พุยพุย

วันพฤหัสบดีที่ 14 กันยายน พ.ศ. 2560

คุณพ่อของผม (5)

สวบ สวบ

"อึก อ๊ะ"

ท่อนกายของพ่อเสียดแทงเข้ามาภายในช่องทางลับด้านหลังจนคับแน่นไปหมด แรงเสียดทานนั้นทำให้ร่างกายของผมแทบจะหลอมละลาย  พ่อฝิ่นใช้มือค้ำยันมาที่เตียงนอน กดกระแทกเข้ามาไม่ยั้ง จนมีเสียงพับๆตามมา

"พาย พาย ในที่สุด... ลูกรักของพ่อ"

ลมหายใจหอบของเจ้าตัวเป่ารดมาที่ซอกคอ เหงื่อของอีกฝ่ายซุ่มไปทั่วทั้งตัว

"อ๊า... อ๊ะ พ่อครับ พ่อฝิ่น"

"เรียกแค่ชื่อสิ อย่าเรียกพ่อเลยนะ"

ลิ้นเรียวหนาสอดตวัดเข้ามาภายในปาก ก่อนที่ลมหายใจจะถูกช่วงชิงเอาไปอย่างง่ายดาย.สมองของผมนั้นขาวโพลนไปหมด ตอนที่ลิ้นอวบตวัดเลยไปรอบๆทั้งปาก ผมจิกนิ้วลงกับแผ่นหลังกว้างของอีกฝ่าย ขณะทีทรองรับแรงกระแทกจากคนด้านบน ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีตอนนี้นั้นถูกซัดไปราวกับเกรียวคลื่นก็ไม่ปาน

"อ๊ะ ฝิ่น ฝิ่น"

ใบหน้าของผมเห่อร้อนขึ้นมาแทบจะทันที ตอนที่อีกฝ่ายยกยิ้มให้แล้วก้มลงมาหอมแก้มของผมเบาๆ สีหน้าของพ่อดูดีใจอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อนจนทำเอาภายในท้องของผมปั่นป่วนไปหมด

"พาย น่ารักจริงๆเลย"

มือหนาของพ่อลูบไล้มาที่ส่วนกลางกลายของผม จากนั้นมันก็ถูกจับรูดรั้งจนร่างกายของผมกระตุกเร่า

"เป็นของพ่อคนเดียวนะ?"

"อึก อื้ออ อ๊าา"

สวบ สวบ

แรงกระแทกกระทั้นจากด้านล่างทำเอาร่างกายของผมสั่ยคลอนไปหมดภายในท้องมันถูกอัดแน่น ก่อนที่ท่อนกายที่ฝังลึกอยู่ข้างในนั้นจะฉีดพ่นน้ำเชื้อเข้ามา น้ำอุ่นวาบนั้นไหลซึมไปทั่ว ลิ้นของเราทั้งสองคนพัวพันกันไปมา ก่อนที่พ่อฝิ่นจะทิ้งตัวลงมาซบผม

"เด็กดี... อา"

เสียงสวบๆยังคงดังขึ้นอยู่เรื่อยๆ พ่อฝิ่นแนบจูบลงมาช้าๆเบาๆราวกับกำลังหยอกล้อ ทำเอาผมถึงกับเขินหน้าแดง แรงเขยื้อนจากส่วนที่เชื่อมต่อกันก็ยังคงส่งเสียงไม่หยุด

"อื้อ"

ร่างกายของเราทั้งสองคนนั้นเชื่อมต่อกันจนหมด พ่อฝิ่นโอบกอดผมเอาไว้ภายในอ้อมกอด ก่อนที่จะแนบจูบลงมาเบาๆ

"รักพายนะ"

"ผมก็รักพ่อครับ"

รัก... จนไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว...










2 ความคิดเห็น: