คุคุโนจิ : เทพแห่งต้นไม้ [Midorima X Kuroko]

ครืดดดด

"ท่านเทพครับ...พวกผมมาหาแล้วนะครับ ท่านเทพ"

   เสียงเจี้ยวจ้าวดังขึ้นที่สนามหน้าศาลเจ้าพร้อมกับประตูที่เลื่อนเปิดออกกว้าง ทำให้แสงสว่างสอดส่องเข้าไปในห้องที่มืดทึบ ร่างผอมเพียวหนึ่งร่างนอนขดตัวบนฟูกหนาอย่างน่ารัก ผมสีฟ้าสะท้อนกับแสงนั้นราวกับจะเปร่งประกายได้ ดวงตาหลับพลิ้มอย่างมีความสุขในช่วงฤดูใบไม้ผลิที่อากาศค่อนข้างอุ่น

"ท่านเทพ...จะนอนอยู่ไม่ได้นะครับ"

     เพราะช่วงนี้ เป็นช่วงฝักของเจ้าตัวสินะ เทพคุคุโนจิ ที่ปกป้องต้นไม้ถึงได้หลับปุ๋ยอยู่แบบนั้น เพราะทำงานปกปักรักษาเหล่าต้นไม้ที่ใกล้ตาย พอเข้าช่วงแตกแขนงของต้นไม้ ถึงได้เอาแต่นอนแล้วคอยรับพลังล่อเลี้ยงจากต้นไม้

"ท่านเทพ?"

"อื้อ..."

เสียงครางหวือรับคำใต้ผ้าห่มหนาก่อนจะลุกขึ้นมาด้วยท่าทางงัวเงีย ขมวดคิ้วเป็นปมก่อนจะหาวหวอดใหญ่

อื๊ก...

เสียงกลืนน้ำลายของเด็กหนุ่มสะท้อนอยู่ในลำคอ แผงอกขาวนั้นเผยออกมาใต้สาบเสื้อยูคาตะตัวเก่งของคนผมสีฟ้า

ดวงตาสีเขียวราวมรกตจ้องมองผ่านเลนส์แว่นด้วยความตื่นเต้น ไม่รู้ว่ารู้สึกไปเองหรืออย่างไร ถึงได้กลิ่นหอมอ่อนๆจากเทพผู้พิทักษ์ป่านั้นลอยเข้ามาในจมูก อย่างกับต้องมนต์สะกดจากคนๆนี้

"ช่วยไป..เล่นกับพวกผมทีครับ"

เป็นเหมือนปกติที่เด็กๆในหมู่บ้านจะเข้ามาในศาลเจ้าเพื่อเล่นและทำความสะอาดวัดกัน เพราะท่านเทพที่ผ่านมาอย่างคุคุโนจินั้นมาประทับลงที่ศาลเจ้าร้างนี้มานานแล้ว เลยทำให้ชาวบ้านนั้นบูชากราบไหว้ และ เคารพ มีแต่พวกเด็กๆเท่านั้นที่ท่านเทพยอมให้เห็นใบหน้า...เขางดงามราวกับเทพธิดา แม้จะเป็นเทพชาย แต่ก็ยังน่าหลงใหล ชึ่งเด็กๆในหมู่บ้านกลายคนต่างก็พากันชื่นชมที่จะได้อยู่ใกล้ๆท่านเทพตนนี้ การได้อยู่ใกล้ชิดนั้นแม้ว่าจะเป็นสิ่งที่ทำให้มนุษย์อายุยืนขึ้น แต่สำหรับเด็กๆในหมู่บ้านก็แค่อยากอยู่ใกล้ๆกันแค่นั้นเอง

"อื้มมม เจ้าก็รู้ว่าฤดูนี้ ข้าต้องพักผ่อนมิโดริมะ"

เด็กน้อยทำหน้าหงอยลงทันทีเมื่อได้ยินคำพูดดั่งกล่าว ร่างผมสีฟ้าเคลื่อนตัวเข้ามาใกล้ก่อนจะกระชิบที่หูของเด็กน้อยวัย10ขวบอย่างจงใจ

"ข้ารู้นะ ว่าเจ้านะ...ไม่ได้อยากชวนอาโอมิเนะ และ คิเสะ มาเลย เพราะเจ้าอยากอยู่ตามลำพังกับข้าใช่ไหม?"

