พุยพุย

วันจันทร์ที่ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2560

คุณแม่ของผม

สวบ สวบ

"อึก อ๊ะ! พอแล้ว ฮึก พอ..."

ผมร้องครวญออกมาอย่างเจ็บปวดเมื่อช่องทางด้านหลังนั้นถูกกระแทกเข้ามาถี่ๆ อวัยวะเพศชายที่แข็งขึงนั้นสอดเข้าสอดออกจากปากทาง ผมถูกจับให้นั่งลงบนเก้าอี้โซฟาขาโดนจับแยกกว้างหันหลังให้อีกฝ่ายกระแทกเข้ามา

"ไม่พอหรอก... ผมจะทำกับแม่จนกว่าแม่จะหยุดคิดเรื่องนั้น หยุดคิดเรื่องฆ่าตัวตาย อา... เสียวจังครับแม่ อึก ผมรู้แล้วว่าทำไมทุกคนถึงชอบทำแบบนี้กับแม่กัน"

"อ๊า... อ๊า! เดธ อึก... มันเข้ามาลึก"

ทั้งๆที่เป็นแค่เด็กแท้ๆแต่ส่วนนั้นกลับใหญ่โตจนแทบจะเทียบเท่ากับของๆผู้ใหญ่ เด็กหนุ่มรวบเอวของผมเเน่นกระทั้นเข้ามาจนสุดก่อนที่จะถอนออกไป ยอดอกของผมถูกบีบแน่นจนเจ็บ

"ใช่มั้ยละ? จุ๊บ... ก้นของแม่ดูดดุ้นของผมเข้าไปลึก มากๆเลย มันดูดเข้าไปข้างใน"

น้ำเสียงแหบพร่านั้นกระซิบเสียงแผ่ว จับแก้มของผมหันไปกดจูบแลกลิ้นอย่างแผ่วเบาฟันคมกัดลงมาที่ริมฝีปากจนเจ็บมีเลือดซึมออกมา ความรู้สึกร้อนรุ่มนั้นเสียดแทงเข้ามาภายในสะโพก เดธกดมันเอาไว้แน่นก่อนที่จะปลดปล่อยน้ำเชื้อเข้ามาภายในท้อง ผนังลำไส้... ถูกอัดฉีดจนปวดเด็กหนุ่มฟุ่บลงมาที่แผ่นหลังของผมขณะที่ผมส่งเสียงครางออกมาจิกมือลงกับโซฟาแน่น

"ทำไม... ฮึก ทำไมกัน"

"อา ...เสียวจัง คราวนี้ผมอยากเห็นหน้าของแม่ตอนเสร็จ"

ผมส่ายหน้าเมื่อร่างกายถูกพลิกกลับให้นั่งอยู่บนโซฟา มันใชมือพลักให้ผมนอนลงตามความยาว ยกขาของผมขึ้นสูง

"อึก ทำไมถึง... รู้เรื่องแบบนี้"

"ผมก็ ตื่นขึ้นมาเห็นตอนแม่ถูกป๊ะป๋าสอดดุ้นเข้าไปตลอดนั่นแหละ เสียงครางของแม่...เพราะมากๆเลย รู้ตัวมั้ย?"

ผมไม่มีแรงแม้แต่จะต้านทานเด็กหนุ่มสอดใส่ความเป็นชายเข้ามาอีกครั้งตอนที่มันตื่นตัวผมส่งเสียงครางกระเส่าออกมาโดยไม่รู้ตัว เดธอมยิ้มจูบลงมาที่หน้าผากของผม

"รักผมสิ เหมือนกับพวกเขา... พีท... พีท พีท แม่ของผม ของผม"

สวบ สวบ

ท่อนกายของผมถูกรูดรั้งเด็กหนุ่มขยับเข้าออกอีกครั้ง สะโพกของผมถูกบดคลึงมันนอนลงซบอกของผมดูดดุนมาที่ยอดอกที่บวมแดง

จุ๊บ จุ๊บ จ๊วฟฟ

"อึก... ฮ๊า พอ แล้ว... อ๊า!"

