สวบ
สวบ
"อึก
อ๊ะ! พอแล้ว ฮึก พอ..."
ผมร้องครวญออกมาอย่างเจ็บปวดเมื่อช่องทางด้านหลังนั้นถูกกระแทกเข้ามาถี่ๆ
อวัยวะเพศชายที่แข็งขึงนั้นสอดเข้าสอดออกจากปากทาง ผมถูกจับให้นั่งลงบนเก้าอี้โซฟาขาโดนจับแยกกว้างหันหลังให้อีกฝ่ายกระแทกเข้ามา
"ไม่พอหรอก...
ผมจะทำกับแม่จนกว่าแม่จะหยุดคิดเรื่องนั้น หยุดคิดเรื่องฆ่าตัวตาย อา...
เสียวจังครับแม่ อึก ผมรู้แล้วว่าทำไมทุกคนถึงชอบทำแบบนี้กับแม่กัน"
"อ๊า...
อ๊า! เดธ อึก... มันเข้ามาลึก"
ทั้งๆที่เป็นแค่เด็กแท้ๆแต่ส่วนนั้นกลับใหญ่โตจนแทบจะเทียบเท่ากับของๆผู้ใหญ่
เด็กหนุ่มรวบเอวของผมเเน่นกระทั้นเข้ามาจนสุดก่อนที่จะถอนออกไป
ยอดอกของผมถูกบีบแน่นจนเจ็บ
"ใช่มั้ยละ? จุ๊บ... ก้นของแม่ดูดดุ้นของผมเข้าไปลึก มากๆเลย มันดูดเข้าไปข้างใน"
น้ำเสียงแหบพร่านั้นกระซิบเสียงแผ่ว
จับแก้มของผมหันไปกดจูบแลกลิ้นอย่างแผ่วเบาฟันคมกัดลงมาที่ริมฝีปากจนเจ็บมีเลือดซึมออกมา
ความรู้สึกร้อนรุ่มนั้นเสียดแทงเข้ามาภายในสะโพก
เดธกดมันเอาไว้แน่นก่อนที่จะปลดปล่อยน้ำเชื้อเข้ามาภายในท้อง ผนังลำไส้...
ถูกอัดฉีดจนปวดเด็กหนุ่มฟุ่บลงมาที่แผ่นหลังของผมขณะที่ผมส่งเสียงครางออกมาจิกมือลงกับโซฟาแน่น
"ทำไม...
ฮึก ทำไมกัน"
"อา
...เสียวจัง คราวนี้ผมอยากเห็นหน้าของแม่ตอนเสร็จ"
ผมส่ายหน้าเมื่อร่างกายถูกพลิกกลับให้นั่งอยู่บนโซฟา
มันใชมือพลักให้ผมนอนลงตามความยาว ยกขาของผมขึ้นสูง
"อึก
ทำไมถึง... รู้เรื่องแบบนี้"
"ผมก็
ตื่นขึ้นมาเห็นตอนแม่ถูกป๊ะป๋าสอดดุ้นเข้าไปตลอดนั่นแหละ
เสียงครางของแม่...เพราะมากๆเลย รู้ตัวมั้ย?"
ผมไม่มีแรงแม้แต่จะต้านทานเด็กหนุ่มสอดใส่ความเป็นชายเข้ามาอีกครั้งตอนที่มันตื่นตัวผมส่งเสียงครางกระเส่าออกมาโดยไม่รู้ตัว
เดธอมยิ้มจูบลงมาที่หน้าผากของผม
"รักผมสิ
เหมือนกับพวกเขา... พีท... พีท พีท แม่ของผม ของผม"
สวบ
สวบ
ท่อนกายของผมถูกรูดรั้งเด็กหนุ่มขยับเข้าออกอีกครั้ง
สะโพกของผมถูกบดคลึงมันนอนลงซบอกของผมดูดดุนมาที่ยอดอกที่บวมแดง
จุ๊บ
จุ๊บ จ๊วฟฟ
"อึก...
ฮ๊า พอ แล้ว... อ๊า!"