ร่างกายของเด็กคนนั้นสั่นสะท้านหน้าแดงวาบ ตกใจกับสิ่งที่ตัวเองคิดมาตลอด ไม่เคยรู้เลยสินะว่าเทพคุคุโนจินั้นสามารถล่วงรู้ถึงอารมณ์ของมนุษย์ได้

"ตอนนี้ข้าเหนื่อยมากๆเลย ถ้าเจ้าอยากให้ข้าออกไปจากที่ประทับ เจ้าจะช่วยข้าชักอย่างหนึ่งได้หรือไม่?"

เสียงหวานแหบพร่ากระชิบลงที่ใบหูเล็กๆอย่างอารมณ์ดี ต้นขาขาวนั้นโผล่ออกมาจากซายผ้าเหมือนกับว่ากำลังโอ้อวดผิวที่เรียบเนียน มิโดริมะนั้นถูกกระตุ้นทันทีเมื่อได้ยินเสียงหลอกล่อของเทพองค์นั้น สั่นกึกและตื่นตัวจนหน้าแดงซ่าน

"ว้า~ งั้นเจ้าคงไม่ได้อยากจะช่วยข้าสินะ..."

"ชะ...ช่วยอะไรครับ?"

"อืมมม...นั่นสินะ คิก"

รอยยิ้มหวานปรากฏบนหน้าพร้อมกับแนบแก้มลงกับฝ่ามือของอีกฝ่าย ประสานสายตาสีฟ้าเข้ากับดวงตาสั่นระริกอย่างยั่วยวน

"อื่ก...ท่านเทพครับ ท่านเทพ อ๊า!"

เสียงสั่นเคลือของเด็กหนุ่มดังขึ้นภายในห้องประทับของเทพผมสีฟ้าใส สั่นสะท้านเมื่อโพลงปากนุ่มครอบครองส่วนที่เรียกได้ว่า ท่อนเนื้อ ของเจ้าตัวอย่างตะกละตะกลาม ถูกดูดรั้งและกอบกุมราวกับของหวานที่แสนอร่อยก็ไม่ปาน ดวงตาหวานเซื่อมคอยจ้องมองมายังใบหน้าขอเขาตลอดเวลา

"อื้มม...อืก..."

ริมฝีปากรูดขึ้นลงอย่างชำนานแหวกชุดยูคาตะออกก่อนจะสอดนิ้วของตัวเองเข้าไปสัมผัสกับช่องทางที่หุบแน่นทันที

 มิโดริมะยืนสั่นอยู่กำปลายชุดยูคาตะของตัวเองขึ้นสูง ใบหน้าแดงฝาดไปจนถึงลำคอ สภาพนั้นทำให้คนที่มีผมสีฟ้าพึงพอใจเป็นอย่างมาก

"อ๊า! ท่านเทพครับ ปวด...ไปหมดเลย รู้สึกดีมากๆครับ"

คนที่ดูดส่วนนั้นยิ้มรับทั้งๆที่มีความเป็นชายสอดอยู่ในปาก ถึงกระนัั้นก็ยังดูดรั้งแรงๆจนอีกคนแอ่นตัวค้าง

นิ้วที่เพิ่มขึ้นมาเป็นสามนิ้วจากนิ้วเดียวผลุ่บโผล่จนอ้ากว้าง น้ำเมือกใสไหลเอ่อออกมาราวกับน้ำตานั้นช่างดูยั่วยวนใจของเด็กหนุ่ม เพราะภาพยั่วตาแบบนั้น ถึงได้ทำให้เด็กชายที่เคยเอียงอายนั้นโถมตัวเข้าหาเทพตนนั้นทันที

"อื่ก อ๊ะ...อ๊า"

พร่วด

เสียงกระเส่านั้นดังขึ้นต่อเนื่องเมื่อสาดกระเช็นน้ำร้อนเข้าไปในปากของคนที่เป็นผู้ใหญ่ก่วา มิโดริมะหมดแรงล้มพับลงทันทีแต่ลิ้นแดงๆของอีกคนก็ยังตวัดเลียอย่างเอร็ดอร่อย โอ้อวดยอดออกสีแดงถูไถเข้ากับน้ำเซื่อมสีขุ่นอย่างคนร่านราคะ นี่คือผลของการที่เทพองค์หนึ่งต้องการพลังงั้นเหรอ?

"อร่อยจัง..ข้าชอบมัน ข้าอยากได้มันอีกมิโดริมะ"

ร่างบางถอดเสื้อออกจนเผยให้เห็นหน้าอกที่ขาวพอๆกับต้นขาออกดึงทึ้งอย่างกับคนขาดสติก่อนจะนอนลงที่ฟูกก่อนจะจัดการแยกขาออกก้วางจนทำให้มองเห็นปากทางเข้าที่ตอดตุบๆเชิญชวนอยู่

"ใส่เข้ามาในนี้..."

