พุยพุย

วันอังคารที่ 20 มิถุนายน พ.ศ. 2560

สายสัมพันธุ์ทางสายเลือด

"อุก... อื้อ! อ๊ะ อ๊ะ"

สวบ สวบ

ร่างกายของผมถูกกระแทกไม่บันยะบันยังขณะที่ฟุบหน้าลงกับเตียงนุ่มปิดซ่อนใบหน้าของตัวเองเอาไว้เลนรวบเอวผมเอาไว้แน่น กระทั้นเข้ามาภายในช่องทางที่ลื่นเพราะน้ำนั้นไหลทะลักออกมา ไม่ว่าจะทำยังไงก็ปฏิเสธไม่ได้... ราวกับว่าร่างกายของเราทั้งสองคนนั้นเชื่อมต่อเข้าหากันได้อย่างสมบูรณ์แบบ ความรู้สึกที่ไม่เคยมีมาก่อน... ร่างกายกำยำนั้นที่ไม่เคยเห็นมาหลายวันแล้ว มันกลับทำให้รู้สึกตื่นเต้น ผมครางเสียงหวานออกมา

"เลนน... อ๊า อ๊า! มันรู้สึกดี"

"ใช่มั้ยละ? เพราะเรามันคู่กันยังไงละครับ พี่เข้าใจรึยัง?"

ผมจิกทิ้งผ้าปูที่นอนแน่น แอ่นร่างให้เจ้าตัวกระทั้นเข้ามา ขณะที่ชายหนุ่มทั้งสองคนที่ยืนมองอยู่นอกม่านน้ำนั้นกำลังเบิกตาโพรงมองอย่างตกใจ ม่านน้ำไม่สลายไป พอๆกับสายฟ้าที่แล่นไปทั่วเหมือนเป็นเกราะกำบังให้อีกชั้น

"ริน... เจ้า คลายมม่านพลังซะ"

"ฮึก... อ๊ะ ทำ ไม่ได้... ไม่ได้ อื้ออ"

ใบหน้าถูกจับให้หันไปรับจูบของน้องชายในสายเลือดท่อนกายขนาดใหญ่บดเบียดเข้ามาภายในช่องท้องอัดแน่นเต็มไปด้วนก้อนเนื้อยาวใหญ่ที่อุ่นร้อน ผมส่ายสะโพกอย่างลืมตัวยอมทุกอย่าง... ยอมให้ทำทุกอย่าง ไม่รู้ว่าทำไม แต่มัน... รู้สึกดีกว่าครั้งที่แล้วๆมาราวกับสมองถูกมึนเมาด้วยความสุขสมดังกล่าว

"พวกเจ้าทั้งคู่ เป็นคู่แห่งพรหมลิขิตกันสินะ... มิน่าละ"

ลิเวียธานเอ่ยออกมาตะกุกตะกัก ผมมองไปที่เป้ากางเกงของทั้งสองคนที่โหนกนูนออกมา ผมแสยะยิ้มทันทีก่อนที่จะยื่นมือผ่านม่านพลังนั้นไปคว้ามันเอาไว้

"อุ... พี่ครับ พี่ทำอะไรนะ!?"

ตัวผมถูกดึงกลับทันทีเมื่อเลนเห็นว่าผมกำลังทำอะไรชายร่างสูงดึงเอาผ้าห่มขึ้นมาคลุมตัวของผมไม่ให้พวกนั้นเห็นร่างกาย ผมหอบหายใจพลางเอื้อมมือไปลูบแก้มของมันช้าๆ

"สงเคราะห์พวกนั้นนะ... นะ?"

หน้าของอีกฝ่ายเห่อร้อนขึ้นมาทันทีเมื่อผมอ้อนวอน

"มะ ไม่ได้ ไม่ไม่ไม่! ไม่ให้ทำ อึก ระ รัดแน่น..."

ชายร่างสูงมีสีหน้าเหยเกเมื่อผมขยับสะโพกเลนรวบเอวของผมเข้าไปไว้แน่นกระทั้นเข้ามายิกๆจนผมร้องลั่นออกมา

"อุ อ๊า อ๊า! อึก... เลน อึก"

พร่วดด

น้ำเชื้อของอีกฝ่ายนั้นทะลักเข้ามาภายในท้องราวกับว่าเป็นก๊อกน้ำที่แตกน้ำพุ่งเข้ามาภายในลำไส้จนผมดิ้นรนออกจากตัวของมัน

"ไม่... อ๊ะ เลน ไม่"

"พี่จะท้องแน่ๆ ท้องให้ผมแน่ๆ"

ซ่า

ม่านพลังนั้นตกลงสู่พึ้นทันที ร่างกายของผมถูกกอดเอาไว้จากทางด้านหลังขณะที่ชายหนุ่มทั้งสองคนนั้นเข้ามาจากด้านหน้า แก่นกายที่แข็งขึงนั้นจ่อเข้ามาภายในปากของผม

"พะ พี่..."

"อึก... อื้ออ"

ภายในลำคอของผมจุกแน่นเต็มไปด้วยท่อนกายอุ่นร้อนผมตวัดลิ้นดูดเลียอวัยวะเพศของแมมม่อนนั้นช้าๆชายหนุ่มอมยิ้มขึ้นมาลูบมือไปตามเส้นผมของผมเบาๆ ขณะที่ด้านหลัง เลนมันยังคงหลั่งอยู่ไม่หยุดเพราะอัลฟ่าเป็นประเพศที่หลั่งน้ำรักพวกนั้นได้เยอะจนน่ากลัว แน่นอนว่าถ้าเป็นแบบนี้... เขาได้ท้องแน่ๆ

"ริน... อึก"

ผมพยายามดูดรั้งท่อนกายของแมมม่อนให้ได้ดีที่สุดเจ้าตัวครางออกมาอย่างพึงพอใจก่อนที่จะปลดปล่อยมันเข้ามาภายในปากจนเต็มไปหมด

"อึก... พวกนายนี่มัน เหลือเกินจริงๆ"









ตึง

"ท่านลูซิเฟอร์!?"

เสียงแหบพร่าของปีศาจที่มีร่างกายดำมะเมื่อมนั้นเอ่ยขึ้นมาเมื่อเห็นนายเหนือหัวของตัวเองนั้นลืมตาตื่นบนบัลลังก์ขนาดใหญ่ที่ดำที่มีขอบเป็นสีทอง เพียงแค่ลืมตาขึ้นมาพึ้นพิภพก็สั่นสะเทือนขึ้นมาทันที ชายหนุ่ม... ร่างสูงคนนั้นพ่นลมหายใจออกมาขยับตัวเพียงนิดหน่อย

"ท่าน... หมดช่วงจำศิลแล้วสินะขอรับ เป็นเวลานานมากเลยนะขอรับ"

"ข้าหลับไปนานเท่าไหร่?"

"แปดร้อยปีแล้วขอรับ"

เสียงนั้นตอบกลับพลางค้อมหัวลงจรดพึ้น ชายหนุ่มที่อยู่ในชุดคลุมสีดำนั้นเดินลงมาจากบัลลังก์

"งั้นหรือ..."

"ที่ท่านตื่นขึ้นมาเพียงเพราะหมดช่วงหลับใหลหรือขอรับ?"

เสียงนั้นถามขึ้นมา

"คู่... ของข้า"

"คะ คู่โอเมก้าของท่าน!? หมายความว่า..."

"อา กลิ่นของเขาทำให้ข้าฟื้นขึ้นมาแล้วละ"


คู่แห่งพรหมลิขิตของข้า ที่รอมานาน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น