"ไม่พอหรอก แม่เป็นหนี้ผมนะผมช่วยแม่ หาที่พักให้ หาอาหารมาให้ เพราะงั้น... ผมต้องการพลังงาน ซุกดุ้นของผมในซอกอุ่นๆนี่"

มือของอีกฝ่ายกดลงมาที่หน้าท้องตรงส่วนที่ท่อนกายนูนขึ้นมาผมหอบหายใจสั่นๆ ทั้งวันแทบจะไม่ได้แตะอาหาร แถมแรงก็จะหมดแล้ว ความง่วงเข้าครอบงำทันที แต่ทว่ามันกลับบังคับให้ผมตื่นโดยการกัดจนสะดุ้งทุกครั้ง

"อ๊า! เดธ... ไม่ อึก"

"ฮู้วว ผมรู้ละ ว่าอะไรที่จะทำให้ม๊าไม่คิดฆ่าตัวตายได้ ผมจะทำให้ม๊าติดใจของของผมดีมั้ย?"

มันกดกระแทกเข้ามาจนสุด ท่อนกายใหญ่นั้นควานไปรอบๆผนังจนผมจุกแน่นท้องเดธกระเด้าเบาๆเนิบๆ ก่อนที่จะขยับอย่างรุนแรง เสียงเนื้อกระทบกันดังปับๆส่งเสียงลั่นห้อง ผมมองไปยังไอ้โตที่นอนแน่นิ่งใต้ผ้าคลุมก่อนที่จะถูกเดธแทรกลิ้นเข้ามาภายในปาก ทั้งๆที่เป็นแค่เด็กสิบกว่าขวบแท้ๆแต่กลับจูบเก่งจนเบลอ หรือาจจะเพราะว่าผมง่วงนอนก็ได้

"พอแล้ว...ว อ๊า อ๊า! อย่า พอแล้ว"

ปึก ปึก!

"ไม่พออะ อึก... ผมจะทำมากกว่านี้อีก"

ใบหน้าที่เปลี่ยนจากความน่ารักตอนเด็กๆนั้นหล่อคมขึ้นมา ใบหน้าหล่อคมนั้นเหยเกกดกระแทกเข้ามาเป็นครั้งสุดท้าย ปลดปล่อยฉีดพ่นเข้ามาอีกครั้ง

"อึก..."

มันดูดเลียที่หน้าอกของผมไม่ปล่อยช้อนตาขึ้นมามองด้วยความรู้สึกที่หื่นกระหายขณะที่ผมกำลังจะหลับอยู่แล้ว

"เอาละ ต่อไป... ทำที่ไหนกันดี อ๊ะ ตรงมุมนั้นผมอยากจะให้แม่คลานสี่ขา"

เสียงของมันกระซิบลงมาที่ข้างหู น้ำตาของผมเอ่อคลอออกมาอีกครั้งพลักดันแผ่นอกของอีกฝ่ายออกไปแต่กลับถูกมัดรวบมือเอาไว้ดึงรั้งให้ผมลงมาจากเตียง

"ฮึก... ไม่ ไม่ พอแล้ว เดธ เดธ... จะไม่คิดทำอีกแล้ว จะไม่ฆ่าตัวตาย"

"ชู่ว... ชู่วว อย่าร้องนะแม่ อย่าร้อง"

แผ่นหลังของผมถูกลูบ เด็กหนุ่มจับให้ผมนอนคว่ำลงกับผ้าผืนบางสอดใส่ความเป็นชายเข้ามาอีกครั้งดึงเอวของผมตั้งขึ้นเข่าขรูดลงกับพึ้นที่เย็นเฉียบผ่านเนื้อผ้า

"ไม่ไหวแล้วนะ อึก... เดธ ไม่ไหวแล้ว ฮืออ ใฟ้พักเถอะ"

เพี๊ยะ!

"อ๊ะ อ๊าา!?"