"ไม่พอหรอก
แม่เป็นหนี้ผมนะผมช่วยแม่ หาที่พักให้ หาอาหารมาให้ เพราะงั้น... ผมต้องการพลังงาน
ซุกดุ้นของผมในซอกอุ่นๆนี่"
มือของอีกฝ่ายกดลงมาที่หน้าท้องตรงส่วนที่ท่อนกายนูนขึ้นมาผมหอบหายใจสั่นๆ
ทั้งวันแทบจะไม่ได้แตะอาหาร แถมแรงก็จะหมดแล้ว ความง่วงเข้าครอบงำทันที
แต่ทว่ามันกลับบังคับให้ผมตื่นโดยการกัดจนสะดุ้งทุกครั้ง
"อ๊า!
เดธ... ไม่ อึก"
"ฮู้วว
ผมรู้ละ ว่าอะไรที่จะทำให้ม๊าไม่คิดฆ่าตัวตายได้ ผมจะทำให้ม๊าติดใจของของผมดีมั้ย?"
มันกดกระแทกเข้ามาจนสุด
ท่อนกายใหญ่นั้นควานไปรอบๆผนังจนผมจุกแน่นท้องเดธกระเด้าเบาๆเนิบๆ
ก่อนที่จะขยับอย่างรุนแรง เสียงเนื้อกระทบกันดังปับๆส่งเสียงลั่นห้อง
ผมมองไปยังไอ้โตที่นอนแน่นิ่งใต้ผ้าคลุมก่อนที่จะถูกเดธแทรกลิ้นเข้ามาภายในปาก
ทั้งๆที่เป็นแค่เด็กสิบกว่าขวบแท้ๆแต่กลับจูบเก่งจนเบลอ
หรือาจจะเพราะว่าผมง่วงนอนก็ได้
"พอแล้ว...ว
อ๊า อ๊า! อย่า พอแล้ว"
ปึก
ปึก!
"ไม่พออะ
อึก... ผมจะทำมากกว่านี้อีก"
ใบหน้าที่เปลี่ยนจากความน่ารักตอนเด็กๆนั้นหล่อคมขึ้นมา
ใบหน้าหล่อคมนั้นเหยเกกดกระแทกเข้ามาเป็นครั้งสุดท้าย
ปลดปล่อยฉีดพ่นเข้ามาอีกครั้ง
"อึก..."
มันดูดเลียที่หน้าอกของผมไม่ปล่อยช้อนตาขึ้นมามองด้วยความรู้สึกที่หื่นกระหายขณะที่ผมกำลังจะหลับอยู่แล้ว
"เอาละ
ต่อไป... ทำที่ไหนกันดี อ๊ะ ตรงมุมนั้นผมอยากจะให้แม่คลานสี่ขา"
เสียงของมันกระซิบลงมาที่ข้างหู
น้ำตาของผมเอ่อคลอออกมาอีกครั้งพลักดันแผ่นอกของอีกฝ่ายออกไปแต่กลับถูกมัดรวบมือเอาไว้ดึงรั้งให้ผมลงมาจากเตียง
"ฮึก...
ไม่ ไม่ พอแล้ว เดธ เดธ... จะไม่คิดทำอีกแล้ว จะไม่ฆ่าตัวตาย"
"ชู่ว...
ชู่วว อย่าร้องนะแม่ อย่าร้อง"
แผ่นหลังของผมถูกลูบ
เด็กหนุ่มจับให้ผมนอนคว่ำลงกับผ้าผืนบางสอดใส่ความเป็นชายเข้ามาอีกครั้งดึงเอวของผมตั้งขึ้นเข่าขรูดลงกับพึ้นที่เย็นเฉียบผ่านเนื้อผ้า
"ไม่ไหวแล้วนะ
อึก... เดธ ไม่ไหวแล้ว ฮืออ ใฟ้พักเถอะ"
เพี๊ยะ!
"อ๊ะ
อ๊าา!?"
มือของมันฟาดลงมาที่สะโพกจนเจ็บแปร๊บแก่นกายที่ยังไม่อ่อนตัวลงนั้นกดกระทั้นอย่างรุนแรงจนผมฟุ่บลงกับพึ้นต้นขาถูกบีบ
ถูกกัดไปเสียทุกส่วนจนแทบจะทนไม่ไหว
เดธก้มตัวลงมากอดผมจากทางด้านหลังหน้าท้องของมันสัมผัสลงกับแผ่นหลังของผมขยับเขยื้อนจนทนแทบจะไม่ไหว
สมองเริ่มพร่าเลือน
"แม่คร้าบ...
