัง"
เด็กคนนั้นพูดก่อนจะปลดปล่อยออกมาทันที
น้ำรักมากมายซึมเข้ากับผนังนุ่มอย่างกับฟองน้ำที่ดูดซับได้
"อื่ก...ครับ..ใส่เข้ามา
แตกเข้ามาในท้องของผม อื้อออ!"
ร่างทั้งสองกอดก่ายกันกลมอยู่กับเตียงด้วยท่าทีเหนื่อยอ่อน
ฟอดดด
"เท็ตสึจัง...รักเท็ตสึจังนะ"
เสียงหอมแก้มดังขึ้นท่ามกลางเสียงทีวี
ใบหน้าที่คล้ายเขาพูดอย่างเขินอายทั้งๆที่ยังไม่ถอนแก่นกายนั้นออกมา
ฟอดดด
"อื้อ
รักคุโระจังเหมือนกัน"
ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะตัวเขาอีกคนจะกลับไป...แต่ว่า
เขามีความสุขจริงๆ
"ที่โลกนู้นนะ...ผมถูกทุกคนสอดใส่ละครับ"
ตัวเขาอีกคนพูดขึ้นพรางขยับแก่นกายที่เริ่มตื่นตัวอีกครั้งหนึ่ง
คำพูดนั้นทำเอาคุโรโกะในโลกนี้นิ่งค้างอย่างสับสน
"ทุกคน?"
"ครับ...อื่อ..แต่คนที่ทำเยอะที่สุดคือคางามิคุง...ที่อยู่กับผมในโลกโน้น...คิเสะคุง...ที่เป็นแวมไพม์ชอบทำกับผม..อย่างกับหมาบ้าแนะ"
คุโรโกะในโลกโน้นยู่อย่างไม่พอใจเมื่อนึกถึงแก่นกายที่เสียดแทงเข้ามาพร้อมกันสองสามอันในคราวเดียว
"อื่ก..อ๊า
อย่าขยับสิคุโระจังละก็"
เขาตำหนิเมื่อคนที่อยู่ข้างบนกระแทกลงมาโดยที่เขายังไม่ทันตั้งตัว
"ก็แหม...ได้เวลากลับแล้วนี่นา...แล้วก็นะ
จะบอกอะไรให้ ที่โลกนี้...ทุกคนก็อยาก...ทำแบบนี้!"
กึก!
"อ๊ะ!? อ๊าาา!!"
"กับเท็ตสึจังกันทั้งนั้นแหละ..."
สติแทบกระเด็นเมื่อแก่นกายเสยเข้ามาถูกต่อมลูกหมากของเขา
ร่างกายสั่นสะท้านไม่ต่างจากคนข้างบนเลยชักนิด
"เท็ตสึจัง...อย่าลืมผมนะ...ฮ๊า..กับแก่นกายที่เท่ากับเท็ตสึจังนี้.."
ซึบ
"อ๊ะ..อ๊า"
"แล้วก็...แรงกระแทกจากตัวผมชึ่งก็คือเท็ตสึจังนี้"
สวบ!
"อ๊ะ..อุ่ก..คุโระจัง..แรงไปแล้ว..."
"อื้นน...อื้อ"
ร่างบางที่เคลื่อนตัวอยู่ด้านบนสำลอกหยาดธานอีกครั้ง...ก่อนจะฟุ่บตัวลงจูบแลกลิ้นกับอีกฝ่าย
ความหรรษานั้นเกิดขึ้นอยู่ทั้งคืนจนถึงเช้า...
ร่างบางนอนคุดคู้อยู่บนเตียงอย่างอ่อนแรงมีเพีงแค่ตัวเขาที่หลับอยู่ท่ามกลางเสียงของทีวีที่กลอช้ำไปมา
"อา..."
คุโรโกะตื่นขึ้นก่อนจะหาวหวอดใหญ่
นาฬิกาบอกว่าตอนนี้ถึงเวลาแปดโมง...วันนี้หยุดเรียนนี่ เป็นวันเสาร์..ดีจังเลยนะ
"...!!..
อ๊ะ
ฮ๊าา"
อะไรกัน...เนี่ย?... เขาสะดุ้งเมื่อรู้สึกถึงมีอะไรไหลออกจากช่องทางลับด้านหลัง
ใบหน้าของเขาร้อนขึ้นทันทีเมื่อพบสิ่งที่เปียกแฉะอยู่ตรงหน้า...น้ำอะสุจิ
ขนาดมากมายไหลซึมออกมาไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเลยนั้น
ทำให้เขานึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน....ขณะที่กำลังดูแผ่นหนังที่เพื่อนในห้องยัดเหยียดมาให้
และ มีอารมณ์...ตัวเขาอีกคนหนึ่งปรากฏตัว และ ทำกับเขา....มันไม่ใช่ฝัน
"คุโระจัง..."