มิโดริมะทำตามอย่างว่าง่าย จับขาของอีกคนถ่างออกกว้างโดยมีมือที่มีสีเล็บสีฟ้านั้นจับแก่นก่ายจ่อที่ปากทางเข้า แค่สัมผัสได้จากส่วนปลายที่เปียกเยิ้มก็รับรู้ได้ว่าจะต้องรู้สึกพิเศษสุดๆ

พรื่ด

"อ๊ะ..?"

หากทว่าแก่นกายนั้นกลับเคลื่อนหลุดออกไป คนที่นอนราบอยู่นั้นกอดปลอบมิโดริมะก่อนจะจูบที่แก้มเบาๆ

"ไม่เป็นไร..ไม่ต้องรีบ ข้าจะเป็นของเจ้าแล้ว.."

ดูเหมือนจะกระหายในตัวของอีกคน เด็กหนุ่มรีบจ่อท่อนร้อนเข้าไปอีกทันที ดันเข้าไปจนส่วนหัวผลุ่บเข้าไป รับรู้ถึงผนังยุ่นตอดรัดแน่นจนทำให้เด็กน้อยคนนั้นอ้าปากกระตุกตัวด้วยความหรรษา

"อื๊ก..หวา...ร้อนจัง...ดีจังเลย"

เชื่อมต่อกัน...ผมได้เป็นสามีของท่านเทพแล้ว ภายในใจของเด็กน้อยคิดแบบนั้น มีหรือที่เขาจะไม่รับรู้

"แฮ่ก อื่ก ท่านเทะครับ...ท่านเทพ อ๊ะ รัดผมแน่นจังเลย"

  เด็กน้อยโถมร่างกายเข้าออกอย่างรุนแรงจนคนผมสีฟ้านั้นโยกไหวแก่นกายขยับเข้าออกในช่องทางเป็นคลื่นๆอย่างสุขสม จับขาทั้งสองยกขึ้นเสมอกับหน้าอก แรงเยอะขนาดเสียงดังเอี๊ยดอ๊าดของพึ้นไม้นั้นส่งเสียง

"อ๊ะ..อ๊า...อุ่ก...มิโดริมะ...ฮ๊า!..ข้าอยากได้สิ่งนี้อีก...เข้ามาลึกๆ"

"อ๊า..ท่านเทพครับ...ท่านเป็นของผมแล้ว..เป็นของผม..อื่ก...ให้ผมทำแบบนี้ทุกวันนะ..นะ?"

เสียงครางสลับกันไปมาอย่างไม่กลัวว่าเสียงจะเล็ดลอดออกไปเด็กน้อยกระหน่ำแทงเข้าออกจนน้ำเมือกใสกระฉอกออกมาจนเลอะที่ฟูก

พั่บๆๆ

"อื้อ...อื้อ...ข้าจะให้เจ้าสอดใส่เข้ามาทุกวัน...ข้าชอบท่อนร้อนๆของเจ้ามิโดริมะ"

   เสียงหวานตอบรับเมื่อถูกถามอย่างออดอ้อนทั้งสองคนที่เชื่อมต่อกันนั้นไม่คิดจะอยากแยกจากกันเลยแม้ชักนาที เด็กน้อยปีนขึ้นไปนั่งทับขณะที่กำลังสอดใส่ความเป็นชายคว้านไปมาอย่างคนลืมความกลัว

"อย่าเสียงดังสิครับ..แฮ่ก เดี๋ยวอาโอมิเนะและทุกคนจะได้ยินนะ"

มือเล็กๆปืดปากคนผมสีฟ้าเพื่อปกปิดเสียงครางหวานนั่นทั้งๆที่ยังกดเข้าออกจากโพลงรักที่รัดแน่นของอีกคน

"อื้ออ...อ๊ะ..เรียกชื่อข้าสิ..คุโรโกะ...คุโรโกะ..เท็ต..อ๊า..สึยะ"

มือใหญ่โอบรัดบั้นท้ายเล็กๆแล้วขยับสวนเอวขึ้นไปอย่างร่านร้อนกระดกสะโพกเข้าหาอย่างไม่รู้จักพอจนเด็กน้อยหลงใหลหนักยิ่งขึ้น

"คุโรโกะ..?...อื่ก ท่านเทพคุโรโกะ อาา.."