มือของมันฟาดลงมาที่สะโพกจนเจ็บแปร๊บแก่นกายที่ยังไม่อ่อนตัวลงนั้นกดกระทั้นอย่างรุนแรงจนผมฟุ่บลงกับพึ้นต้นขาถูกบีบ ถูกกัดไปเสียทุกส่วนจนแทบจะทนไม่ไหว เดธก้มตัวลงมากอดผมจากทางด้านหลังหน้าท้องของมันสัมผัสลงกับแผ่นหลังของผมขยับเขยื้อนจนทนแทบจะไม่ไหว สมองเริ่มพร่าเลือน

"แม่คร้าบ... ซี๊ดด อ๋าา รัดแน่นจัง"

"ฮึก อึก เดธ อย่า มะ ไม่"

พร่วดด

เป็นอีกครั้งที่ข้างในถูกปลดปล่อยเข้ามา เด็กหนุ่มหอบหายใจถี่ๆผมทิ้งตัวลงนอนกับพึ้นหมดแรงเมื่ออวัยวะเพศนั้นถอนออกไปเจ้าตัวดึงผมให้ลุกขึ้นแบกผมให้นอนลงกับโซฟาตัวใหญ่ก่อนที่จะทาบทับลงมา ผมใช้มือปัดป้องขณะที่มันกำลังระดมจูบลงมาที่แก้ม หางตา และ มาหยุดลงที่ปากผมถูกดันให้ขยับออกมา โซฟาตัวใหญ่ที่นอนได้สองคนพอดีมันขยับไปนอนซ้อนที่ด้านหลังยกขาของผมขึ้น

"ไม่... ขอร้องละ"

ผมใช้มือดันหน้าท้องของมันออก แล้วมันก็ลุกออกไปแต่โดยดี ในห้องใต้ดินที่ซับซ้อนสักพักผมเห็นมันลากผ้าห่มนวมมาจากอีกฝาก เจ้าตัวทิ้งตัวลงนอนที่ด้านหลังอีกครั้งใช้มือจับสะโพกของผมแยกออก จนถึงตอนนี้... ผมไม่มีแรงที่จะห้ามอีกแล้วในเมื่อห้ามเท่าไหร่ก็ไม่ฟังเดธดึงผ้าห่มขึ้นครุมที่ร่างกายของผมสอดมือเข้ามากอดที่เอวแน่นพร้อมทั้งใช้ท่อนกายแทรกเข้ามาที่ช่องลืบ ตัวผมสั่นเทิ้มหมดแรงแม้แต่จะขยับห้ามแก้มอุ่นๆนั้นซบลงมาที่แผ่นหลังของผมเบาๆจูบลงช้าๆก่อนที่จะเอื้อมมือมาจับที่นมของผม

"นอนนะครับ... นอนนะ"

เสียงของมันกระซิบบอก ผมสะอึ้นฮักหลับตาลงขอบตาคงจะบวมแดงเพราะมองแทบจะไม่เห็นแสบหู แสบตาไปหมด ไม่นานนักความง่วงก็เล่นงานทันที ผมหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ รู้เพียงแต่ว่าความอุ่นกำลังแผ่ขยายออกมา คิดอะไร... ไม่ออกเลยสักอย่าง




เด็กหนุ่มลืมตาขึ้นมาท่ามกลางความมืด มองแผ่นหลังขาวนวลที่สะท้อนแสงเทียนนั้นอย่างครุ่นคิด กอดกระซับเอวบางเอาไว้แน่นบดเบียดท่อนกายที่อ่อนตัวนั้นอยู่ภายใน

"หม่าม๊าครับ... อย่าทิ้งผมเลยนะ"

สายตาที่มองมาเมื่อตอนบ่ายนั้นทำให้เขาแทบไม่อยากอยู่อีกต่อไป ใบหน้าที่เปื้อนน้ำตา แววตาที่สิ้นหวัง ไม่อยากเห็นมันอีกแล้ว น้ำตาอุ่นๆไหลอาบแก้มลงมาเดธซุกหน้าลงกับแผ่นหลังนั้น

"ผมอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีหม่าม๊า"


เพราะแบบนั้น ถึงได้พยายามปกป้องหม่าม๊า แทนป๊ะป๋าให้ได้ พยายามที่จะไม่ให้หม่าม๊าเป็นอะไรไป เด็กหนุ่มสะอึ้นท่ามกลางความมืด ก่อนที่จะหลับตาลงให้ความมืดมิดนั้นกลืนกินทุกสิ่งทุกอย่าง ผมจะปกป้องหม่าม๊าเอง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น