เพียงแค่รู้สึกถึงแก่นกายที่เหมือนกับว่ายังสอดค้างอยู่
ตัวเขาก็สั่นเทิ้มเต็มเปี่ยมไปด้วยไฟอารมณ์ทันที
"อื้มมม..."
นิ้วเล็กๆสอดใส่กับช่องทางด้านหลังแต่ดูเหมือนมันจะไม่เพียงพอ...อยากได้..ของใครก็ได้...เข้ามาตรงนี้
แกร่ก..
"คุโรโกจจิ~...ตื่นรึยัง...ฮะ?...อะหวาาาาา!!!??"
เขาสะดุ้งตกใจพอๆกับอีกคนที่ทรุดลงกับพึ้นหน้าห้อง
ใบหน้าที่คุ้นเคยของนายแบบหนุ่มยอดนิยมนั้นแดงวาบ
เมื่อเห็นเขากำลังขยับส่ายสะโพกไปมาอยู่ต่อหน้าต่อตา
"..คิเสะคุง...เข้ามาได้ยังไงกันครับ?"
เป็นเขาเองมากก่วาที่งงงวยกับคนตรงหน้า...ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่
"กะ..ก็คุโรโกจจิโทรหา..เมื่อเช้าว่าให้มาหา...แล้วก็ประตูไม่บ้านได้ล็อค"
จะต้องเป็นคุโระจังแน่ๆที่โทรหา
คนที่เข้ามาพรวดพลาดอย่างคิเสะได้แต่ก้มหน้าลงต่ำไม่ยอมมองอีกคน เพราะกลัวจะโดนดุ
แต่แล้วกลับผิดคาดเมื่อเท้าขาวนั้นกลับแนบลงมายังเป้าของชายหนุ่มผมสีทอง...
"คะ..คุโรโกจจิ...อย่าฮะ.."
"หืมม?..อย่าอะไรเหรอครับ?"
เขากำลังอยากทำ...คนๆนี้เข้ามาก็ดีแล้ว...
เท้าเล็กบดขยี้ผ่านเนื้อผ้าอย่างสำราญ
แก่นกายพองนูนขึ้นอย่างเห็นได้ชัดจนเขาขำออกมา
"คิก...แค่มองผมที่ช่วยตัวเองก็เป็นถึงขนาดนี้เลยเหรอครับ?"
"อื่ก"
เหมือนกับถูกแทงใจดำ
เมื่อเสียงหวานเย้ยหยันในตัวเขา
"อยากใส่เข้ามาไหมครับ?"
พรื่ด
แทบไม่รอช้าเอาคำตอบคุโรโกะลงมือรูดซิบดึงเอาแก่นกายขนาดใหญ่ก่วาของคุโระจังออกมาชมทันที
คิเสะนิ่งเงียบลมหายใจหอบถี่ สับสนกับการกระทำของเพื่อนเขา ทั้งๆที่ปกติจะพลักไส
แต่ตอนนี้กลับ..
แหมะ
"อื้มม..ใหญ่จังเลยครับ"
น้ำสีขุ่นถูกล้วงออกมาจากช่องทางก่อนจะชโลมลงกับท่อนร้อนของเพื่อนตัวเอง
ปีนขึ้นไปตรงตักแกร่ง ก่อนจะหย่อนสะโพกลงทันที
"อ๊ะ...มะ...ร้อนน"
"อื่ก...คุโรโกจจิ"
ดูเหมือนคิเสะเองก็อยากที่จะทำแต่กลับเหมือนกำลังรอคำสั่งจากปากของอีกคน
"ทำตามใจชอบได้เลยครับ...คิเสะคุง"
"หวา...อ๊า..อ๊า!!..คุโรโกจจิ!!"
เมื่อคำสั่งนั้นถูกเปร่งออกมา
ราวกับสัตว์ป่าเหมือนอย่างที่คุโระจังบอก
แก่นกายนั้นจ้วงแทงไม่ยั้งจนเขาต้องกัดฟันข่มอารมณ์ไม่ให้เตลิด....คุโระจัง...ในโลกนู้นก็รู้สึกแบบนี้เหมือนกันสินะ
รู้สึกดีแบบนี้....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น