ซี๊ดด อ๋าา รัดแน่นจัง"
"ฮึก
อึก เดธ อย่า มะ ไม่"
พร่วดด
เป็นอีกครั้งที่ข้างในถูกปลดปล่อยเข้ามา
เด็กหนุ่มหอบหายใจถี่ๆผมทิ้งตัวลงนอนกับพึ้นหมดแรงเมื่ออวัยวะเพศนั้นถอนออกไปเจ้าตัวดึงผมให้ลุกขึ้นแบกผมให้นอนลงกับโซฟาตัวใหญ่ก่อนที่จะทาบทับลงมา
ผมใช้มือปัดป้องขณะที่มันกำลังระดมจูบลงมาที่แก้ม หางตา และ
มาหยุดลงที่ปากผมถูกดันให้ขยับออกมา
โซฟาตัวใหญ่ที่นอนได้สองคนพอดีมันขยับไปนอนซ้อนที่ด้านหลังยกขาของผมขึ้น
"ไม่...
ขอร้องละ"
ผมใช้มือดันหน้าท้องของมันออก
แล้วมันก็ลุกออกไปแต่โดยดี ในห้องใต้ดินที่ซับซ้อนสักพักผมเห็นมันลากผ้าห่มนวมมาจากอีกฝาก
เจ้าตัวทิ้งตัวลงนอนที่ด้านหลังอีกครั้งใช้มือจับสะโพกของผมแยกออก จนถึงตอนนี้...
ผมไม่มีแรงที่จะห้ามอีกแล้วในเมื่อห้ามเท่าไหร่ก็ไม่ฟังเดธดึงผ้าห่มขึ้นครุมที่ร่างกายของผมสอดมือเข้ามากอดที่เอวแน่นพร้อมทั้งใช้ท่อนกายแทรกเข้ามาที่ช่องลืบ
ตัวผมสั่นเทิ้มหมดแรงแม้แต่จะขยับห้ามแก้มอุ่นๆนั้นซบลงมาที่แผ่นหลังของผมเบาๆจูบลงช้าๆก่อนที่จะเอื้อมมือมาจับที่นมของผม
"นอนนะครับ...
นอนนะ"
เสียงของมันกระซิบบอก
ผมสะอึ้นฮักหลับตาลงขอบตาคงจะบวมแดงเพราะมองแทบจะไม่เห็นแสบหู แสบตาไปหมด ไม่นานนักความง่วงก็เล่นงานทันที
ผมหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ รู้เพียงแต่ว่าความอุ่นกำลังแผ่ขยายออกมา
คิดอะไร... ไม่ออกเลยสักอย่าง
เด็กหนุ่มลืมตาขึ้นมาท่ามกลางความมืด
มองแผ่นหลังขาวนวลที่สะท้อนแสงเทียนนั้นอย่างครุ่นคิด
กอดกระซับเอวบางเอาไว้แน่นบดเบียดท่อนกายที่อ่อนตัวนั้นอยู่ภายใน
"หม่าม๊าครับ...
อย่าทิ้งผมเลยนะ"
สายตาที่มองมาเมื่อตอนบ่ายนั้นทำให้เขาแทบไม่อยากอยู่อีกต่อไป
ใบหน้าที่เปื้อนน้ำตา แววตาที่สิ้นหวัง ไม่อยากเห็นมันอีกแล้ว
น้ำตาอุ่นๆไหลอาบแก้มลงมาเดธซุกหน้าลงกับแผ่นหลังนั้น
"ผมอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีหม่าม๊า"
เพราะแบบนั้น
ถึงได้พยายามปกป้องหม่าม๊า แทนป๊ะป๋าให้ได้ พยายามที่จะไม่ให้หม่าม๊าเป็นอะไรไป
เด็กหนุ่มสะอึ้นท่ามกลางความมืด
ก่อนที่จะหลับตาลงให้ความมืดมิดนั้นกลืนกินทุกสิ่งทุกอย่าง ผมจะปกป้องหม่าม๊าเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น