ร่างบางแอ่นสะท้านเมื่อถูกดึงรั้งเข้าหาส่วนร้อนเด็กน้อยกระทั้นถี่ยิบจนหายใจหอบ

"อื้ออ...เข้ามา..อื่ก...ลึกจังเลย~"

อย่างกับว่าภายในดวงตาสีฟ้านั้นเห็นเพียงแต่แก่นกายที่สวนเข้ามาน้ำตาไหลอาบแก้มอย่างสุขสมจนร่างกายกระตุกตุบถี่ๆ

"ท่านเทพฮะ~?..ตื่นรึยังฮะ?"

"อื่ก.."

คิเสะ...อ๊า...แย่จังเลย..ให้เห็นไม่ได้นะ เด็กคนนี้ถ้าเห็นละก็..เข้าต้องอยากได้ส่วนนั้นอีกอันแน่ๆ

"อะ..คิเสะ..รอแป๊ปหนึ่งนะ..อุ"

สวบ สวบ สวบ

"เอ๋~?"

เสียงตอบรับจากอีกฝากของประตูเลื่อนนั้นดังขึ้นด้วยความงุนงง คงจะสงสัยว่าทำไมถึงต้องรอ ทั้งๆที่มีเพื่อนอีกคนนั้นเข้ามาได้..ถ้าถูกเจอในสภาพที่โดนสอดใส่ด้วยแก่นกายน่ารักๆแบบนี้ เจ้าตัวคงอยากใส่เข้ามาด้วย..เขารู้ดี

"พอดีข้า..ฮื๊ก..กำลังลงโทษมิโดริมะ..ที่เข้ามากวนข้านิดหน่อย...ช่วยรอ...ก่อนได้ไหม?"

ทั้งๆที่บอกว่าลงโทษ แต่ตัวเองกลับถูกของร้อนๆจ้วงแทงเข้ามาไม่ยั้ง ด้วยความที่มิโดริมะฟังทั้งสองคนนั้นคุยกันผ่านที่กั้นประตูก็เอาแต่ยิ้มย่องกระแทกลงไม่ยั้ง ด้วยความสมใจและเหนือก่วาที่ได้ทำรักกับท่านเทพที่แสนงดงาม

"อา..ได้ครับ..งั้นผมไปเล่นกับนิโกวนะฮะ?"

"อื้อ..อื้อ..ได้สิ...หวา"

คำสุดท้ายที่พูดออกมานั้นคือหลังจากที่คิเสะวิ่งตึงตังออกห่างไป

เด็กน้อยผมสีเขียวถอนเนื้อออกมาอย่างอ้อยอิ่งและเสียดแทงเข้าไปช้าๆราวกับกำลังสนุกอยู่

ยอดอกถูกดูดเสียงดังจวบๆตอนที่ท่านเทพกำลังคุยอยู่กับเพื่อนของตนจนตอนนี้ก็ยังดูดทึ้งอย่างน่าอร่อย

"อ๊ะ...ฮ๊า"

"อยากทำให้ท่านเทพมีลูกกับผมจังเลยครับ...ท่านเทพครับ..แฮ่ก"

"อ๊า!?..หวา..อ๊ะ..อื๊ก"

ขณะที่พูดอยู่ก็กดแก่นกายเข้าไปจนลึกสุด ร่างบางสั่นสะท้านปลดปล่อยพร้อมกันกับน้ำเชื้อของอีกฝ่าย

"เอาสิ...อื่ก...ใส่เข้ามาเยอะๆเลย..ข้าก็อยากกำเนีดลูกให้เจ้า อ๊า!"

มือที่ใหญ่กว่ากดสะโพกของอีกคนเข้ามาพร้อมๆกับที่สวนสะโพกของตัวเองเข้าไป น้ำรักของเด็กชายนั้นเยอะจนขนาดไหลทะลักออกมาจากช่องว่างที่คับแคบ สุขสมกับสิ่งที่ไหลชืมเข้ามาจนซาบซ่า

ร่างทั้งสองกกกอดกันอยู่อย่างนั้น โดยที่ประตูของห้องไขอ้าไว้บางส่วน...ไม่มีใครสนใจจะมองเข้ามาเลยชักนิด

เสียงสนุกสนานของเด็กที่อยู่หน้าสนามไม่ได้รู้สึกถึงกลิ่นคลุ้งของบุรุษเพศเลยแม้แต่น้อย